ایرانخودرو هفتمین مرحله فروش محصولات خود را با عرضه ۱۱ مدل، شامل سورن پلاس XU7، سورن گازسوز، دنا اتوماتیک، پژو ۲۰۷ TU3، پژو ۲۰۷ اتوماتیک سقف فلزی، تارا دستی و اتوماتیک، رانا پلاس، هایما 7X، هایما S5PRO و هایما S7PRO از ۴ مرداد ۱۴۰۴ آغاز میکند. این طرح برای متقاضیان عادی، طرح حمایت از خانواده و جوانی جمعیت و طرح جایگزینی خودروهای فرسوده طراحی شده است. متقاضیان عادی باید تا ۹ مرداد با موجودی ۱۰۰ میلیون تومان حساب وکالتی افتتاح کنند. فروش در سه روش فوری (تحویل ۳۰ روزه)، فوقالعاده (تحویل ۹۰ روزه) و پیشفروش (۴ تا ۱۲ ماه) ارائه میشود.
ایرانخودرو خودروهای پرطرفدار مانند پژو ۲۰۷، دنا، تارا و سورن پلاس را در طرح پیشفروش قرار داده که ممکن است تحویل آنها تا یک سال طول بکشد. این استراتژی به شرکت امکان میدهد از پیشپرداخت مشتریان بهعنوان منبعی برای تأمین قطعات و برنامهریزی تولید استفاده کند. این روش، با عرضه تدریجی خودروها، از اشباع بازار جلوگیری کرده و قیمتها را در سطح بالا نگه میدارد تا سود بیشتری نصیب خودروساز شود.
در مقابل، خودروهای کمتقاضا در طرح فروش فوری قرار گرفتهاند تا موجودی انبارها سریعتر به بازار عرضه شود و نقدینگی شرکت تأمین گردد. این رویکرد به ایرانخودرو کمک میکند تا چرخه مالی خود را فعال نگه دارد، اما خریداران همچنان باید تأخیرهای احتمالی تحویل را تحمل کنند، حتی در طرحهای فوری که وعده تحویل ۳۰ تا ۹۰ روزه داده شده است.
تجربه خریداران نشان میدهد که تأخیر در تحویل خودروها، بهویژه در طرحهای پیشفروش، به دلیل کمبود قطعات، مشکلات تولید، عدم تخصیص ارز یا الزامات استانداردهای جدید مانند ۸۵ گانه و یورو ۵، امری رایج است. برخی مشتریان حتی گزارش دادهاند که ایرانخودرو بدون رضایت آنها، خودروی ثبتنامی را با مدل دیگری جایگزین کرده که نارضایتی گستردهای به دنبال داشته است.
یکی از چالشهای اصلی خرید از ایرانخودرو، تفاوت قیمت علیالحساب در زمان ثبتنام با قیمت نهایی در زمان تحویل است. نوسانات ارزی و تورم باعث میشود خریداران مبلغ بیشتری پرداخت کنند، ریسکی که کاملاً بر دوش مشتری است. همچنین، کاهش حاشیه سود بین قیمت کارخانه و بازار آزاد، جذابیت خرید از این شرکت را کاهش داده و بسیاری از متقاضیان را از خرید منصرف کرده است.
کیفیت پایین و مشکلات فنی خودروهای ایرانخودرو، از جمله سورن پلاس، دنا، تارا، پژو ۲۰۷ و هایما، بارها مورد انتقاد مشتریان قرار گرفته است. گزارشها حاکی از مسائل مربوط به ساخت، مونتاژ و مشکلات فنی پس از تحویل است که اعتماد به این خودروساز را کاهش داده است. این موضوع، همراه با تحویلهای طولانی و جایگزینیهای غیرمنتظره، نارضایتی گستردهای را به دنبال داشته است.
سیاستهای جدید ایرانخودرو، که بر پیشفروش خودروهای پرتقاضا و عرضه سریع خودروهای کمتقاضا متمرکز است، بیشتر به دنبال تضمین سودآوری در یک بازار کنترلشده است تا رفع نیاز مصرفکنندگان. نتیجه این رویکرد، زمان انتظار طولانی، قیمتهای غیرجذاب و کیفیت بحثبرانگیز است که رضایت مشتریان را به چالش کشیده است.