به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، علیرضا نادعلی، سخنگوی شورای شهر تهران، در گفت‌وگو با رکنا، بازار بزرگ تهران را یکی از مناطق پرچالش پایتخت از منظر ایمنی دانست.
نادعلی با اشاره به بافت تاریخی و فرسوده بازار گفت: «تأمین ایمنی در بازار تهران اهمیت بسیار بالایی دارد. از یک‌سو بافت قدیمی و ارزشمند این منطقه اجازه تخریب و نوسازی کامل برای ایمن‌سازی صددرصدی را نمی‌دهد و از سوی دیگر نمی‌توان آن را به حال خود رها کرد تا به تدریج دچار فرسودگی بیشتر و خطرات جدی‌تری شود. حوادثی همچون آتش سوزی های مکرر و دشواری در تردد هنگام بحران، نشان‌دهنده‌ی حساسیت این منطقه است.»
او ادامه داد: «بازار تهران نه تنها محل فروش کالا، بلکه محل انبار کردن، توزیع و رفت‌وآمدهای گسترده است؛ همه‌ی اینها به معنای فشاری مضاعف بر این محدوده است. باید با گفت‌وگو با ذی‌نفعان، بهره‌گیری از ظرفیت‌های قانونی مربوط به میراث فرهنگی و استفاده از راهکارهای خلاقانه و متفاوت، چاره‌ای اندیشید.»
نادعلی در پایان با اشاره به تجربیات بین‌المللی افزود: «در بسیاری از کشورهای دنیا، هنگامی که بافت‌های قدیمی با چنین چالش‌هایی مواجه می‌شوند، عملکرد اصلی آن—مانند فعالیت‌های تجاری و فروشگاهی—را به مکان دیگری منتقل می‌کنند. سپس، بافت تاریخی را به منطقه‌ای فرهنگی، پیاده‌راه یا حتی موزه تبدیل می‌کنند تا هم هویت تاریخی حفظ شود و هم ایمنی و کارکرد مناسب‌تری برای شهر فراهم شود.»
از سوی دیگر وقوع حریق در روزهای اخیر در یکی از انبارهای کفش بازار تهران ، بار دیگر زنگ خطر ناایمنی در این فضای مهم تاریخی و اقتصادی را به صدا درآورد؛ جایی که قلب تپنده اقتصاد سنتی کشور به شمار می‌رود.
مهدی بابایی، رئیس کمیته ایمنی و مدیریت بحران شورای اسلامی شهر تهران در گفت‌وگو با رکنا با تاکید بر پیچیدگی موضوع ایمنی بازار، گفت: حادثه آتش سوزی که چند روز پیش در انبار کفش بازار تهران رخ داد، نتیجه مستقیم انبارداری غیراصولی در خانه‌های فرسوده این محدوده است؛ خانه‌هایی که محل نگهداری حجم عظیمی از کالاهای بازارند. صنف کفاشان یکی از صنوفی است که تقریبا هر هفته شاهد وقوع حریق در آن هستیم.
او با اشاره به مواد پرخطری همچون چسب که در صنف کفاشی مورد استفاده قرار می‌گیرند، افزود: این صنف باید از بافت مرکزی تهران خارج شود. وزارت صمت موظف است برای آنها شهرکی صنعتی اختصاص دهد. صرفا با پلمب و برخوردهای مقطعی از سوی شهرداری به نتیجه نمی‌رسیم.
بابایی ادامه داد: مشکل ایمنی بازار، فقط با اقدام یک نهاد مانند شهرداری حل نمی‌شود. اینجا مجموعه‌ای از مسائل در هم‌تنیده وجود دارد؛ از سیم‌کشی‌های غیراصولی گرفته تا نبود لوله‌کشی گاز، استفاده خطرناک از کپسول‌های گاز، فرسودگی ابنیه و انبارداری غیراستاندارد.
به گفته او، سازمان پیشگیری و مدیریت بحران شهر تهران پیش‌تر طرح جامعی برای ارتقای ایمنی بازار تهیه کرده و در جلساتی با محوریت استانداری، اجرای این طرح در دستور کار بوده است؛ اما حدودا 5 ماه است که این جلسات برگزار نشده است و همین موضوع باعث توقف پیشرفت کارها شده است. این در حالی است که می بایست حداقل ماهانه یک یا دو جلسه برگزار شود.
بابایی تصریح کرد: برنامه اقدام آماده است، شناخت مسائل هم صورت گرفته، حالا فقط باید اجرا کرد. حتی اگر سرعت اجرای کارها مطلوب نباشد، باید از جایی شروع کنیم. مثلا اصلاح کابل‌کشی‌های برق که توسط اداره برق انجام شده، در کاهش آمار آتش سوزی ها موثر بوده، اما هنوز بسیاری از این حوادث گسترده‌اند و تکراری.
او با اشاره به تجربه‌ای در یکی از جلسات استانداری گفت: وقتی در یکی از جلسات در استانداری تهران، از پلمب واحدهای غیراصولی صحبت کردم، یکی از نمایندگان هیات امنای بازار ناراحت شد؛ اما واقعیت این است که کوتاهی ما باعث شده امروز بسیاری از کسبه در آتش‌سوزی‌ها خسارت سنگینی ببینند و معیشت‌شان نابود شود.
بابایی در ادامه نقش وزارت کار را نیز در این مسیر پررنگ دانست: این وزارتخانه باید در بازرسی‌های خود، ایمنی را جدی‌تر بگیرد و کارگاه‌های ناایمن را شناسایی و در صورت لزوم پلمب کند. اما تا امروز، گزارش مستندی از اقدامات این وزارتخانه در بازار تهران منتشر نشده است.
او افزود: استانداری باید به عنوان نهاد هماهنگ‌کننده، بر عملکرد تمام دستگاه‌های خدمت‌رسان نظارت کند. اگر به دنبال پیشرفتی واقعی در ایمن‌سازی بازار هستیم، باید جلسات هماهنگی با حضور همه دستگاه‌ها به‌صورت مستمر برگزار شود و گزارش‌های اجرایی از آنها دریافت شود.
رئیس کمیته ایمنی و مدیریت بحران شورای شهر تهران در پایان تاکید کرد: صنوف هم نقش کلیدی دارند. می‌توان در این جلسات نمایندگان صنوف را دعوت کرد تا در کنار نهادهای اجرایی، پیگیر بهبود وضعیت ایمنی باشند. در نهایت، تا زمانی که محوریت هماهنگی میان نهادها شکل نگیرد و جلسات مستمر برگزار نشود، نمی‌توان به ایمن‌سازی بازار تهران امیدوار بود.
