به گزارش رکنا، مطالعات جدید نشان میدهد که میلیونها انسان با خطری پنهان مواجه هستند؛ خطری که آرام آرام و بدون هیچ نشانهای حافظه را تخریب کرده و سرعت زوال عقل را افزایش میدهد. آیا زمان آن فرا نرسیده که آلودگی هوا را نه تنها یک تهدید زیستمحیطی، بلکه دشمنی جدی برای سلامت مغز تلقی کنیم؟
بر اساس گزارش ایران، نتایج یک تحقیق گسترده در دانشگاه کمبریج، که دادههای بیش از ۲۹ میلیون نفر را در قالب ۵۱ گزارش تجزیه و تحلیل کرده است، نشان میدهد که آلودگی هوا نه تنها بر عملکرد ریهها اثر مخرب دارد بلکه به طرز نامحسوسی با کاهش حجم مغز رابطه داشته و خطر ابتلا به زوال عقل را به میزان قابل توجهی افزایش میدهد.
در این تحقیقات، اثر آلایندههایی نظیر ذرات PM2.5 (ذراتی با قطر کمتر از ۲.۵ میکرون)، دیاکسید نیتروژن و دوده بر سلامت مغز بررسی شده است. نتایج نشان داد که این آلایندهها به طور مستقیم با افزایش خطر زوال عقل ارتباط دارند. در میان این آلایندهها، ذرات ریز PM2.5 به عنوان خطرناکترین عامل ابتلا به آلزایمر شناخته شدهاند، زیرا توانایی نفوذ به مغز از طریق عبور از ریهها را دارند.
علاوه بر PM2.5، ذرات دیاکسید نیتروژن (NO2) که عمدتاً ناشی از سوختهای فسیلی هستند نیز نقش قابل توجهی در تحریک مجاری تنفسی، ایجاد بیماری آسم و کاهش عملکرد ریه دارند. همچنین دوده حاصل از سوختن چوب یا سوختهای فسیلی به عنوان عاملی موثر در افزایش خطر بیماریهای قلبی-تنفسی شناسایی شده است. پژوهشگران باور دارند که آلودگی هوا احتمالا موجب التهاب مغز میشود یا از طریق ورود به جریان خون، التهاب گسترده در بدن ایجاد میکند.
دکتر هانین خریس، نویسنده ارشد این تحقیق تاکید دارد که بیشتر افراد حاضر در این مطالعه از کشورهای پیشرفته و عمدتاً از نژاد سفیدپوست بودهاند. از آنجا که گروههای محروم معمولاً در معرض سطوح بالاتری از آلودگی قرار دارند، وی پیشنهاد میکند که تحقیقات آینده باید تنوع قومی و جغرافیایی بیشتری را در نظر بگیرند، به ویژه در کشورهای با درآمد پایین و متوسط.