به گزارش مشرق، جواد تاجیک در کارگاه روایت جنگ ۱۲ روزه که در خانه روزنامه‌نگاران شهر برگزار شد، اظهار کرد: وقتی کسی در تهران به رحمت خدا می‌رود، چه در منزل و چه در بیمارستان، تنها یک مرجع انتقال‌دهنده متوفیان وجود دارد و آن هم بهشت زهراست.

وی ادامه داد: طبق روال جاری تدفین و انتقال متوفیان از بهشت زهرا به شهرستان‌ها(در صورت نیاز) برای تشییع یا تدفین، بر عهده بهشت زهرا بود، اما بخشی از اقداماتی که در جنگ ۱۲ روزه انجام دادیم، وظیفه ذاتی بهشت زهرا نبود؛ در این جنگ به عنوان تکلیف و با همکاری برخی دستگاه‌ها و نهادها، فرایندی برای شناسایی شهدا و وداع با شهید توسط خانواده آنها انجام شد.

مدیرعامل سازمان بهشت زهرا (س) تصریح کرد: بخش دیگری فعالیت‌هایی که انجام دادیم و جزو وظایف ذاتی ما بود، به نحو دقیق‌تر، گسترده‌تر و متمرکزتری در بهشت زهرا انجام شد و آن هم کار تشییع و تدفین شهدا بود.

وی افزود: اما آنچه باعث شد باری از دوش مردم برداریم و کمترین نارضایتی در بین خانواده‌های شهدا، به ویژه در آن بحبوحه خود جنگ، به وجود بیاید، این بود که ما از ساعت اول جنگ در بهشت زهرا اولین جلسه را ساعت ۴:۳۰ صبح برگزار کردیم و با حضور تعدادی از معاونین‌مان و تصمیماتی گرفتیم که منشأ اتفاقات خیری برای خانواده‌ها و بستگان‌شان شد.

تاجیک گفت: چند نکته در این تصمیمات قابل بیان است؛ یکی اینکه تصمیم گرفتیم هیچ‌یک از بهشت زهرا از بهشت زهرا خارج نشوند چراکه نمی‌دانستیم امکان بازگشت وجود دارد یا نه، بنابراین تقریباً ۲۰ روز در بهشت زهرا بودند، جز در موارد خاص و به صورت مرخصی ساعتی.

وی افزود: تصمیم دوم این بود که باید جایی را برای تدفین شهدا آماده میکردیم، ضمن اینکه قصد داشتیم جایی در نظر بگیریم که نماد مبارزه با رژیم صهیونیستی باشد؛ بر این اساس قطعه ۴۲ در نظر گرفته شد که این امر نیازمند هماهنگی با بنیاد شهید بود که انجام شد.

مدیرعامل سازمان بهشت زهرا (س) در ادامه سخنان خود گفت: تصمیم سوم این بود که با توجه به اینکه از سال گذشته جایی را به عنوان معراج شهدا با مشارکت سپاه آماده کرده بودیم، تصمیم گرفتیم معراج را فعال کنیم. با توجه به اینکه معراج مرکزی تهران در خیابان بهشت است و ظرفیت سردخانه، ظرفیت نگهداری، ظرفیت مراجعه مردم، همچنین ظرفیت پارک خودرو به اندازه کافی نبود، این معراج را که در نزدیکی متروی امام خمینی است، فعال کردیم.

وی ادامه داد: ما از قبل، حسینیه، سردخانه و دو سالن آماده داشتیم و پیش‌بینی کرده بودیم که اگر اتفاقی بیفتد، از آنها استفاده کنیم؛ این تمهیدی که از سال گذشته صورت گرفته بود، به کار آمد اما در حین کار متوجه شدیم که یک سری نواقص وجود دارد؛ مثلاً هیچ‌کدام از نهادهای امدادی کاور جنازه برای تحویل شهدا نداشتند و ما ۵۰۰۰ کاوری که از قبل داشتیم توزیع کردیم تا پیکر شهدا در آنها قرار بگیرند.

تاجیک با بیان اینکه در حال حاضر ۴ مفقود و یک مجروح در معراج داریم، گفت: جنازه‌ای که آمده و تحویل پزشکی قانونی شده، مشخصات دقیق نداشت؛ متوجه شدیم نیاز به کارت‌هایی داریم که همان لحظه‌ای که شهید کشف می‌شود قید شود که این شهید را از کجا پیدا کرده‌اند، در چه ساعتی، در چه روزی، در کدام نقطه، در کدام طبقه بوده، زن است یا مرد و هر چیزی که از او باقی مانده چیست و اگر وسایلی هم همراه شهید است که بعد به شناسایی کمک شود، نوشته شود.

وی گفت: نکته بعدی این بود که بعضاً بعضی از این مجموعه‌ها نمی‌دانستند که شهید را کجا باید ببرند. نقاط ضعف را جمع کردیم و روز چهارم یا پنجم جنگ به ستاد مدیریت بحران کشور منتقل کردیم و پیشنهاد دادیم کارگروه مدیریت شهدای جنگ با حضور چند دستگاه شکل بگیرد و تشکیل شود تا این ناهماهنگی‌ها را جبران کنیم. خوشبختانه این موضوع ابلاغ شد و با مسئولیت سازمان بهشت زهرا، مدیریت بلافاصله تشکیل شد تا این اتفاقات تکرار نشود و نقاط ضعف پوشش داده شود.

وی در ادامه با بیان اینکه تشییع و تدفین شهدا از همان روز دوم مدیریت پیدا کرد، گفت: زمان تشییع پیکر شهدا مشخص نبود، اما با هماهنگی بنیاد شهید مقرر شد هر خانواده‌ای که تصمیم به تشییع و تدفین شهید خود داشته باشد، امور آن را انجام دهیم. این در حالی بود که نمی‌خواستیم تدفین شهدا در یک شرایط خلوت و غیر باشکوهی انجام شود. تصمیم گرفتیم از مبدا سالن دعای ندبه تا قطعه ۴۲ که مسیر مستقیمی است، تشییع برگزار کنیم. هر روز صبح شهدا بعد از ادای نماز بر پیکر، با حضور خانواده، بستگان و تعدادی از مردم که آمده بودند برای کمک به تشییع، مراسم برگزار می‌شد و به ماشین حمل پیکر شهید، مسیر تقریباً ۱۵۰ متری که از قطعه تا سالن دوم ماشین حمل پیکر بود، حالت باشکوهی پیدا کرد.

تاجیک گفت: اعلام کردیم نیاز نیست خانواده ها تدارکی برای پذیرایی از افراد شرکت کننده در تشییع ببینند بر همین اساس به قدر بضاعت با ساندویچ و غذای گرم و آب و شربت پذیرای خانواده ها بویدم و امکانات جانبی که در توانمان بود فراهم کردیم.

وی ادامه داد: به صاحبان عزا از همان روز اول اعلام کردیم که نگران سنگ مزار و مراسم‌ها نباشند؛ از سنگ‌های مزار چندین مدل طرح نمونه سنگ مزار به خانواده‌ها نشان می‌دادیم تا به دلخواه خود انتخاب کنند و دیگر نیازی به خروج از بهشت زهرا نداشته باشند، اکنون تقریباً ۹۹ درصد سنگ مزار شهدا به دلخواه خانواده‌ها نصب شده است.