فیلم آواز باشکوه رضا صادقی / آهنگ گم نکن منو ... / وقتی تویی همه حال خوب دنیام
خنده هات اخ خنده هات همین بسه حتی اگه کنارم هم نباشی
به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، ابراهیم سحرخیز، معاون اسبق وزارت آموزش و پرورش در گفت و گو با رکنا گفت: ایران از جمله کشورهایی است که در حوزه آمار با دو مشکل اساسی رو به روست. نخست نداشتن آمار دقیق و درست، دیگری تا دلتان بخواهد داشتن آمارهای ناصحیح، دستکاری شده و حتی غلط! آسیب شناسی نظام آماری کشور و اختلاف در داده های کلیدی، هنوز هم بزرگترین چالش برای نظام برنامه‌ریزی در ایران به حساب می آید که شوربختانه برغم سالها تلاش و بحث های متعدد، این اختلاف ها یا تعارض ها نه تنها برطرف نشده بلکه در برخی از موارد، از قضا، تشدید نیز شده است.
وی در ادامه افزود: از انتشار گزینشی و موسمی، مسابقه برای دستاوردبافی و کارنامه سازی، سنگین سازی کفه دخالت های سیاسی و جانبدارانه بگیر تا توقف و انتشار ندادن اطلاعات، محدود کردن سطح دسترسی به گردش آزاد داده ها و دست بردن در آمار به سنت و رویه ای متداول در بعضی از دستگاه ها تبدیل شده است که به نظر می رسد آموزش و پرورش نیز از این رویکرد در ساختار اداری و دولتی، بی نصیب نمانده. کتمان برخی آمارها و اختلاف نظرهای چشمگیر در برخی دیگر موجب شده است تا اطمینان عمومی جامعه به صحت آمار در ایران دچار کاستی بی سابقه و اختلال شود.
ابراهیم سحرخیز تاکید کرد: آموزش و پرورش به دلیل گستردگی در کار، پیچیدگی در روابط انسانی، ارتباط عمیق و تنگاتنگ با خانواده ها از سطح پیش دبستانی تا ورود به دانشگاه، می تواند جامع ترین و با ارزش ترین اطلاعات را در حوزه‌های مختلف اجتماعی، فرهنگی، بهداشت و سلامت حتی اقتصادی از بعد خانوار گرفته تا دیگر متغیرها و پارامترهای آماری را در اختیار دستگاه های بهره بردار قرار دهد؛ مشروط براینکه در گردآوری، پایش و پردازش این اطلاعات، افزون بر رعایت امانتداری با هماهنگی مرکز آمار ایران دقت لازم به کار بسته شود.
او همچنین افزود: پنهان ماندن آمار مربوط به آسیب های اجتماعی، شاید بتواند برای مدتی هم که شده آموزش و پرورش یا دیگر نهادها و سازمان های مسئول و پاسخگو را از کمند رسانه ها یا دیگر نهادهای مدنی و کنشگران اجتماعی برهاند؛ اما کتمان دردها و به تاخیر انداختن درمان برای گل و بلبل نشان دادن جامعه‌ای که آسیب های اجتماعی و رفتارهای پر خطرش «اظهر من الشمس» است، نوعی توهین به شعور یا وجدان جمعی جامعه است. پنهان ماندن آمار مربوط به آسیب های اجتماعی از جمله در حوزه دانش آموزی موجب شده است هر از گاهی در قالب عدد و رقم، پالس ها یا کدهایی به جامعه مخابره شود که به نظر می رسد با افتادن در ورطه افراط و تفریط، با واقعیت انطباق ندارد.
معاون پیشین وزارت آموزش و پرورش گفت: اخیرا، سخنگوی کمیسیون آموزش مجلس بدون اشاره آشکار به ماخذ و منبع آماری خود ، گزاره هایی را پشت سر هم قطار کرده است که در صورت صحت، باید فاتحه دم و دستگاه آموزش و پرورش، معاونت پرورشی و دیگر نهادها و سازمان های متولی را با تمام ید و بیضا، منابع مالی و انسانی به خدمت گرفته شده را یک‌جا خواند. عظیمی در مصاحبه با رسانه ها اعلام کرده ۲۰ درصد از دانش آموزان درگیر اعتیاد شده ۴۵ درصد آنها نیز با موضوعات غیر اخلاقی رو به رو هستند! او در ادامه می گوید: «۶۰ درصد از دانش آموزان، یعنی بین ۸.۵ تا ۹ میلیون نفر در مدارس دولتی درس می خوانند». اکنون باید پرسید ایشان طی کدام محاسبه ساده به این گزاره رسیده اند که از جمعیت ۱۶ میلیونی دانش آموز، بین ۷ تا ۷.۵ میلیون دانش آموز در مدارس غیردولتی درس می خوانند؟
وی همچنین افزود: آیا پذیرفتنی است که مدارس ایران، بیش از ۳ میلیون معتاد را در خود جای داده باشند؟ اگر این آمار دهشتناک درست باشد باید در کنار هر مدرسه، یک کمپ ترک اعتیاد دایر ساخت تا این آتش خانمان سوز به دیگر دانش آموزان سرایت نکند. شوربختانه ارائه تصویری چنین هولناک و سیاه از آتیه مدارس دولتی، آن هم از زبان سخنگوی کمیسیون آموزش مجلس بدون استناد روشن به مرجع آماری شفاف و راستی آزمایی شده، موجب شده است تا کوچ دانش آموزان به مدارس غیردولتی سال به سال شتاب بیشتری به خود بگیرد!
معاون پیشین وزارت آموزش و پرورش در پایان تاکید کرد: بررسی ها نشان می دهند کم نبوده و نیستند مواردی که بین آمار و اطلاعات اعلام شده از سوی آموزش و پرورش با مرکز پژوهش های مجلس، اختلاف و تفاوت نسبتا معناداری وجود دارد که معلوم نیست کدامیک را باید مبنا قرار داد؟ اگر این قبیل اطلاعات جنبه محرمانه داشته و سطح دسترسی به آن طبقه بندی شده و خاص است بر زبان آوردن انفجاری آن به وسیله یک نماینده آن هم به صورت گزینشی چه محمل قانونی می تواند داشته باشد!
