حمله مرگبار اخیر ارتش رژیم صهیونیستی به بیمارستان ناصر در غزه، که به شهادت دستکم ۵ خبرنگار منجر شد، صرفاً یک حادثه در جریان جنگ نیست؛ بلکه حلقه‌ای دیگر از زنجیره‌ی خصومت سازمان‌یافته بنیامین نتانیاهو نخست وزیر اسرائیل و دولت اسرائیل با رسانه‌های مستقل و منتقد است؛ سیاستی که در طول یک دهه گذشته با هدف مهار روایت‌های مخالف، تقویت رسانه‌های همسو، و تضعیف نهادهای خبری آزاد شکل گرفته و در سایه جنگ‌های پیاپی، ابعاد تازه‌ای از خشونت عیان را به خود گرفته است.
زمان حمله: دوشنبه، ۲۵ اوت ۲۰۲۵
مکان: محوطه بیمارستان ناصر، خان یونس، جنوب غزه
خبرنگارانی که به شهادت رسیدند:
نکته: تمامی خبرنگاران به شهادت رسیده در حال پوشش شرایط بحرانی بیمارستان پس از حمله و موج جدید حملات هوایی رژیم صهیونیستی بودند.
انجمن خبرنگاران خارجی با ابراز شوک و خشم از شهادت خبرنگاران، خواستار توضیح فوری ارتش صهیونیستی و دفتر نتانیاهو شده است. این نهاد با اعلام اینکه این فاجعه باید نقطه عطفی در توقف جنایات اسرائیل باشد از رهبران جهان خواسته برای حفاظت از خبرنگاران اقدام فوری انجام دهند. طرف‌های دیگری نیز این جنایت را محکوم کرده‌اند از جمله سازمان ملل متحد، فرانسه، آلمان، کانادا، اسپانیا و ترکیه.
بنیامین نتانیاهو از سال ۲۰۱۵ هم‌زمان با بازگشت حزب لیکود به قدرت، پروژه‌ای تدریجی اما هدفمند را برای محدودسازی آزادی رسانه‌ای آغاز کرده است:
روزنامه اسرائیل تودی
کانال ۱۴
ممنوعیت‌های رسانه‌ای در جنگ ایران (۲۰۲۵)
مأموریت واحد:
مورد ویژه: انس الشریف خبرنگار الجزیره که توسط ارتش رژیم صهیونیستی هدف قرار گرفت و بلافاصله پس از شهادت، رسانه‌هایی مانند بی بی سی و رویترز بدون ارائه مدرک قابل اعتماد ادعای عضویت او در حماس را بازنشر کردند.
انتشار تصاویر جعلی از غزه
بنیامین نتانیاهو نخست وزیر رژیم صهیونیستی درباره تصاویری که رسانه‌ها از بحران انسانی به ویژه وضعیت کودکان گرسنه در غزه منتشر می‌کنند، گفته است: «این تصاویر همه جعلی هستند … آن کودکان بیماری ژنتیکی دارند.»
تهدید نیویورک‌تایمز
نتانیاهو در واکنش به پوشش روزنامه آمریکایی نیویورک‌تایمز درباره کودک بیمار در غزه، این رسانه را به دروغ و نشر روایت مغرضانه متهم کرد و گفت: «این دروغ واضح است و اسرائیل در حال بررسی اقدامات قانونی علیه این روزنامه به جرم تهمت است.»
رسانه‌ها، تریبون حماس
نتانیاهو پس از سرگیری عملیات نظامی در غزه گفت: «مجری‌ها در استودیوها دروغ گزارش می‌دهند. خبرنگاران هیچ شرم و خط قرمزی ندارند. آن‌ها مدام پروپاگاندای حماس را تکرار می‌کنند.»
جنگ در جبهه هشتم
نخست وزیر رژیم صهیونیستی در گفت‌وگو با فاکس نیوز: ما درگیر جنگی در هفت جبهه بودیم و این (عرصه رسانه) هشتمین جبهه است. کارزار دروغ‌پراکنی در داخل خود ما جریان دارد. در عصر الکترونیک، دروغ می‌تواند هزار بار دور دنیا بچرخد. (خطاب به خبرنگاران) باید از خودتان خجالت بکشید! این روزنامه‌نگاری نیست. این تسلیم‌شدن در برابر بدترین نوع تبلیغات است.»
یکی از دلایل اصلی عصبانیت و واکنش‌های خشن دولت اسرائیل، به‌ویژه شخص نتانیاهو، نسبت به خبرنگاران و رسانه‌های مستقل، کاهش تدریجی نفوذ سنتی لابی صهیونیستی در عرصه مهندسی روایت در سطح جهانی است. افول این قدرت رسانه‌ای سبب شده که ابعاد واقعی جنایات اسرائیل در اراضی اشغالی، به‌ویژه در نوار غزه، بیش از گذشته افشا شود و رژیم تل‌آویو را در انزوای بین‌المللی بی‌سابقه‌ای قرار دهد.
برای دهه‌ها، لابی‌های طرفدار اسرائیل با استفاده از شبکه‌های منسجم و بودجه‌های کلان، موفق شدند در روند اطلاع‌رسانی رسانه‌های غربی دخالت کنند. این مداخلات شامل:
۱. قدرت تصاویر و روایت‌های میدانی
انتشار گسترده و بدون سانسور ویدیوها، عکس‌ها و گزارش‌های میدانی از غزه، به‌ویژه در شبکه‌های اجتماعی، نقش تعیین‌کننده‌ای در شکستن دیوار سانسور ایفا کرد.
۲. اعتراض خبرنگاران به سیاست‌های سردبیری
شماری از خبرنگاران رسانه‌های بزرگ نسبت به جانبداری آشکار سردبیران در پوشش جنگ غزه اعتراض کردند. برخی استعفا دادند، و برخی دیگر به‌صورت علنی علیه سیاست‌های تحریریه موضع گرفتند.
۳. افشاگری درباره سانسور و لابی‌ها
رسانه‌هایی چون اینترسپت و تارنمای +۹۷۲ با انتشار گزارش‌هایی تحقیقی، پرده از مداخلات سازمان‌یافته لابی‌های صهیونیستی در تحریف اخبار و ایجاد سانسور سیستماتیک برداشتند.
۴. شکستن سکوت رسانه‌های حامی اسرائیل
موج قتل‌عام غیرنظامیان، از جمله زنان، کودکان و خبرنگاران، به سطحی رسید که حتی رسانه‌های محافظه‌کار همچون رویترز و آسوشیتدپرس نیز نتوانستند نسبت به آن سکوت کنند.
