به گزارش تابناک، قوچانی ابتدا با اشاره به سابقه تاریخی و تشکیلاتی جبهه اصلاحات، تأکید کرد که این جبهه هنوز یک «ائتلاف» انتخاباتی است نه یک حزب منسجم، و صدور بیانیه‌های تحلیلی در حوزه‌های حساس، بدون اجماع نهادی و تدوین سند مواضع مشترک، می‌تواند موجب اختلاف و چندصدایی شود.

قوچانی با اشاره به تمایز ماهوی میان «حزب» و «جبهه»، هشدار داد که ورود به مباحثی چون سیاست خارجی، بدون ابزار مشروعیت حزبی، از لحاظ کارشناسی خطا و از منظر سیاسی مناقشه‌آمیز است. قوچانی تأکید کرد که در دیپلماسی، برخلاف رقابت‌های داخلی، یک ملت در برابر ملت دیگر می‌نشیند، نه اکثریت و اقلیت.

قوچانی، صدور این بیانیه را دارای سه هزینه کلان برای ایران می‌داند:
۱- تضعیف دست دولت مسعود پزشکیان در مذاکرات، در حالی که دشمن صلح را به‌معنای تسلیم می‌فهمد.
۲- تقویت جریان‌های تندروی اصولگرا که درصدد تقابل دولت با نظام‌اند.
۳-  تخریب فضای وفاق ملیِ به‌وجود آمده پس از تجاوز اخیر اسرائیل.

قوچانی تأکید کرد که دولت پزشکیان با اعتماد نظام روی کار آمده و اصلاح‌طلبان باید به‌جای صدور بیانیه علنی، از مسیرهای مشورتی، حمایت خود را از روند دیپلماسی اعلام کنند. او هشدار داد که دادن بهانه به دست جنگ‌طلبان داخلی و خارجی، ضربه‌ای است به مشروعیت اصلاحات و انسجام ملی.