به گزارش خبرنگار مهر، کتاب «چگونه رنجی را که نمی‌توانیم درمان کنیم به دوش بکشیم» نوشته مگان دیواین، یک جورنال تصویری و حمایتی است که به افراد کمک می‌کند با سوگ و غم و اندوه خود با صداقت، مهربانی و پذیرش روبرو شوند، به جای اینکه با آن مقابله یا انکار کنند.
مگان دیواین، روان‌درمانگر و مشاور حوزه سوگ، در این کتاب راهکارهای خلاقانه و فردی برای کنار آمدن با سوگ ارائه می‌دهد و تأکید می‌کند که غم و اندوه بیماری نیست که نیاز به درمان داشته باشد، بلکه تجربه‌ای طبیعی و منحصر به فرد است که هر کسی باید به روشی درست و ویژه خود با آن روبرو شود. این کتاب به شکل یک ژورنال یا دفتر کاری طراحی شده تا خواننده از طریق نوشتن، نقاشی و تفکر به خود کمک کند تا رابطه‌اش را با سوگ برقرار کند و در کنار آن زندگی کند.
مطالب کتاب در سه بخش و هفده فصل ارائه شده که به موضوعات مختلف مثل شروع سوگ، دوام آوردن، حواس‌پرتی، خشم، دیدگاه‌ها و حمایت‌های اجتماعی می‌پردازد. دیواین با زبان ساده و قابل فهم سعی دارد خواننده را در گذر از دوران سوگ همراهی کند و به او ابزارهایی برای مراقبت از خود بدهد. این کتاب جایگزینی برای درمان پزشکی نیست، اما می‌تواند مکملی برای مراقبت‌های عاطفی در دوران سوگ باشد، یک کمک عملی و دلسوزانه برای کسانی است که با از دست دادن‌های سخت مواجه شده‌اند و می‌خواهند راهی برای تحمل و همراهی با غم خود بیابند، بدون اینکه تحت فشارهای روزانه سوگ خود را پنهان، یا زودتر از زمان طبیعی فراموش کنند.
در فصل هشتم این کتاب ذیل عنوان «موهبت‌ها و مخاطرات حواس‌پرتی» می‌خوانیم: «افراد داغ‌دار برنده نمی‌شوند. اگر احساساتتان را بروز دهید، مردم می‌گویند «بیش از حد احساساتی» هستید و باید فراموش کنید و اگر آنها را بروز ندهید می‌گویند در مرحله‌ی «انکار» هستید و باید با حقیقت روبه‌رو شوید. راستش تعجبی ندارد که بیشتر افراد سوگشان را پیش خودشان نگه می‌دارند. مسئله این است که شما بنا نیست یک‌باره در برابر تمام فشار سوگ مقاومت کنید، چنین چیزی ممکن نیست. باید زمان‌هایی وجود داشته باشد که بتوانید روی برگردانید. نگاهتان را بردارید و در برابر سوگتان بی‌حس شوید. زمانی که سوگ تازه است، شما هر ثانیه هر روز را در دل آن زخم دردناک عاطفی هستید. درد مهم است، طاقت‌فرسا و همه‌گیر است. بعضی روزها، بعضی لحظات قادرید نگاه خیره خود را روی قلب شکسته‌تان حفظ کنید و بعضی روزها و بعضی لحظات، حفظ آن نگاه خیره غیر ممکن به نظر می‌رسد. در لحظاتی که با دردتان همنشین هستید برداشتن نگاهتان از آن، وقتی بیش از حد تحملتان می‌شود شفقت نسبت به خود محسوب می‌شود. اشکالی ندارد در صورت نیاز روی برگردانید، اشکالی ندارد نسبت به درد و غمتان بی‌حس باشید. بی‌احساسی بخشی از سوگ است وقتی فقدان شما را سست می‌کند و به قهقرا می‌برد، نیاز به برگرداندن نگاه خود نه تنها طبیعی، بلکه اقدامی سالم است و مهربانی به شمار می‌آید.»
دیواین مشاور حرفه‌ای رسمی، نویسنده، سخنران و مشاور سوگ برای حمایت از تغییرات عاطفی در سطح فرهنگی است. کتاب دیگر او «عیبی ندارد اگر حالت خوش نیست؛ مواجهه با اندوه و فقدان در فرهنگی که اینها را برنمی‌ٰتابد» بسیار مورد توجه مخاطبان و متخصصان قرار گرفته بود. او به همراه تیم خود مجموعه‌ای در حال پیشرفت از دوره‌ها رویدادها و آموزش‌ها برای کمک به افراد سوگوار و آنهایی که به حمایت نیاز دارند تا مهارت‌های لازم را برای به دوش کشیدن دردی که قابل درمان نیست یاد بگیرند ایجاد کرده است. این کتاب نوعی مجله تصویری است برای رسیدن به اهداف نویسنده و در سراسر کتاب تصویرهایی می‌بینیم که اثر نایا اسماعیل، هنرمند و تصویرگر خودآموخته اهل سوریه است.
کتاب «چگونه رنجی را که نمی‌توانیم درمان کنیم به دوش بکشیم» نوشته مگان دیواین با ترجمه مهشید شبانیان در ۲۵۶ صفحه و با قیمت ۳۵۵ هزار تومان توسط نشر میلکان منتشر شده است.
