به گزارش گروه آنلاین روزنامه دنیای اقتصاد، معاملات بورس تهران در روز یکشنبه با تداوم کاهش نماگرهای سهامی پیگیری شد. در معاملات امروز بازار سهام، شاخص کل با افت ۰.۴۹ درصدی همراه شد تا با ثبت کاهش برای سومین روز متوالی، در سطح ۲ میلیون و ۸۱۱ هزار واحدی قرار بگیرد. شاخص هموزن هم ۰.۷ درصد از ارتفاع خود را از دست داد و در سطح ۸۳۷ هزار واحدی قرار گرفت. در فرابورس نیز شاخص کل این بازار، با کاهش ۰.۴۲ درصدی همراه شد. در جریان دادوستدهای امروز، برای چهارمین روز متوالی، بازار سهام با خروج پول حقیقی مواجه شد. خروج پول هزار و ۴۵۴ میلیارد تومانی در معاملات امروز، موجب شد تا آمار خروج پول از بازار سرمایه در ۴ روز معاملاتی اخیر به بیش از ۵ هزار میلیارد تومان افزایش یابد. ارزش معاملات خرد بازار نیز همچنان یادآور رکود در تالار شیشهای است و در معاملات روز یکشنبه این شاخص، رقم ۶ هزار میلیارد تومان را ثبت کرد.
اسکناس آمریکایی که معاملات شب گذشته را در سطح 88 هزار تومان به پایان رسانده بود، معاملات روز جاری را نیز در همان سطح آغاز کرد؛ اما در ادامه با افت مواجه و وارد کانال 87 هزار تومان شد. در بازار فیزیکی طلا و سکه نیز هر گرم طلای 18 عیار در حوالی 7 میلیون تومان مورد معامله قرار گرفت. سکه هم در نزدیکیهای کانال 78 میلیون تومان خرید و فروش شد.
از روزهای بعد از جنگ تحمیلی 12 روزه رژیم صهیونیستی، بازار سهام همواره با خروج پول حقیقی همراه بوده است. خروج پول حقیقی از بازار در چنین مقاطعی، بیش از آن که ناشی از تحلیلهای بنیادی باشد، ناشی از جو بیاعتمادی و تشدید نااطمینانی در فضای اقتصادی و سیاسی کشور است. سرمایهگذاران حقیقی، که بخش عمدهای از آنها تجربه و تخصص عمیقی در مدیریت ریسک ندارند، به محض دریافت نشانههایی از بحران یا ناآرامی، سعی میکنند داراییهای خود را از بازارهای پرریسک، مانند بورس، خارج کرده و به سمت گزینههای امنتری چون سپرده بانکی یا طلا هدایت کنند. در این فضا، ترس از تداوم درگیریها و اثرگذاری منفی آنها بر اقتصاد ملی، مانند افزایش نرخ ارز، رکود کسبوکارها، اختلال در زنجیره تأمین و کاهش سودآوری شرکتها، باعث میشود نگاه کوتاهمدت و محافظهکارانه بر بازار غلبه کند. حتی اگر در عمل، بسیاری از صنایع بورسی از درگیریها تأثیر مستقیمی نپذیرند، اما جو روانی حاکم باعث میشود سهام آنها نیز با فشار فروش مواجه شوند. از سوی دیگر، نبود حمایت روانی مؤثر از سوی نهادهای رسمی و ضعف در اطلاعرسانی و شفافسازی، فضای بیاعتمادی را تشدید میکند. در نتیجه، سهامداران حقیقی ترجیح میدهند در وضعیتی که آینده قابل پیشبینی نیست، نقدشوندگی را بر سود احتمالی ترجیح دهند. این رفتار دستهجمعی، به افت قیمت سهام و تداوم خروج سرمایه از بازار منجر میشود، حتی اگر بسیاری از سهمها به لحاظ بنیادی ارزنده باشند.//