به گزارش همشهری آنلاین، داستان زندگی این ناجی از روزهای نوجوانیاش آغاز میشود؛ جایی که با آموختن هنر آشتی دادن از بزرگان خانوادهاش، قدم بهکار صلح گذاشته است. اولین تجربه مستقل او برای میانجیگری به سال ۶۰ برمیگردد، زمانی که با اختلافات میان خانوادههای عشایر به واسطه یک قتل مواجه و موفق به برقراری صلح شد. از آن زمان، محمدخان بهطور مداوم در تلاش است تا اختلافات را حل کند. او هر روز صبح بعد از حمد خدا بهدنبال پروندههای قصاص میرود و بیهیچ چشمداشتی به نجات جان انسانها کمک میکند. او حتی در مواردی از مال خود گذشته و ضامن دیگران شده و برای آنها رضایت گرفته است.
محمدخان به اعتقاد خود، برای افرادی که در لحظات ناگهانی مرتکب خطا شدهاند همیشه آماده کمک است، ولی هرگز قدمی برای کسانی که با قساوت جان کسی را گرفتهاند، برنمیدارد. دادگستری لرستان میگوید که «او بیش از ۷۰ اعدامی را نجات داده» و به آغوش خانوادههایشان بازگردانده است. این فرهنگی بازنشسته با افتخار میگوید: «هیچ لذتی از این کار برایم بالاتر نیست.» در دنیایی که فرهنگ مصالحه و آشتی بهطور فزایندهای کمرنگ شده، محمدخان مرادینژاد بهعنوان نمونهای از امید و تلاش برای صلح در جامعه لرستان و خوزستان میدرخشد.