به گزارش همشهری آنلاین، گورستان گنزدیلوو برای نخستین بار در قرن نوزدهم توسط الکسی اوواروف، بنیان‌گذار انجمن باستان‌شناسی مسکو، بررسی شد. با این حال، کاوش‌های سیستماتیک تنها از سال ۲۰۱۹ آغاز شد، زمانی که ابزارهای مدرن ژئوفیزیکی و فناوری‌های ماهواره‌ای امکان شناسایی دقیق تپه‌ها و گورهای باستانی را فراهم کردند.
در فصل کاوش سال ۲۰۲۵، حدود ۲۴۰۰ متر از گورستان گنزدیلوو گودبرداری شد و ۸۰ گور از اواخر قرن ۱۰ تا اوایل قرن ۱۲ مورد بررسی قرار گرفتند. برخی گورها زیر تپه‌های خاکی و برخی در محوطه‌های محصور با کانال‌های حلقوی قرار داشتند. گورهای زنانه و کودکانه با زیورآلات، مهره‌های شیشه‌ای و فلزی، چاقو، شانه و ظروف غذایی همراه بودند.
از کشفیات برجسته می‌توان به گور شماره ۷۲ زنانه اشاره کرد که شامل مجموعه‌ای غنی از زیورآلات نقره‌ای و سکه‌های خارجی از جمله سکه‌های نقره‌ای جیتال بود.
سکه‌های جیتال از نقره ساخته شده و در بخش‌هایی از افغانستان، پاکستان و شمال هند امروزی ضرب می‌شدند. ویژگی جالب توجه این سکه‌ها آن است که برخی از آن‌ها به شکل آویز سکه‌ای درآمده بودند؛ یعنی علاوه بر استفاده به عنوان پول، نقش زیورآلات نیز داشتند.
چنین سکه‌هایی نادر بوده و حضور آن‌ها در خاک روسیه، نمایانگر شبکه گسترده‌ای از تجارت بین‌المللی در دوران قرون وسطی است. سکه‌ها ممکن است از طریق مسیر ابریشم بزرگ و واسطه‌ها به روسیه راه یافته باشند.
این کشف ثابت می‌کند که روسیه باستان نه تنها با اروپا و بیزانس ارتباط تجاری داشته، بلکه با مناطق جنوب آسیا نیز در تبادل کالا و فرهنگ فعال بوده است. این سکه‌ها و دیگر آثار باستانی مشابه، شواهدی از تجارت جهانی و تبادلات فرهنگی دوردست هستند.
تیم باستان‌شناسی روسیه همچنان به مطالعه سایر آثار کشف‌شده در گنزدیلوو ادامه می‌دهد تا پیوندهای فرهنگی و اقتصادی بین روسیه باستان و دیگر مناطق جهان به دقت روشن شود. این کاوش‌ها به تاریخ‌شناسان و باستان‌شناسان کمک می‌کند تا تصویری دقیق‌تر از مسیرهای تجاری، شیوه‌های مبادلات فرهنگی و زندگی روزمره مردم در اوایل هزاره دوم میلادی ارائه دهند.
منبع: عصر ایران
