به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، هنگامی که کودکی از دوچرخه می‌افتد و زانوی او می‌خراشد، سلول‌های بنیادی پوست به کمک می‌شتابند و پوست جدیدی رشد می‌کند تا زخم را بپوشاند. اما فقط برخی از سلول‌های بنیادی به بازسازی سلول‌های سطحی اختصاص داده شده‌اند تا از بدن او محافظت کنند. سایر سلول‌های بنیادی پوستی در فولیکول مو هستند که معمولاً رشد مو را تقویت می‌کنند ولی در مواقعی می‌توانند در نیازهای فوری تر به سلول‌های بنیادی پوست تبدیل شوند تا فرایند ترمیم را انجام دهند. برای انجام این کار، این سلول‌های بنیادی فولیکول مو ابتدا وارد یک حالت انعطاف پذیری می‌شوند که در آن به طور موقت عوامل رونویسی هر دو نوع سلول‌های بنیادی، مو و پوست را بیان می‌کنند. تحقیقات جدید نشان می‌دهد هنگامی که سلول‌های بنیادی سرنوشت قطعی خود را انتخاب نکنند، نمی‌توانند به طور موثر در هر یک از این نقش‌ها عمل کنند. بنابر نتایجی که در مجله Science منتشر شده است. الین فوکس می‌گوید: «هدف ما این بود که این حالت را به‌خوبی درک کنیم تا یاد بگیریم چگونه آن را بالا یا پایین بیاوریم. ما در حال حاضر درک بهتری از اختلالات پوست و مو و همچنین راهی برای جلوگیری از شکل پذیری در رشد تومورها داریم.

سلول‌های بنیادی بالغ در مکان‌های تخصصی قرار دارند که به شدت نوع و زمان بازسازی بافت را تنظیم می‌کنند و با این حال، بافت‌هایی مانع، مانند پوست، در معرض فشارهایی قرار می‌گیرند که می‌توانند معماری سلول‌های بنیادی موجود را مختل کنند. این سلول‌های بنیادی که از محدودیت‌های طبیعی خود رها شده‌اند، می‌توانند به مناطق آسیب‌دیده‌ای که بیشتر نیاز دارند حرکت کنند . برای به دست آوردن انعطاف‌پذیری لازم برای عبور از این مرزها، سلول‌های بنیادی وارد یک حالت گذرا از انعطاف‌پذیری می‌شوند که در آن سرنوشت سلول‌های قبلی و جدید با هم بیان می‌شوند. اجرای صحیح این حرکت بازگرداندن سلامت بافت بسیار مهم است زیرا انجام ندادن این کار می‌تواند منجر به انتخاب اصل و نسب معیوب و ترمیم زخم مزمن شود.

با وجود درک روزافزون اهمیت انعطاف پذیری سلول‌های بنیادی، مسیرهای علامت دهی درگیر ذر این فرایند هنوز به خوبی شناخته نشده اند. برای کمک به ترمیم، سلول‌های بنیادی باید قبل از گرفتن مکان‌های جدید وارد حالت منعطفی شوند. این کشت‌ها بستری را برای دنبال کردن رویکردهای عملکردی با کارایی بالا برای روشن کردن زیست‌شناسی که زیربنای انعطاف‌پذیری ریشه سلول‌های بنیادی است، فراهم می‌کنند.

شکل پذیری اصل و نسب در چندین بافت به عنوان یک پاسخ طبیعی به زخم و یک ویژگی غیرطبیعی سرطان مشاهده شده است. اما آسیب‌های جزئی پوست بهترین مکان برای مطالعه این پدیده است، زیرا لایه‌های بیرونی پوست در معرض سوء استفاده دائمی قرار دارند. و هنگامی که خراش یا خراشیدگی به اپیدرم آسیب می‌رساند، سلول‌های بنیادی فولیکول مو اولین پاسخ دهنده هستند. متیو تیرنی، نویسنده اصلی مقاله ، توضیح می‌دهد دانشمندان برای درک بهتر اینکه چگونه بدن این فرآیند را تنظیم می‌کند، مولکول‌های کوچک را برای بررسی توانایی آنها در حل شکل پذیری نسب در سلول‌های بنیادی فولیکول مو موش کشت دادند و در شرایطی که حالت زخم را تقلید می‌کرد، غربالگری کردند.

این گروه دریافتند که مداخلات ژنتیکی، رژیمی و موضعی همگی در متعادل کردن واکنش سلول‌های بنیادی به آسیب‌های پوستی و رشد مجدد مو تاثیر دارند. فوکس و همکارانش نشان دادند که سطح اسید رتینوئیک باید کاهش یابد تا سلول‌های بنیادی فولیکول مو در ترمیم زخم مشارکت داشته باشند - اگر سطح آنها خیلی بالا باشد، وارد انعطاف‌پذیری نسل نمی‌شوند و نمی‌توانند زخم‌ها را ترمیم کنند - اما اگر سطوح خیلی پایین باشد، سلول‌های بنیادی به شدت بر روی ترمیم زخم تمرکز می‌کنند و بازسازی مو کاهش می‌یابد فوکس می‌گوید: «ممکن است به همین دلیل باشد که اثرات ویتامین A بر زیست‌شناسی بافت بسیار مبهم بوده است.

فوکس می‌گوید: وقتی هویج می‌خورید، ویتامین A به صورت رتینول در کبد ذخیره می‌شود و به بافت‌های مختلف فرستاده می‌شود. بسیاری از بافت‌ها دودمان استفاده می‌کنند، بنابراین جالب است که ببینیم پیامدهای یافته‌های ما در پوست چقدر گسترده خواهد بود. (رتینول یکی از مشتقات ویتامین A است که به عنوان یکی از شناخته‌شده‌ترین ترکیبات مراقبت از پوست در بازار شناخته می‌شود.) فوکس می‌گوید: «سلول‌های بنیادی سرطانی هرگز انتخاب درستی انجام نمی‌دهند، آنها همیشه کاری غیرعادی انجام می‌دهند. زمانی که این حالت را در بسیاری از انواع سلول‌های بنیادی مطالعه می‌کردیم، متوجه شدیم که وقتی انعطاف‌پذیری کنترل نشود، عامل اصلی سرطان است.