اظهارات اسرائیل کاتس وزیر امنیت اسرائیل که به شکلی مستقیم تهدیداتی را متوجه مقامات عالی ایران کرده است، اگرچه بازتابهایی در فضای مجازی داشت، اما این حرف را حتی در اسرائیل هم تحویل نمی‌گیرند، نه بخاطر تهدیدآمیز بودن آن، بلکه به خاطر کسی که این سخنان را به زبان آورده است.

وزارت امنیت در اسرائیل (معادل وزارت دفاع/جنگ در ساختارهای دیگر) یکی از مهمترین مسئولیت‌ها در ساختار رژیم صهیونیستی محسوب می‌شود که وزیر آن مافوق نیروهای نظامی و ارتش است.

اگرچه «نظامی بودن»، شرط لازم برای تصدی این وزارتخانه نیست اما در طول تاریخ تشکیل این رژیم، بسیار به ندرت دیده شده که شخصی غیرنظامی در این مسئولیت منصوب شود؛ اتفاقی که البته در خصوص وزیر فعلی این رژیم یعنی «اسرائیل کاتس» افتاده است.

اسرائیل کاتس عضو حزب لیکود (حزب متبوع نتانیاهو) است که پیش از این تصدی وزارتخانه‌های کشاورزی، حمل‌ونقل، اطلاعات، انرژی، مالی و امور خارجه را داشته و در نوامبر 2024 یعنی در میانه جنگ اسرائیل در غزه، به دلیل اختلاف نتانیاهو با وزیر وقت یعنی «یوآو گالانت» که خودش یکی از نظامیان سابق ارتش اسرائیل بود، جایگزین او شد.

انتصابات در دولت اسرائیل در یکی دو سال اخیر گاهی بار حواشی و چالش‌های زیاد همراه بوده است.

بسیاری معتقدند نتانیاهو برای حفظ دولت خود به هر شکل ممکن دست به هر کاری می‌زند که اصرار بر ادامه جنگ با وجود مخالفت‌های زیاد از جمله این موارد است.

نخست‌وزیر اسرائیل برای حفظ ائتلاف شکننده خود که حالا با خروج برخی احزاب و تهدید برخی دیگر، در وضعیتی خطرناک قرار دارد، باج‌های زیادی به مخلالفینش داده که برای مثال می‌توان به تمدید معافیت یهودیان ارتدوکس (خردی‌ها) از خدمت سربازی اشاره کرد که همین، یکی از مهمترین اختلافات با گالانت (وزیر قبلی) هم بود.

با تغییر گالانت، نتانیاهو، کاتس را از وزارت خارجه به وزارت امنیت آورد و «گیدعون سعر» را جایگزین او کرد تا هم برای حفظ ائتلاف باجی به سعر داده باشد و هم بجای یک وزیر سرکش و پرحاشیه و ناهماهنگ، که صراحتا با سیاست های نخست وزیر مخالفت می‌کرد، یک فرد بله قربان گو یا به قول انگلیسی‌ها yas man  یا puppet که استقلال فکری و سیاسی ندارد، کاملاً با نظر یا خواست مافوقش موافقت می‌کند، خودش  خودش تصمیم‌گیرنده‌ی اصلی نیست و فقط پیرو و مجری دستورات بالا‌دستی‌ است را جایگزین کرده باشد.

در کابینه فعلی از این دست تغییرات کم نبوده است. یکی دیگر از این موارد که البته هنوز به سرانجام نرسیده، برکناری «رونن بار» از ریاست شاباک و تلاش برای جایگزیی یک فرد گوش به فرمان دیگر به نام «داوید زینی» است که به نظر می‌رسد انتصاب او هم حاشیه‌هایی کمتر از انتصاب کاتس در وزارت جنگ نداشته باشد.

مخالفت با کاتس به عنوان وزیر امنیت به قدری بود که جریانات مخالف در کنست، در مراسم پر تنش سوگند، جلسه را ترک کردند. اینها معتقدند که کاتس حتی سابقه نظامی گالانت را هم ندارد و نتانیاهو تنها و تنها او را به دلیل گوش به فرمان بودن انتخاب کرده است.

کاتس در داخل جامعه اسرائیلی نیز علاوه بر عدم سابقه نظامی، به دلایل دیگر نظیر نزدیکی به نتانیاهو، گرایشش به جریان راست افراطی و نداشتن تخصص در مدیریت بحران امنیتی و جنگی نه تنها جدی گرفته نمی‌شود، بلکه پای ثابت برنامه های طنز تلویزیونهای اسرائیلی است و از محبوبیت پایینی نیز برخوردار است.