خطوط لوله نفتی کشور به‌عنوان شریان حیاتی اقتصاد ملی سال‌هاست با ضعف جدی در حوزه نظارت و رصد مواجه‌اند؛ ضعفی که نه تنها امنیت انرژی را به خطر انداخته بلکه زمینه را برای سرقت‌های سازمان‌یافته و تخریب منابع ملی فراهم کرده است.
به گزارش سرویس اقتصادی تابناک، بی‌توجهی به ایجاد سامانه‌های هوشمند پایش، استفاده نکردن از فناوری‌های نوین سنجش نشتی و بی‌برنامگی در استقرار تیم‌های میدانی بازرسی، به معنای رها کردن دارایی‌های عظیم کشور در برابر دستبرد و خسارت‌های جبران‌ناپذیر است.
این وضعیت در حالی ادامه دارد که تجربه جهانی نشان می‌دهد کشور‌های صاحب صنعت نفت با استفاده از پهپادها، حسگر‌های فشار و دما، سامانه‌های فیبرنوری و سیستم‌های هشدار سریع توانسته‌اند به‌طور لحظه‌ای بر وضعیت خطوط خود نظارت کرده و کوچک‌ترین تغییر غیرمجاز را در لحظه شناسایی کنند
به نظر می‌رسد در ایران، اما همچنان اتکا به گزارش‌های دیرهنگام یا بازرسی‌های سنتی، دست بالا را دارد و همین فاصله میان حادثه و اطلاع، فرصت طلایی را برای سارقان فراهم می‌کند. هر چند پایش این سیال با ارزش قطعا مونیتور می‌شود، اما به دلیل جنس این مواد که موجب می‌شود افت فشار در خطوط لوله با تاخیر به مرکز رصد مخابره شود، یک پیوست حراستی و نظارتی دقیق‌تر مورد نیاز مبرم است.
راهکارهایی برای رصد خطوط لوله نفتی
به گفته متخصصان، ادامه چنین روندی، به معنای هدررفت میلیارد‌ها دلار سرمایه ملی و ضربه مستقیم به اعتماد عمومی است. برای رهایی از این چرخه زیان‌بار، ضرورت دارد بلافاصله شبکه هوشمند پایش سراسری با بهره‌گیری از فناوری‌های نوین سنجش و ردیابی ایجاد شود، خطوط لوله به سامانه‌های لحظه‌ای هشدار مجهز شوند، استفاده از پهپاد‌های گشت‌زنی به‌صورت شبانه‌روزی و ضمیمه دوربین‌های حساس، در دستور کار قرار گیرد و نظارت انسانی با تیم‌های تخصصی در نقاط حساس تقویت شود.
به گزارش تابناک، بدون چنین اقداماتی، هرگونه سخن از امنیت خطوط لوله تنها شعاری پوچ باقی می‌ماند و کشور همچنان با زخم‌های ناشی از سرقت، نشتی و بی‌توجهی دست و پنجه نرم می‌کند.
