مسیرهای تجاری به سوی شرق باز شده و اعضای پیمان شانگهای (چین، روسیه، هند و همسایگان آسیای مرکزی) به مقصدهای پرسودی برای صادرات غیرنفتی ایران تبدیل شده‌اند. تصویر نشان می‌دهد که چین و روسیه بزرگ‌ترین بازارها هستند و هند و کشورهای همسایه (قزاقستان، تاجیکستان، ازبکستان، قرقیزستان و پاکستان) نیز ظرفیت قابل‌توجهی برای افزایش صادرات ایران دارند.
چین و روسیه: بازارهای کلان با حجم صادرات فصلی قابل توجه و پتانسیل ده‌ها میلیارد دلاری برای کالاهای ایرانی — فرصت‌هایی که می‌توانند کم‌اثر شدن وابستگی به نفت را تسریع کنند.
هند و همسایگان آسیای مرکزی: بازارهای در حال رشد و همسایگی جغرافیایی که هزینه‌های لجستیک را کاهش می‌دهند و امکان توسعه زنجیره تأمین منطقه‌ای را فراهم می‌کنند.
تنوع کالا و مسیرها: موفقیت در این رقابت نیازمند تنوع محصولات صادراتی، استانداردسازی کیفیت، و توسعه مسیرهای ریلی و دریایی است تا «سود در سفر» واقعی شود.
این برهه تاریخی، پنجره‌ای است برای بازتعریف اولویت‌های تجاری ایران؛ حرکت به سمت بازارهای شرقی، سرمایه‌گذاری در زیرساخت حمل‌ونقل و دیپلماسی اقتصادی فعال. اگر سیاست‌گذاران و صادرکنندگان از این فرصت استفاده کنند، می‌توانند نه تنها ارزش صادرات را بالا ببرند بلکه نقش منطقه‌ای ایران را در زنجیره‌های تأمین آسیایی تقویت کنند — جایی که «قدرت» فعلاً در شرق جمع می‌شود.
