رژیم صهیونیستی در خرداد ۱۴۰۴ با حمایت مستقیم آمریکا حملاتی را به مراکز نظامی، هسته‌ای و مناطق غیر نظامی ایران آغاز کرد. این اقدام که با بمباران هوایی و عملیات خرابکارانه موساد همراه بود، با واکنش سریع و شدید کشورمان روبه‌رو شد. موشک‌ها و پهپادهای ایران در چندین موج پیاپی تل‌آویو، حیفا و مراکز نظامی دشمن را هدف قرار دادند و ناکارآمدی سامانه دفاعی «گنبد آهنین» را آشکار ساختند. خسارات سنگین به زیرساخت‌ها و فرار هزاران صهیونیست از سرزمین‌های اشغالی، اعتراف رسانه‌های غربی به شکست [رژیم] اسرائیل را در پی داشت.
پایگاه تحلیلی «مینت‌پرس» در مطلبی با عنوان «فراتر از بمب‌ها: چه کسی واقعاً برنده جنگ ۱۲ روزه ایران و اسرائیل شد؟» به بررسی نبرد میان ایران و رژیم اسرائیل می‌پردازد که این گزارش طی دو بخش منتشر خواهد شد. در بخش اول این گزارش آمده است:
تل‌آویو در ۱۳ ژوئن ۲۰۲۵ حمله‌ای نظامی را به ایران آغاز کرد که بسیاری از ناظران بین‌المللی و مقام‌های ایرانی آن را اقدامی خصمانه و بدون توجیه توصیف کرده‌اند. جنگنده‌های اسرائیلی سایت‌های نظامی و هسته‌ای را بمباران کردند، در حالی‌که جاسوس‌های تحت هدایت موساد مأموریت‌های خرابکارانه‌ای را علیه سامانه‌های پدافند هوایی و موشکی از داخل ایران انجام دادند، و پهپادهایی که مخفیانه به تهران منتقل شده بودند، از پایگاه‌های موشکی محلی پرتاب شدند.
ده‌ها نفر از دانشمندان هسته‌ای و فرماندهان ارشد نظامی ایران ترور شدند. این ترورها اغلب در حضور اعضای بی‌گناه خانواده آنها بود که خود نیز در بسیاری موارد کشته شدند. این نتایج اولیه چنان مقامات اسرائیلی را به وجد آورد که ادعاهای پرطمطراقی درباره آینده عملیاتشان مطرح کردند. آنها به رخ کشیدند که آزادانه در حریم هوایی ایران فعالیت کرده‌اند، از آمریکا دعوت کردند تا به شکل رسمی در حذف برنامه هسته‌ای تهران مشارکت کند، و به‌صورت ناشناس به رسانه‌ها گفتند «یک کمپین چندلایه اطلاعات گمراه‌کننده» انجام داده‌اند که دونالد ترامپ رئیس جمهوری آمریکا هم در آن نقشی فعال داشته است تا ایران را متقاعد کنند حمله به تأسیسات هسته‌ای‌اش قریب‌الوقوع نیست.
بنیامین نتانیاهو جنایتکار جنگی تحت تعقیب بین‌المللی در ۱۵ ژوئن پیش‌بینی کرد که جنگ [رژیم] اسرائیل علیه ایران به طور قطع می‌تواند منجر به تغییر حاکمیت در ایران شود، اما پاسخ سخت و سریع تهران به پیش‌بینی‌های نتانیاهو و حمله نظامی تل‌آویو، موجی از حملات موشکی بود که خسارات بی‌سابقه‌ای به تل‌آویو و حیفا وارد کرد. میزان اثرگذاری بر تأسیسات نظامی [رژیم] اسرائیل به دلیل سیاست سخت‌گیرانه سانسور داخلی مشخص نیست.
با این حال، آشکار بود که بمباران‌های ایران اسرائیلی‌ها را به پناهگاه‌ها کشاند، در حالی‌که بسیاری دیگر کشور (سرزمین‌های اشغالی) را ترک کردند. موج خروج از کشوری که از ۷ اکتبر ۲۰۲۳ با کاهش شدید جمعیت روبه‌رو بوده، به حدی بود که دولت (رژیم) اسرائیل به سرعت به سراغ اعمال محدودیت‌های بحث‌برانگیز و مشکوک قانونی برای جلوگیری از خروج شهروندانش رفت.
تا ۱۹ ژوئن، مقام‌های تل‌آویو از لحن مغرورانه دست کشیدند و رسانه‌های غربی شروع به انتشار گزارش‌هایی برای توضیح چرایی شکست سامانه دفاعی «گنبد آهنین» در دفع حملات ایران کردند.
حملات بی‌وقفه ایران علیه [رژیم] اسرائیل تا ۲۲ ژوئن (یکم تیر ۱۴۰۴) ادامه یافت، زمانی‌که ایالات متحده به شکل رسمی وارد جنگ شد. سایت‌های هسته‌ای فردو، اصفهان و نطنز هدف قرار گرفتند؛ گفته می‌شود این حملات با بمب‌افکن‌های «بی ۲» انجام شد که بمب‌های عظیم نفوذگر زیرزمینی پرتاب کردند. ترامپ با غرور اعلام کرد که برنامه هسته‌ای ایران «نابود» شده است. در پاسخ، تهران یک پایگاه نظامی آمریکا را در قطر هدف گرفت. سپس ایران و [رژیم] اسرائیل ۲ روز دیگر تبادل حملات موشکی داشتند که خسارات بسیار بیشتری به [رژیم] اسرائیل وارد شد، پیش از آنکه ناچار به پذیرش آتش‌بس شود.
تا اینجا آتش‌بس برقرار مانده است. در همین حال، ادعاهای آمریکا درباره تخریب یا حتی آسیب جدی به تأسیسات هسته‌ای ایران خیلی زود فرو ریخت، همانند ادعاهای [رژیم] اسرائیل مبنی بر اینکه حمله ۱۳ ژوئن ضروری بوده زیرا ایران در آستانه دستیابی به بمب هسته‌ای قرار داشته است. با فروکش کردن گردوغبار، هرچه بیشتر روشن می‌شود که «جنگ ۱۲ روزه» مدت‌هاست در دست طراحی بوده و به فاجعه‌ای تمام‌عیار برای تل‌آویو و واشنگتن و پیامدهایی گسترده برای منطقه و فراتر از آن بدل شد.
ایران قویتر از تصور ظاهر شد
علی ابونیمه، یکی از بنیان‌گذاران وبسایت «انتفاضه الکترونیک» می‌گوید: «نتانیاهو می‌خواست تغییر رژیم در تهران را برانگیزد و آمریکا را وارد جنگی بزرگ‌تر کند. او در هر دو شکست خورد. حالا ایران قویتر است، شهروندانش متحدتر از همیشه در کنار یکدیگر و پشت دولتشان قرار دارند.»
او افزود: «این موضوع پیامدهای عظیمی برای آسیای غربی و جهان دارد. [رژیم] اسرائیل نشان داد که آسیب‌پذیرتر از همیشه است. تهران، با وجود دشمنان سرسخت، بسیار مقاوم‌تر از آنچه تصور می‌شد ظاهر شد.»
«مشخص شدن اینکه مذاکرات هسته‌ای ترامپ یک فریب بوده، «به این معناست که نه تنها ایران، بلکه بسیاری از کشورهای دیگر جهان نیز دیگر هرگز به دیپلماسی آمریکا اعتماد نخواهند کرد.» او با این حال معتقد است تلاش‌های واشنگتن و تل‌آویو برای «نابود کردن» ایران متوقف نخواهد شد.
تهران هرگز به دنبال شکست [رژیم] اسرائیل با یک ضربه قاطع نبوده، بلکه به فرسایش تدریجی آن فکر کرده است. محور مقاومت، از جمله ایران، در یک جنگ نامتقارن با تمام قدرت امپراتوری غرب به رهبری آمریکا روبه‌روست. طنز ماجرا این است که گرچه [رژیم] اسرائیل آغازگر این جنگ بود، اما در عمل اهداف مقاومت را جلو برد. «[رژیم] اسرائیل ضعیف، بی‌ثبات و ناامن به نظر می‌رسد، در حالی‌که به صورت کامل به حمایت خارجی متکی است، در جهانی که پس از نزدیک به ۲ سال نسل‌کشی که به صورت زنده‌پخش‌شده در غزه، بیش از هر زمان دیگری منفور شده است.»
«تایلر ویور»، کهنه‌سرباز ارتش آمریکا و تحلیلگر نظامی می‌گوید: «ایران توانست بارها نشان دهد که قادر است از سامانه‌های دفاع موشکی [رژیم] اسرائیل عبور کند و به زیرساخت‌ها و سامانه‌های جنگی [رژیم] اسرائیل آسیب بزند یا آنها را نابود کند، چندین سامانه پدافند موشکی ارتش [رژیم] اسرائیل هدف قرار گرفت و نابود شد.»
ویور در ادامه می‌گوید: «بی‌تردید [رژیم] اسرائیل بازنده جنگ ۱۲ روزه بود. این جنگ بزرگ علیه ایران بود، اما نتایج آن با میزان تلاش صورت‌گرفته برابری نداشت. مؤثرترین سلاح [رژیم] اسرائیل نه نیروی هوایی‌اش، بلکه شبکه پیچیده خرابکاری موساد در داخل ایران بود که حالا از بین رفته و به‌احتمال زیاد دیگر بازسازی نخواهد شد. زیرساخت‌ها را می‌توان تعمیر کرد، سلاح‌ها را می‌توان جایگزین نمود، اما آن شبکه دیگر هرگز قابل بازسازی نیست.»
علاوه بر این، تلاش پرریسک [رژیم] اسرائیل برای غلبه بر ایران مقادیر عظیمی مهمات مصرف کرد و هزینه مالی سنگینی به همراه داشت. یک مشاور مالی پیشین ستاد ارتش [رژیم] اسرائیل تخمین زد که تنها در ۴۸ ساعت نخست عملیات شکست‌خورده تل‌آویو، یک میلیارد و ۴۵۰ میلیون دلار میلیارد دلار هزینه شد، که نزدیک به یک میلیارد دلار آن مربوط به اقدامات دفاعی بود. در همین حال، اقتصاددانان دولتی هزینه روزانه عملیات نظامی را ۷۲۵ میلیون دلار برآورد کردند.
گزارش‌ها حاکی است که تل‌آویو تنها طی پنج روز به‌شدت با کمبود موشک‌های رهگیر مواجه شد؛ این در حالی بود که ایالات متحده ماه‌ها پیش از آن از «مشکلات ظرفیت» اطلاع داشت و در ماه‌های میان این هشدار و آغاز جنگ، با «تقویت دفاع‌های [رژیم] اسرائیل در زمین، دریا و هوا» تلاش کرده بود این مشکل را برطرف کند. همین امر باعث ایجاد «نگرانی در پنتاگون درباره مصرف بیش‌ازحد ذخایر رهگیرهای آمریکا» شد.
همان‌طور که گزارش وزارت دفاع آمریکا در ژوئیه ۲۰۲۴ (مرداد ۱۴۰۴) که توسط اندیشکده «رند» منتشر شد نتیجه‌گیری کرد، واشنگتن توانایی تأمین مجدد این نوع مهمات را با هیچ سرعت یا مقیاسی ندارد. روزنامه «هاآرتص» برآورد کرده است که خسارات غیرنظامی و اقتصادی جنگ ۱۲ روزه برای [رژیم] اسرائیل می‌تواند به میلیاردها دلار برسد. هزاران نفر از ساکنان آواره شده‌اند و هزینه‌های بازسازی در حد صدها میلیون دلار پیش‌بینی می‌شود. بیشتر صنایع در طول جنگ متوقف شدند و همین فشار بر اقتصاد شکننده تل‌آویو را عمیق‌تر کرد. در مجموع، توانایی [رژیم] اسرائیل برای ادامه یک درگیری طولانی‌تر یا شدیدتر با ایران چه از نظر نظامی و چه مالی و ظرفیت آمریکا برای ادامه حمایت، به‌طور فزاینده‌ای نامطمئن به نظر می‌رسد.
