۲۱ مارس ۱۹۶۵، ناسا فضاپیمای رنجر-۹ را در مأموریتی برای سقوط به دهانه ماه پرتاب کرد.
رنجر-۹ آخرین پرواز برنامه رنجر ناسا بود. این فضاپیما با برخورد مستقیم به دهانه آلفنسوس و گرفتن عکس در طول مسیر، این دهانه را مطالعه می‌کند. رنجر-۹ پس از پرتاب با موشک اطلس-آجنا، نزدیک به سه روز را صرف راه خود به ماه کرد. در طول ۲۰ دقیقه آخر پرواز خود، حدود ۶۰۰۰ تصویر با کیفیت از ماه گرفت. سپس با سرعت نزدیک به ۹۰۰۰ مایل در ساعت وارد دهانه آلفنسوس شد.
تصاویر و ویدیوهایی از فرود رنجر-۹ از طریق تلویزیون زنده برای میلیون‌ها بیننده در ایالات متحده پخش شد.
این فضاپیما شش دوربین تلویزیونی ویدیکون و چهار زاویه باریک را برای دستیابی به اهدافش حمل می‌کرد. دوربین‌ها در دو کانال مجزا چیده شده بودند و هر کدام دارای منبع تغذیه، تایمر و فرستنده مجزا بودند تا بیشترین قابلیت و احتمال تهیه تصاویر تلویزیونی با کیفیت بالا را داشته باشند.
عملکرد فضاپیما عالی بود. پوشش تلویزیونی بدون مشکل و با پخش زنده شبکه همراه بود و سیاری از تصاویر کانال برای طی آن ارائه شد.
