گروه دیپلماتیک – همشهری آنلاین: در یکی از تلخ‌ترین نمونه‌های خشونت علیه غیرنظامیان در غزه، دو کودک، کرم ۹ ساله و لولو ۱۰ ساله، در پی حمله هوایی رژیم صهیونیستی به ایستگاه توزیع آب در اردوگاه نصیرات به شهادت رسیدند؛ حمله‌ای که منجر به شهادت ۶ کودک، چهار بزرگسال و زخمی شدن ۱۹ نفر دیگر شد.
کرم و لولو الغصین برای آوردن آب به ایستگاه توزیع نزدیک محل پناهگاهشان رفته بودند. آن‌ها در حالی که دبه‌های آب در دست داشتند، بر اثر انفجار بمب متلاشی شدند. شدت انفجار و وضعیت پیکرهایشان چنان بود که پدر خانواده اجازه نداد مادرشان با آن‌ها وداع کند. روزنامه گاردین نوشته: این دو کودک که در حملات پیشین نیز دو بار از مرگ نجات یافته بودند، این بار قربانی قساوت جنگی شدند که اکنون آب را نیز به هدف تبدیل کرده است.
لولو و کرم در کناره پدر
زندگی زیر سایه سنگین محاصره
با گذشت بیش از ۱۰۰ روز از محاصره کامل غزه، بحران آب و غذا به مرحله‌ای رسیده که یافتن قرصی نان یا یک دبه آب به بازی مرگ و زندگی تبدیل شده است.
سازمان یونیسف پیش‌تر هشدار داده بود که غزه با خشکسالی و قحطی عامدانه مواجه است. تخریب گسترده تأسیسات و زیرساخت‌های آبی و نبود سوخت برای راه‌اندازی پمپ‌ها و مراکز آب شیرین کن، میلیون‌ها نفر را در خطر بی‌آبی قرار داده است.
گفته شده، بیش از ۸۰۰ فلسطینی تنها در ۲ ماه اخیر هنگام جستجوی غذا و آب به شهادت رسیده اند. حملات توپخانه‌ای، شلیک از دریا و بمباران هوایی، صف‌های کمک‌رسانی را به میدان‌های قتل‌عام تبدیل کرده‌اند.
دبه‌های خونین در صف آب
خانواده‌ای در غم، ملتی در فاجعه
خانواده الغصین پیش‌تر خانه خود را در حملات رژیم صهیونیستی از دست داده بودند و به مدرسه‌ای در همان نزدیکی پناه برده بودند. در گرمای طاقت‌فرسا و کمبود آب، مجبور شدند کودکان را برای آوردن آب بفرستند؛ با این تصور که صف آب، از صف غذا خلوت تر و امن‌تر است.
آن روز، صف آب کوتاه‌تر از معمول بود و همین باعث شد کرم زودتر به جلوی صف برسد. لولو نیز برای کمک به او رفت اما موشک درست در لحظه حضور آن‌ها اصابت کرد.
شاهدان از صحنه‌ای دهشتناک خبر دادند؛ کودکانی که در کنار دبه‌های آب، غرق در خون افتاده بودند و بوی باروت و مرگ همه‌جا را فرا گرفته بود.
پیکر قربانیان با گاری به بیمارستان منتقل شد، چرا که امدادرسانی در آن زمان میسر نبود.
لولو در کنار خواهر بزرگترش
واکنش ارتش رژیم صهیونیستی
ارتش رژیم صهیونیستی در بیانیه‌ای علت حادثه را اشتباه فنی اعلام کرده و مدعی شده که هدف این بمباران، فردی مسلح بوده و بمب به اشتباه در نزدیکی ایستگاه توزیع آب فرود آمده است.
اشرف الغصین پدر کودکان، این ادعا را رد کرده و می‌گوید: «چطور ممکن است ارتشی که مدعی است پیشرفته‌ترین فناوری‌ها را دارد اشتباهی چنین دقیق انجام دهد که فرزندان من را مستقیماً هدف بگیرد؟
کرم الغصین در راه مدرسه پیش از جنگ
مرگی فراتر از بمباران
گاردین نوشته، از آنجایی که خانواده الغصین توان تهیه قبر جداگانه برای کودکان را نداشت، آنان را در کنار پدر بزرگشان دفن کردند.
خانواده الغصین نگران است که اگر وضعیت کمک‌رسانی به غیرنظامیان بهبود نیابد، ناچار شوند همین قبر را برای دفن فرزند دیگرشان از جمله غینا ۱۸ ماهه که اکنون از سوءتغذیه رنج می‌برد، دوباره باز کنند.
هبه، مادر کودکان می‌گوید: «گرسنه می‌خوابیم، گرسنه بیدار می‌شویم؛ تشنه هم هستیم. ایستگاه‌های آب کار نمی‌کنند و دنیا همه‌چیز را می‌بیند اما چشم‌هایش را بسته است.»
