به گزارش همشهری آنلاین، سیاوش اسعدی غریزه را اواخر فروردین ۱۴۰۰ ساخت، اما به جز یک اکران محدود برای خبرنگاران و منتقدان در جشنواره چهل و سوم دیگر در ایران روی پرده نرفت. علیرغم این موضوع، فیلم در مدت این ۴ سال در بیش از ۲۵ فستیوال مطرح بینالمللی از جمله بیستویکمین دوره فستیوال ایمجین ایندیا در مادرید اسپانیا، سیامین دوره فستیوال الدنبرگ آلمان، بیستویکمین دوره فستیوال ایسکیا گلوبال در ایتالیا و شانزدهمین دوره فستیوال سوفیا منار در بلغارستان حضور داشته و برنده چندین جایزه بینالمللی شده است و حتی حالا با اکرانش در شهریور ماه در کنار «پیرپسر» و «زن و بچه» به عنوان یکی از گزینه های معرفی به اسکار برای شرکت در بخش خارجی رویداد مهم سینمایی، از آن صحبت می شود.
غریزه با بازی امین حیایی و پانتهآ پناهیها و با معرفی ساینا روحانی و مهدیار شاهمحمدی در نقش نوجوانی دو شخصیت اصلی، داستان عاشقانهای است که در میانه چهل اتفاق می افتد و یک اتفاق تلخ سرنوشت شخصیتهای داستان به شکل عجیبی تغییر میدهد. چهارمین ساخته سیاوش اسعدی ۱۱ فروردین ۱۴۰۰در منجیل کلید خورد و پس از چهار ماه فیلمبرداری، ۱۱ مردادماه همان سال در اطراف تهران به پایان رسید. این فیلم یکی از پر هزینهترین و پرلوکیشنترین فیلمهای بخش خصوصی سینمای ایران معرفی شده در که منجیل، رودبار، لوشان، قزوین، تاکستان و محمدشهر کرج تصویربرداری شده و بخش عمده ای از دکورهایش ساخته شده است.
آنچه که با نمایش فیلم برای اهالی مطبوعات، بسیار در باره آن صحبت شد، شباهتش به فیلم سینما پارادیزوی جوزپه تورناتوره و سینمای مسعود کیمیایی بود. منتقدی نوشته: «ردپای سینهفیل بودن سیاوش اسعدی در فیلم جدیدش غریزه بیش از اثار قبلی نمود پیدا کرده است، علاقه او به سینمای ایتالیا و فیلمهای جوزپه تورناتوره از جمله ملنا و سینما پارادایزو و همچنین دیالوگنویسی فیلمهای مسعود کیمیایی چیزی نیست که قابل پنهان کردن باشد. به عبارتی اسعدی فیلم جدیدش را از الهام از سینما و سینماگران مورد علاقهاش ساخته و در این مسیر سعی کرده مولفههای بومی و ایرانی را در این گرتهبرداری سینمایی در نظر بگیرد.»
منتقد دیگری هم با اشاره به حال و هوای فیلم های لولیتا و سینما پارادیزو در غریزه معتقد است با وجود این، فیلم کاملا بومی است، دلچسب و بدون یک پلان اضافی: «بازیگرانی که دیالوگها را به خوبی فهمیده و ادا میکنند و سینمایی که یادآور روزهای اوج مسعود کیمیایی است. غریزه، فیلم درخشان یک عشق سینما با دو بازیگر نوجوان است که یکی یادآور سو لاین فقید است و دیگری بهترین گزینه برای دلباختهای رنجیده. فیلمی دیالوگمحور که فرم را فراموش نکرده و در عین پیچیدگی و دشواری، ساده و روان است.»