فوتبال ۳۶۰: تیم ملی فوتبال ایران در مسیر آماده‌سازی جام جهانی ۲۰۲۶، در جدیدترین دوره رقابت‌های کافا شرکت کرده تا مقابل تیم‌های بسیار معمولی که فاصله نجومی با فوتبال ایران دارند، محک بخورد. اولین آن‌ها افغانستان بود که شاگردان قلعه‌نویی با نتیجه ۳ بر یک از سد این تیم عبور کردند.
دومین و سومین رقیب ایران در این تورنمنت هم چنگی به دل نمی‌زند؛ هند و تاجیکستان، رقبای بعدی هستند. بدیهی است با توجه به کیفیت چنین تیم‌هایی، حتی اگر مجموعه فدراسیون فوتبال و کادر فنی به اجبار سعی در مهم بودن آن کنند، گره‌ای از مشکلات تیم ملی باز نخواهد شد. بدترین قسمت این داستان جایی است که تیم ملی حتی نمی‌تواند بابت لطفی که در حق چنین تیم‌های بی‌کیفیتی می‌کند، درآمدزایی هم داشته باشد.
ناتوان از یافتن رقیبی به درد بخور
بازی با تیم‌هایی همچون افغانستان و هند، حاصل مدیریت بحث‌برانگیز مدیران کنونی فدراسیون است؛ همان افرادی که از فراهم کردن یک بازی دوستانه معمولی عاجزند؛ ولی در مقام حرف، فدراسیونی 5 ستاره را مدیریت می‌کنند. برای روشن شدن بیشتر شرایط در این قسمت کافی است به برنامه دیگر تیم‌های بزرگ آسیا در فیفادی جاری، اشاره مختصری کرد تا عمق فاجعه مشخص شود. کره و ژاپن قرار است با مکزیک و آمریکا بازی کنند و عربستان هم با مقدونیه و چک، 2 تیم اروپایی که در رده 41 و 62 رده‌بندی فیفا حضور دارند. آن وقت مسئولان فدراسیون، برنامه‌ای تدارک دیده‌اند تا تیم ملی با تیم‌هایی که در رنکینگ 3 رقمی جهان حضور دارند، بازی تدارکاتی انجام دهند. کیفیت این تیم‌ها برای محک خوردن تیم ملی ایران به قدری پایین است که حتی ارزش به کارگیری عبارت «لنگه کفش کهنه در بیابان» را ندارد. باوجود این، هنر مسئولان فعلی همین است و ظاهرا چاره‌ای هم نیست.
کاش درآمدزایی بلد بودیم
برای فوتبالی که مدیرانش از یافتن یک رقیب تدارکاتی مناسب عاجز مانده‌اند، تجویز نسخه‌های حرفه‌ای، رویایی است؛ اما اگر قرار باشد تیم ملی ایران با تیم‌هایی مثل افغانستان، هند و تاجیکستان بازی کند، چرا مثل سازوکار روز دنیا، درآمدزایی نمی‌کند؟ همین حالا اگر قرار باشد ایران با تیم‌های خوب دنیا بازی کند، چند میلیون دلار یا چند صدهزار باید بپردازد؟ پاسخ به این سوال، قبلا داده شده. همه تیم‌های بزرگ دنیا که در رنکینگ فیفا جایگاه خوبی دارند، برای بازی با تیم‌هایی که در رنکینگ، فاصله زیادی با خودشان دارند، درخواست مالی هنگفتی می‌کنند. تازه در کنار این موضوع، بندهای متفاوتی هم گنجانده می‌شود؛ از جمله اینکه اگر قرار باشد ترکیب اصلی به میدان برود، هزینه این قدر است و تیم‌های دوم و سوم هزینه‌ای دیگر دارند. در کنار این مورد، برای حضور ستاره‌ها در این چنین بازی‌هایی، رقم بالاتر هم می‌رود.
بادرنظر گرفتن عرف بین‌المللی، حالا باید متوجه لطف بیکران فدراسیون فوتبال ایران به افغانستان و دیگر تیم‌های حاضر در مرحله گروهی کافا شد. برای روشن‌تر شدن بیشتر بحث کافی است عنوان شود که تیم ملی ایران در رده بیستم رتبه‌بندی فیفا و در جایگاه دوم آسیا جای دارد و تیم ملی افغانستان در رتبه 161 دنیا! اتفاقی که افتاده علاوه بر آنکه لطف مجانی به افغانستان است، هیچ دستاورد فنی و مالی هم برای فوتبال ایران ندارد.
طارمی را هم بازی دادیم!
این اولین بار نیست که فوتبال ایران، از ضعف مدیریتش لطمه می‌خورد. چنین الطافی در دوره قبلی به رقبای ضعیف در کافا، از جمله همین تیم ملی افغانستان شد. در دوره قبلی تازه تقریبا با ترکیب اصلی هم ایران به میدان رفت. در این دوره هم برای اینکه لطف رایگان ایران حسابی نصیب سایرین شود، حتی در روزی که تیم دوم یا سوم ایران برابر افغانستان به میدان رفت، باز مهدی طارمی، برای چند دقیقه‌ای به زمین مسابقه فرستاده شد تا تجربه خط دفاعی تیم ملی افغانستان، افزون شود. حتی اگر طارمی این روزها هنوز تیم باشگاهی‌اش را مشخص نکرده باشد، باز تنها بازمانده فوتبال ایران در سطح 5 لیگ معتبر اروپایی است که بدون آنکه دستاوردی مالی برای فوتبال ایران به همراه داشته باشد، به زمین فرستاده شد، تا کیف بازیکنان تیم ملی افغانستان از بازی تدارکاتی خوب مقابل تیم بیستم دنیا، کوک‌تر شود.
