صنعت هوافضای چین که روزگاری به واردات و مهندسی معکوس هواپیماهای شوروی متکی بود، اکنون به یکی از قدرت‌های بزرگ در طراحی و تولید جنگنده‌های پیشرفته تبدیل شده است.
به گزارش گجت نیوز، این کشور اکنون زرادخانه‌ای گسترده از مدل‌هایی چون شنیانگ J-35، شنیانگ J-16 و چنگدو J-20 در اختیار دارد. به‌ویژه، خرید جنگنده J-10 توسط پاکستان نقش مهمی در تغییر این معادلات ایفا کرده است.
تا سال ۲۰۲۵، فهرست کشورهای استفاده‌کننده از جنگنده‌های چینی رو به افزایش است. این کشورها شامل چین، پاکستان، بنگلادش، مصر، کره شمالی، میانمار، سودان، زامبیا، تانزانیا و زیمبابوه می‌شوند.
پاکستان به‌عنوان واردکننده اصلی جنگنده‌های چینی شناخته می‌شود و از دیرباز کمک‌های نظامی چین را دریافت کرده است. این کشور در حال حاضر ۷۲ فروند جنگنده F-7 و ۲۰ فروند جنگنده چندمنظوره J-10C عملیاتی دارد و ۵ فروند دیگر نیز در دست سفارش است. نیروی هوایی پاکستان همچنین ۱۲۳ فروند جنگنده JF-17 تاندر را به پرواز درمی‌آورد که محصول مشترک صنایع هوایی پاکستان (PAC) و شرکت چنگدو چین است.
بنگلادش با ۳۶ فروند جنگنده چنگدو F-7، تنها مدل ساخت چین را در ناوگان خود دارد. میانمار و کره شمالی نیز از مدل‌های قدیمی‌تر F-7 استفاده می‌کنند. میانمار در سال ۲۰۲۳ شش فروند هواپیمای گوییژو FTC-2000 را به خدمت گرفت.
مصر اگرچه دیگر از F-7 استفاده نمی‌کند، اما همچنان حدود ۱۱۸ فروند هواپیمای آموزشی کاراکوروم-۸ ساخت چین را در اختیار دارد.
چندین کشور آفریقایی از جمله سودان، زیمبابوه و تانزانیا همچنان جنگنده‌های F-7 را به پرواز درمی‌آورند. نیجریه و میانمار نیز تعداد کمی از جنگنده‌های JF-17 را به کار گرفته‌اند. زامبیا نیز برای آموزش از تعدادی هواپیمای K-8 استفاده می‌کند.
