طبق پژوهشی جدید، داشتن روابط اجتماعی قوی و پایدار در طول زندگی مانند محبت والدین در کودکی و دوستی‌ها و مشارکت در فعالیت‌های اجتماعی در بزرگسالی می‌تواند سرعت فرایند پیری را در سطح سلولی کاهش دهد.
براساس گزارش SciTechDaily، محققان دانشگاه کرنل آمریکا در مطالعه‌‌ای داده‌های بیش از ۲ هزار و ۱۰۰ بزرگسال را بررسی کردند و دریافتند روابط اجتماعی روی پیری بیولوژیکی تأثیر می‌گذارد. طبق یافته‌های این تحقیق، افرادی که در طول زندگی خود از مزیت‌های روابط اجتماعی بیشتری برخوردار بوده‌اند، سطح التهاب مزمن پایین‌تری در بدنشان دارند و «ساعت‌های اپی‌ژنتیک» آنها نیز جوان‌تر مانده است. این یعنی سن بیولوژیکی بدنشان کمتر از سن تقویمی آنهاست.
برخلاف مطالعات قبلی که فقط یک عامل اجتماعی خاص (مانند متأهل‌بودن) را بررسی می‌کردند، این تحقیق مفهوم جدید و جامع‌تری را معرفی می‌کند: «مزیت اجتماعی تجمعی». این مفهوم به عمق و گستردگی کل شبکه ارتباطی یک فرد در طول زندگی اشاره دارد و شامل چهار حوزه اصلی است:
«آنتونی اونگ» (Anthony Ong)، استاد روانشناسی و سرپرست این تحقیق، می‌گوید: «نکته قابل توجه، اثر تجمعی است؛ این منابع اجتماعی در طول زمان روی هم انباشته می‌شوند. این مسئله فقط مربوط به این نیست که امروز رفیقی داشته باشیم؛ بلکه مربوط به این است که ارتباطات اجتماعی شما چگونه در طول زندگی‌تان رشد کرده و عمیق‌تر شده‌اند.»
محققان برای سنجش سرعت پیری، از ابزارهای مولکولی پیشرفته‌ای به نام «ساعت‌های اپی‌ژنتیک» استفاده کردند. این ساعت‌ها با بررسی تغییرات شیمیایی در DNA می‌توانند سن بیولوژیکی بدن را با دقت بالایی تخمین بزنند. دو ساعت به نام‌های GrimAge و DunedinPACE که در این تحقیق استفاده شدند، از بهترین پیش‌بینی‌کننده‌های خطر بیماری و طول عمر محسوب می‌شوند. نتایج نشان داد افرادی که دارای شبکه‌های اجتماعی گسترده‌تر و پایدارتر بودند، در هر دو ساعت به‌طور قابل توجهی پروفایل بیولوژیکی جوان‌تری داشتند.
محققان می‌گویند روابط اجتماعی فقط برای سلامت روان ما مفید نیستند، بلکه یک عامل تعیین‌کننده اصلی برای سلامت فیزیولوژیکی ما هستند. همچنین باید توجه کنید صرفاً یک دوستی جدید نمی‌تواند ساعت بیولوژیکی شما را به عقب برگرداند. بلکه عمق و تداوم ارتباطات اجتماعی است که در طول دهه‌ها ساخته می‌شود و اهمیت دارد. پروفسور اونگ این موضوع را به یک حساب بازنشستگی تشبیه می‌کند:
«به ارتباطات اجتماعی مانند یک حساب بازنشستگی فکر کنید. هرچه زودتر سرمایه‌گذاری را شروع و هرچه مستمرتر به آن اضافه کنید، بازدهی بیشتری خواهید داشت. مطالعه ما نشان می‌دهد که این بازدهی فقط عاطفی نیست؛ بلکه بیولوژیکی است. افرادی که ارتباطات اجتماعی غنی‌تر و پایدارتری دارند، به معنای واقعی کلمه در سطح سلولی کندتر پیر می‌شوند.»
یافته‌های این پژوهش در ژورنال Brain, Behavior, and Immunity منتشر شده است.
