به گزارش همشهری آنلاین، ایسنا به نقل از ساینسآلرت، در تحقیقاتی جدید ۳۰ فرد بزرگسال سالم برای مدت سه ساعت تحت بیهوشی قرار گرفتند و گروه ۳۰ نفرهی دیگری نیز به عنوان گروه شاهد در نظر گرفته شد تا بررسی شود چگونه مغز پس از بیهوشی خود را به حالت هوشیار بازمیگرداند.
در این تحقیقات مشخص شد که مغز بخشهای مختلف خود را به طور مجزا به حالت هوشیاری برمیگرداند و کل مغز به یک باره هوشیار نمیشود. بخشهای مربوط به قابلیت حل مسئله که توسط قشر پیشانی کنترل میشوند در سریعترین شکل ممکن به حالت هوشیار در میآیند. سایر مناطق مغز از جمله مناطقی که مدت زمان واکنش و توجه فرد را کنترل میکنند برای هوشیاری مدت زمان طولانیتری نیاز دارند.
مکس کلز، متخصص بیهوشی از دانشگاه پنسیلوانیا میگوید: اگرچه این موضوع در ابتدا باعث تعجب بود اما از نظر تکاملی منطقی است که بخشهای مربوط به شناخت نیازمند بهبود سریعتر باشند. به طور مثال اگر فردی در شرایط خطرناک به هوش بیاید ساختارهای قشر پیشانی برای بررسی موقعیت و ایجاد یک برنامهریزی مناسب برای واکنش اهمیت زیادی دارند.
مغز را با گوشدادن به موسیقی جوان نگهدارید
برای اندازهگیری آنچه که در مغز رخ میدهد از روشهای گوناگونی استفاده شد از جمله گرفتن نوار مغز و انجام آزمونهای شناختی پیش و پس از بیهوشی. این آزمایشها سرعت عمل، حافظه و سایر مهارتهای فرد را اندازهگیری میکنند.
محققان با تجزیه و تحلیل نوار مغز دریافتند که با شروع بهبودی و بازگشت به شرایط عادی قشر پیشانی مغز فعال میشود.
آنها با مقایسهی گروه شاهد و گروهی که تحت آزمایش قرار گرفته بودند دریافتند که بهبودی افرادی که بیهوش شده بودند سه ساعت زمان میبرد.
محققان همچنین برنامه خواب شرکتکنندگان را چندین روز پس از انجام مطالعه تحت نظر گرفتند و فهمیدند که این آزمایش اثر منفی بر روی الگوی خواب آنها نداشته است.
مایکل آویدان، متخصص بیهوشی از دانشگاه واشنگتن میگوید: این موضوع نشان میدهد که مغز سالم انسان قابلیت بازیابی خود را دارد و برخی از اختلالات شناختی مانند هذیان که طی چند روز یا چند هفته پس از بیهوشی به صورت بالینی مشاهده میشود ممکن است در نتیجهی عواملی غیر از تاثیر داروهای بیهوشی بر روی مغز باشد.
بسیاری از عملهای جراحی بدون انجام بیهوشی امکانپذیر نیست و به رغم استفادهی گسترده از این روش ما اطلاعات کمی در مورد جزئیات عملکرد آن داریم. اگرچه نحوهی استفاده بیخطر از این روش را میدانیم.
نظرات زیادی در مورد نحوهی برخورد مغز با داروهای بیهوشی وجود دارد اما شواهد مشخصی وجود ندارد.
یافتههای اخیر نه تنها به مراقبت و درمان از بیمار کمک میکند بلکه به دانشمندان در درک بهتر مغز و واکنش آن به اختلالات نیز کمک میکند.
این تحقیقات در مجلهی eLife به چاپ رسیده است.