• نام دارو: آتراکوریوم

• نام لاتین: atracorium

• نام تجاری: Tracrium ، Atracurium Besylate Injection و Atracuronium Besylate Injection.

• رده دارویی: دسته داروهای مسدود کننده های عصبی عضلانی

• اشکال دارویی: آمپول

• فروش دارو: با نسخه

• آتراکوریوم دارویی است که به عنوان شل کننده عضلانی در هنگام بیهوشی یا تهویه مکانیکی در بیماران بد حال استفاده می شود.

• این یک عامل مسدود کننده عصبی-عضلانی غیر دپلاریز کننده است که با مسدود کردن عمل استیل کولین در محل اتصال عصبی عضلانی عمل می کند و منجر به آرامش عضلانی می شود.

• آتراکوریوم برای تسهیل لوله گذاری داخل تراشه، کاهش تون عضلانی در حین جراحی و بهبود تهویه مکانیکی در بیماران مبتلا به سندرم دیسترس تنفسی حاد ( ARDS) استفاده می شود.

• همچنین در ترکیب با سایر داروها برای حفظ فلج عضلانی در طول جراحی استفاده می شود.

• آتراکوریوم به طور معمول به صورت داخل وریدی تجویز می شود

• افرادی که حساسیت یا آلرژی شناخته شده به آتراکوریوم به هر یک از اجزای آن را داشته باشند.

• بیماران مبتلا به میاستنی گراویس شناخته شده یا مشکوک یا سایر اختلالات عصبی عضلانی، زیرا این دارو ممکن است ضعف عضلانی را تشدید کند.

• بیماران با سابقه هیپرترمی بدخیم، یک واکنش نادر اما بالقوه تهدید کننده زندگی به برخی داروهای بیهوش کننده و شل کننده های عضلانی.

• بیماران با اختلالات شدید اسید-باز یا عدم تعادل الکترولیت، زیرا ممکن است بر عملکرد آتراکوریوم تأثیر بگذارد.

• آتراکوریوم همچنین باید با احتیاط در بیماران مبتلا به اختلال عملکرد کلیه یا کبد استفاده شود، زیرا دارو عمدتاً از طریق این اندام ها دفع می شود. در بیماران مسن باید با احتیاط مصرف شود، زیرا ممکن است نسبت به اثرات دارو حساس تر باشند. علاوه بر این، آتراکوریوم ممکن است باعث آزاد شدن هیستامین شود که می تواند منجر به افت فشار خون، برونکواسپاسم و گرگرفتگی در برخی از بیماران شود. بنابراین، در بیماران مبتلا به آلرژی شناخته شده یا مشکوک یا عدم تحمل هیستامین باید با احتیاط مصرف شود.

• سن بیمار

• نوع و شدت بیماری تحت درمان

• نحوه واکنش به اولین مقدار مصرفی دارو

• سایر شرایط پزشکی بیمار

• دوز اولیه معمولی آتراکوریوم برای یک بیمار بالغ 0.5-0.6 میلی گرم بر کیلوگرم است که به صورت تزریق بولوس در مدت 10-20 ثانیه تجویز می شود. به دنبال آن دوز نگهدارنده 0.1-0.2 mg/kg در دقیقه، با انفوزیون مداوم تجویز می شود. ممکن است نیاز باشد که دوز بر اساس پاسخ بیمار به دارو و همچنین سن، وزن و سایر شرایط پزشکی تنظیم شود.

• در بیماران اطفال، دوز اولیه معمولاً کمتر است، معمولاً حدود 0.3-0.4 mg/kg، و دوز نگهدارنده نیز کمتر است، در حدود 0.06-0.1 mg/kg در دقیقه.

• فشار خون پایین (فشار خون پایین)

• تاکی کاردی (ضربان قلب سریع)

• برونکواسپاسم ( تنگ شدن مجاری هوایی)

• ترشح هیستامین که می تواند باعث گرگرفتگی، خارش و سایر واکنش های آلرژیک شود

• ضعف عضلانی ، که می تواند پس از قطع دارو ادامه یابد

• محاصره عصبی عضلانی طولانی مدت ، که می تواند به داروهای اضافی برای معکوس کردن نیاز داشته باشد

• افزایش گذرا در فشار داخل چشم (IOP)

• به ندرت، واکنش های شدید حساسیت، از جمله آنافیلاکسی

نکته: در صورت مشاهده هر کدام از این علائم حتما به پرشک خود اطلاع دهید.

آتراکوریوم می تواند با چندین دارو از جمله سایر داروهای مسدود کننده عصبی عضلانی و داروهای آنتی کولین استراز تداخل داشته باشد. برخی از مهم ترین تداخلات دارویی مرتبط با آتراکوریوم عبارتند از:

• سایر عوامل مسدودکننده عصبی عضلانی، مانند وکورونیوم یا روکورونیوم، می توانند اثرات آتراکوریوم را تشدید کرده و خطر انسداد عصبی عضلانی طولانی مدت را افزایش دهند.

• داروهای آنتی کولین استراز، مانند نئوستیگمین یا پیریدوستیگمین، برای معکوس کردن اثرات آتراکوریوم استفاده می شود. با این حال، این داروها همچنین می توانند خطر عوارض جانبی آتراکوریوم، مانند برادی کاردی، و همچنین عوارض جانبی کولینرژیک مانند تهوع، استفراغ و اسهال را افزایش دهند.

• آنتی بیوتیک ها، مانند آمینوگلیکوزیدها یا تتراسایکلین ها، می توانند اثرات آتراکوریوم را تشدید کرده و خطر انسداد عصبی عضلانی طولانی مدت را افزایش دهند.

• داروهایی که فعالیت کولین استراز پلاسما را کاهش می دهند، مانند داروهای ضد بارداری خوراکی، کورتیکواستروئیدها و استروژن ها نیز می توانند اثرات آتراکوریوم را افزایش داده و انسداد عصبی عضلانی را طولانی تر کنند.

• داروهایی که فعالیت کولین استراز پلاسما را افزایش می دهند، مانند کاربامازپین و ریفامپین، می توانند اثرات آتراکوریوم را کاهش دهند و بلوک عصبی عضلانی را کوتاه کنند.

نکته: برای جلوگیری از این تداخل، لیست تمام داروهایی که مصرف می کنید را در اختیار پزشکتان قرار دهید.

• حساسیت به داروهای دیگر: هر گونه حساسیت به آتراکوریوم ممکن است نشان دهنده حساسیت به داروهای دیگر در همان کلاس مانند سایر عوامل مسدود کننده عصبی عضلانی باشد.

• مصرف آتراکوریوم در دوران بارداری: آتراکوریوم می تواند از جفت عبور کند و باعث شل شدن عضلات در جنین شود که می تواند منجر به افسردگی تنفسی و هیپوتونی شود. با این حال، خطر این اثرات، به ویژه با استفاده کوتاه مدت از دارو در طول جراحی یا سایر روش های پزشکی، کم در نظر گرفته می شود. ایمنی استفاده از آتراکوریوم در دوران بارداری به خوبی ثابت نشده است، و این دارو تنها در صورتی باید استفاده شود که مزایای بالقوه آن بیشتر از خطرات احتمالی باشد. آتراکوریوم به عنوان یک داروی حاملگی دسته C طبقه بندی می شود، به این معنی که مطالعات حیوانی اثرات نامطلوبی را بر روی جنین نشان داده است، اما هیچ مطالعه کافی و به خوبی کنترل شده در انسان وجود ندارد.

• مصرف آتراکوریوم در دوران شیردهی: مشخص نیست که آیا آتراکوریوم در شیر انسان دفع می شود یا می تواند به نوزاد شیرخوار آسیب برساند. به دلیل خطر بالقوه عوارض جانبی در نوزادان شیرده، به طور کلی توصیه می شود که زنان شیرده از استفاده از آتراکوریوم یا سایر عوامل مسدود کننده عصبی عضلانی در دوران شیردهی خودداری کنند.

• مصرف آتراکوریوم در سالمندان: استفاده از آتراکوریوم در افراد مسن ممکن است نیاز به توجه ویژه داشته باشد، زیرا بیماران مسن ممکن است نسبت به اثرات دارو حساس تر باشند و ممکن است در معرض خطر بیشتری برای عوارض جانبی باشند. بیماران مسن ممکن است عملکرد کبد و کلیه را کاهش دهند که می تواند بر متابولیسم و ​​حذف آتراکوریوم تأثیر بگذارد و به طور بالقوه منجر به مسدود شدن طولانی مدت عصبی عضلانی شود. علاوه بر این، بیماران مسن ممکن است بیماری های همراه داشته باشند یا از داروهای دیگری استفاده کنند که می تواند با آتراکوریوم تداخل داشته باشد یا بر عملکرد عصبی عضلانی تأثیر بگذارد.

• مصرف آتراکوریوم در کودکان: آتراکوریوم را می توان در کودکان برای آرامش عضلانی در حین بیهوشی یا تهویه مکانیکی استفاده کرد، اما دوز و تجویز دارو ممکن است با مقدار مصرف شده در بزرگسالان متفاوت باشد. دوز آتراکوریوم در کودکان باید به طور معمول بر اساس سن، وزن و وضعیت پزشکی کودک تنظیم شود. علاوه بر این، استفاده از آتراکوریوم در کودکان مستلزم نظارت دقیق بر پاسخ آنها به دارو است، زیرا کودکان ممکن است نسبت به بزرگسالان نسبت به اثرات دارو حساس تر باشند. کودکان همچنین ممکن است در معرض خطر بیشتری برای عوارض جانبی، مانند افسردگی تنفسی یا افت فشار خون باشند، به ویژه اگر از قبل شرایط تنفسی یا قلبی عروقی داشته باشند.

• آتراکوریوم یک عامل مسدود کننده عصبی-عضلانی است که با اتصال به گیرنده های استیل کولین نیکوتین (nAChRs) روی صفحه انتهایی حرکتی فیبرهای عضلانی اسکلتی عمل می کند، در نتیجه عملکرد استیل کولین را مسدود کرده و از انقباض عضلانی جلوگیری می کند.

به طور معمول، هنگامی که یک تکانه عصبی به صفحه انتهایی موتور می رسد، باعث آزاد شدن استیل کولین می شود که به nAChRs متصل می شود و انقباض عضلانی را تحریک می کند. آتراکوریوم با اتصال به nAChR ها از اتصال استیل کولین جلوگیری می کند و در نتیجه انقباض عضلانی را مهار می کند.

آتراکوریوم مدت اثر کوتاهی دارد و توسط استرازهای پلاسما متابولیزه می شود که آن را برای آرام سازی کوتاه مدت عضلانی در حین بیهوشی یا تهویه مکانیکی مفید می کند. پس از قطع دارو، اثرات نسبتاً سریع از بین می روند و امکان بازیابی عملکرد عصبی عضلانی طبیعی را فراهم می کنند.

توجه به این نکته ضروری است که آتراکوریوم فقط بر عضلات اسکلتی تأثیر می گذارد و بر عضلات صاف یا قلبی تأثیر نمی گذارد. این دارو هیچ گونه اثر ضد درد یا ضد اضطراب ندارد و باید همراه با سایر داروها برای رسیدن به سطح مطلوب بیهوشی یا آرامبخش استفاده شود.

• نگهداری در دمای اتاق بین 20-25 درجه سانتیگراد

• دور از نور خورشید و دور از دسترس کودکان

• آتراکوریوم نباید منجمد شود و نباید در دمای بالاتر از 30 درجه سانتیگراد نگهداری شود.

• قبل از استفاده از دارو تاریخ انقضا را بررسی کنید.

اگر از آتراکوریوم استفاده می کنید یا قرار است آتراکوریوم دریافت کنید، در اینجا چند توصیه کلی وجود دارد که باید به خاطر داشته باشید:

• ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود را از هرگونه آلرژی یا حساسیتی که دارید، از جمله هرگونه سابقه حساسیت به عوامل مسدودکننده عصبی عضلانی، مطلع کنید.

• ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود را از هر گونه دارو، مکمل یا محصولات گیاهی که مصرف می کنید مطلع کنید، زیرا برخی از داروها می توانند با آتراکوریوم تداخل داشته باشند و بر اثربخشی آن تأثیر بگذارند یا خطر عوارض جانبی را افزایش دهند.

• تمام دستورالعمل های ارائه شده توسط ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود را برای استفاده و تجویز آتراکوریوم، از جمله دوز، رقت سازی و میزان مصرف، دنبال کنید.

• از عوارض جانبی بالقوه آتراکوریوم آگاه باشید و در صورت مشاهده علائم نگران کننده مانند مشکل در تنفس، ضربان قلب آهسته یا ضعف عضلانی، فوراً به پزشک خود اطلاع دهید.

• آتراکوریوم را به درستی نگهداری کنید و از تمام دستورالعمل های سازنده پیروی کنید و قبل از استفاده تاریخ انقضا را بررسی کنید.

• از سوزن ها یا سرنگ ها استفاده مجدد یا مشترک استفاده نکنید و داروهای مصرف نشده یا تاریخ مصرف گذشته را طبق مقررات محلی به درستی دور بیندازید.

• تمام دستورالعمل های پس از عمل ارائه شده توسط ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود را دنبال کنید، از جمله توصیه هایی برای نظارت یا مراقبت های بعدی.

مهم است که به یاد داشته باشید که استفاده از هر دارویی باید به دقت مورد بررسی قرار گیرد و با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود با در نظر گرفتن سابقه پزشکی شما، ماهیت روش، و خطرات و مزایای احتمالی دارو مورد بحث قرار گیرد.

مطلبی که مطالعه می کنید صرفا جنبه ی افزایش آگاهی دارد؛ خود درمانی و تجویز دارو با تکیه بر این مطالب جایز نیست. برای مصرف دارو حتما به پزشک متخصص مراجعه نمایید.