به گزارش رکنا، جزیره بحرین که روزگاری بخشی از خاک ایران بود، تاریخ پیچیدهای را پشت سر گذاشته است. این منطقه از زمانهای دور تحت قلمرو ایران قرار داشت اما در حوالی سال ۱۱۶۰، آلخلیفه توانست کنترل آن را به دست گیرد. پس از اشغال مسقط و پیوستن عمان به قلمرو بریتانیا در سال ۱۲۷۰، بحرین نیز به نوعی تحت نفوذ بریتانیا قرار گرفت.
اگرچه در عمل حاکمیت ایران بر بحرین تضعیف شده بود، اما دولت ایران تا مدتها اشغال این منطقه توسط بریتانیا را به رسمیت نمیپذیرفت. این اختلافات نهایتاً تا دهه ۱۳۴۰ ادامه داشت و تصمیمهای بسیاری برای آینده این جزیره گرفته شد. اما در فروردین ۱۳۴۹، توافقی بین ایران و بریتانیا ایجاد شد که تغییرات سرنوشتسازی به همراه داشت.
برخلاف انتظار، به جای برگزاری همهپرسی، یک نظرسنجی تحت نظر نماینده دبیرکل سازمان ملل متحد انجام شد. گزارش این نظرسنجی نشان میداد که اکثریت مردم بحرین خواستار استقلال هستند. این موضوع در شورای امنیت تأیید شد و نهایتاً در ۲۳ مرداد ۱۳۵۰، بحرین اعلام کرد که رسماً استقلال یافته است.