به گزارش اقتصادنیوز به نقل از ایرنا، معاون امور توسعه روستایی و مناطق محروم رئیس‌جمهور با تمجید از همبستگی مثال‌زدنی مردم در جنگ ۱۲ روزه تأکید کرد: اگر رفتار حاکمیت به نحوی باشد که قومیت‌های مختلف احساس کنند منافعشان در کشور تأمین می‌شود امکان هر نوع تجزیه‌ای به یک خواب تبدیل می شود، مردم امروز از درگیری های سیاسی خسته و به دنبال کارآمدی هستند.
او در بخشی از این مصاحبه در پاسخ به این پرسش که "برخی جریانات سیاسی از مصاحبه رئیس‌جمهور با خبرنگار آمریکایی واقعا سوء استفاده کردند و به جای اینکه در این شرایط که انسجام ایجاد شده به فکر منافع ملی باشند، اختلافات سیاسی را مبنا قرار دادند، به نظر شما علت این پدیده چیست؟" این چنین پاسخ گفت:
در دوران ۱۲ روزه خیلی ها سعی کردند که غنایم جنگی برای خودشان جمع کنند! من به ضرس قاطع می‌گویم هیچ رئیس‌جمهوری به اندازه دکتر پزشکیان با نمایندگان مجلس نداشته، اگر نقد و گله‌ای دارید که تصور می‌کنید درست است با رئیس‌جمهوری که در اتاقش به روی شما باز است، مطرح کنید. اینکه در شرایط جنگ برخی موضوعات را در فضای عمومی مطرح می کنیم، چه بُردی برای کشور دارد؟ چه بردی برای آن جریان سیاسی دارد؟ به دنبال چه چیز هستید؟ انتخابات زودهنگام؟ این رفتار غیر از تضعیف مقاومت و روحیه ملی میهنی چه عایدی برای کشور دارد؟
در این دوران خیلی افرادی که منتقد نظام بودند هم بودند همراهانه‌تر از برخی جریانات عمل کردند. نمیگویم رقابت سیاسی نکنند، اما هر چیزی اصولی دارد؛ اصول دوران جنگ این نیست که ما بیاییم به صورت همدیگر چنگ بیندازیم. بایستی مثل مردم در کنار هم باشیم بایستی جریان‌های سیاسی باید پرچم‌های سفید را بالا ببرند. الان وقت اختلاف نیست الان وقت بازسازی و بهسازی کشور است. کشور نیاز به همبستگی ملی دارد. ما مدام به احترام مردم بلند می شویم، تعظیم می‌کنیم، اشک می‌ریزیم اما هنوز مدت کوتاهی نگذشته درس عبرت نگرفتیم! الان وقت آن است که به مردم اعلام کنیم ما می‌خواهیم این تغییرات را در کشور ایجاد کنیم و در کنار شما باشیم.
هیچ رئیس‌جمهوری به اندازه دکتر پزشکیان با نمایندگان مجلس نداشته، اگر نقد و گله‌ای دارید که تصور می‌کنید درست است با رئیس‌جمهوری که در اتاقش به روی شما باز است، مطرح کنید. اینکه در شرایط جنگ برخی موضوعات را در فضای عمومی مطرح می کنیم، چه بُردی برای کشور دارد؟ چه بردی برای آن جریان سیاسی دارد؟برخی ممکن است بگویند که یک سیاستمدار نباید از کسی نام ببرد، ولی من نام می‌برم؛ من فکر می‌کنم که ایران بی هیچ یک از ما زیبا نیست، با وجود همه ما زیباست و با وجود همه ما توانمند است. من وقتی در این ایام توییت یا پست‌های اینستاگرامی برخی از این افراد را می‌دیدم، به عنوان یک ایرانی وطن دوست میهن دوست اشک در چشمانم جمع می‌شد، چرا؟ چون می‌دیدم کسی که نقد دارد اما با همه وجود سینه سپر کرده و برای ایران ایستاده است، کسانی که خارج از کشور هستند نقد دارند ولی در مقابل متجاوز برای ایران ایستاده‌اند؛ آیا سینمای ما با نبودِ اصغر فرهادی قویتر شده؟ آیا ورزش ما با نبودِ علی دایی بهبود پیدا کرده؟ همین آقای شمس‌الوعظین در چرخه سیاست‌ورزی ما نبوده، باید درهای کشور را باز کنیم هر کس که دل در گرو این کشور دارد به ایران برگردد، رئیس جمهور مکاتبه‌ای با ایرانیان خارج از کشور داشتند که کسانی که خارج از کشور هستند برگردند و یا اگر در داخل کشور در حاشیه هستند به متن برگردند، از این کار ما نه تنها ضرر نمی‌کنیم بلکه قویتر و توانمندتر می شویم، وقتی به این با هم بودگی در مقام عمل باور و ایمان داشته باشیم در کنار هم می‌توانیم اتفاقات خوبی رقم بزنیم.
من به عنوان کرد نمادی از این با هم بودگی هستم ولی این باید به درجه اعلای خودش برای همه شهروندان برسد ما باید شرایط آزادی بیان را برای مردم بهبود ببخشیم، و تحمل مان را به عنوان دولت در نقدپذیری بالا ببریم. در این راستا آقای دکتر عارف به عنوان معاون اول به اعضای دولت می گوید حتی اگر خبرنگاری شما را نقد کرد شما از او شکایت نکنید. ما این را باید در مقام عمل نشان بدهیم؛ ما باید نقد بشویم، اگر نقد نشویم چگونه می‌توانیم خودمان و رویکردهای‌مان رابهبود ببخشیم؟
لازمه اینکه یک قدرت به تمام معنا باشیم این است که همگان در این چرخه قرار بگیرند، از جمله کسانی که ضدیت نظامی چریکی با این کشور نداشتند و علیه کشور اقدامی نکرده‌اند، کسانی که دلسوز بودند، وطنشان را دوست دارند باید نشان بدهیم که مردم را دوست داریم.
ایران تجزیه‌پذیر نیست. ما به عنوان حاکمیت یک سری وظایفی در قبال مردم داریم؛ رابطه حاکمیت و مردم اینگونه نیست که اتوبان یک‌طرفه باشد بگویم که حاکمیت یه سری وظایف دارد باید انجام بدهد اما مردم وظیفه‌ای ندارند، یا مردم وظیفه دارند حاکمیت ندارد، این یک رابطه دوسویه است، ما به عنوان حاکمیت و به عنوان ملت یک‌سری وظایف در قبال هم و در قبال کشور داریم که باید این وظایف را به نحو احسن به انجام برسانیم.
اگر کل خاورمیانه را نگاه کنید هیچ کشوری مختصاتی کشور ما را ندارد، هیچ کشوری این تنوع را ندارد، تنوع ما تنوع تصنعی و ساختگی نیست، ما چند هزار سال است با هم زندگی می‌کنیم، یک سری افراد سعی کردند مدام بین مردم دیوار بکشند، خودمان هم کج‌رفتاری کردیم، این دیوارها را تقویت کردیم، شکاف‌هایی که وجود داشته را گاهاً تعمیق بخشیدیم. دوران تعمیق بخشیدن به این شکاف‌ها به سر آمده و بایستی با همه وجود ملت ایران را تنها به عنوان ملت ایران پاس بداریم.
مردم کرد باید بدانند که منافعشان از طریق مشارکت سیاسی در تهران تامین می شود نه در قندیل؛ مردم ترک آذری باید بدانند منافعشان با مشارکت سیاسی در تهران تامین می شود نه در آنکارا، نه در باکو؛ مردم بلوچ باید بدانند منافعشان در تهران تامین می شود نه در کشورهای دیگر، و ما به عنوان حکمران باید نشان بدهیم منافع آنها را در ایران تأمین می‌کنیم به عنوان یک ملت، به عنوان کسانی که در این سرزمین زندگی می‌کنند. و این کشور مال آنهاست و اینجاست که امکان هر نوع تجزیه‌ای به یک خواب تبدیل می شود.
خیلی‌ها امید داشتند ایران را تکه‌تکه کنند، کوچیک کنند، خیلی‌ها این خیال را در سرشان پرورده بودند که ایران را دچار هرج و مرج کنند، ولی این مردم نشان دادند که اهل این کار نیستند، اهل تجزیه وطن نیستند، اهل ایجاد هرج و مرج در این کشور و این سرزمین نیستند، اینجاست که این دو مولفه چه مردم در پراکندگی‌ها و تکثرهای مختلفش، چه حاکمیت، باید درک، مفاهمه و تفاهم صادقانه، دوستانه و میهن پرستانه از یکدیگر داشته باشند و به حق و حقوق هم احترام بگذارند، اینجاست که ایران به مفهوم واقعی خودش به قدرت و عظمت و بزرگی خواهد رسید.
واقعیت این است که باید قبول کنیم که ایران در قلب همگی ماست و همه سرزمین‌مان را دوست داریم و به آن عشق می‌ورزیم. روندی که شروع شده روند بسیار خوبی است؛ آقای دکتر پزشکیان روند مناسبی را در نزدیک کردن فرهنگ‌ها و زبان‌ها به یکدیگر، در ایجاد ملت‌سازی به مفهوم واقعی خودش شروع کرد. همه ارکان حاکمیت و دولت و همه نهادها نیز باید برای تقویت این ملت‌سازی به مفهوم واقعی تمام تلاش خودشان را بکنند. در این سرزمین هیچ‌کس نباید حس دیگربودگی داشته باشد، هیچ‌کس نباید احساسی علیه وطنش داشته باشد، هیچ‌کس نباید احساس کند که غریب است، با به وجود آمدن این شرایط ایران همیشه ایران باقی خواهد ماند.
آقای دکتر در مراسمی که در شب عاشورا در حسینیه امام خمینی(ره) برگزار شد، رهبر انقلاب خطاب به آقای محمود کریمی مداح مراسم فرمودند سرود «ای ایران» را بخواند. به نظر شما این اقدام ملی و میهنی رهبر انقلاب در شب عاشورا در حسینیه امام خمینی چه پیامی داشت؟
حسین‌زاده: وقتی از همبستگی ملی حرف می زنیم، از اولویت ایران بر هر چیزی حرف میزنیم؛ از اینکه چتر ایرانیت خیلی وسیع است و کسی نمی تواند بیرون این چتر باقی بماند. چون همه پسوندها و پیشوندها را حذف کردیم می گوییم «ایرانی»، مردم این همبستگی را می بینند و من فکر می کنم که تمام پیام «ای ایران بخوان» در واقع احترام گذاشتن به همه مردمی بود که این همبستگی و اتحاد و همدلی را نشان داده بودند، و خیلی‌ها آن شب، آنجا بروز و نمود واقعی این درک و مفاهمه مشترک را دیدند.
پیام «ای ایران بخوان» در واقع احترام گذاشتن به همه مردمی بود که این همبستگی و اتحاد و همدلی را نشان داده بودند، و خیلی‌ها آن شب، آنجا بروز و نمود واقعی این درک و مفاهمه مشترک را دیدند.این موضوع خیلی استراتژیک است که تمام سرزمین‌هایی که چند فرهنگی هستند، همیشه در این مخاطره قرار دارند که دیگران برایشان مزاحمت و اذیت ایجاد کنند، ولی وقتی کشور به این درجه از شفافیت در درک نمادهای ملی می رسد، مخاطراتش کمتر می شود و روند توسعه‌اش شتاب بیشتری می‌گیرد. پیام آن شب هم غیر از تقویت همبستگی ملی و اینکه به مردم گفتندبه خاطر همدلی و با هم‌بودگی‌تان ما قدردان شما ملت ایران هستیم چیز دیگری نبود.
آقای دکتر حسین‌زاده از شما به خاطر حضور در «اتاق خبر» ایرنا تشکر می‌کنیم، اگر صحبت پایانی دارید بفرمایید.
حسین زاده: من هم از شما تشکر می‌کنم. خیلی ها در این ایام ۱۲ روز دیده نشدند، خیلی‌ها کارهای بزرگ و مهمی کردند بخصوص اصحاب رسانه و خبرنگاران. ما در فضای رسانه در دنیا دست بالایی نداشتیم، یک تفکر غلط در بین ما به وجود آمده که فکر می کنیم تک صدایی باعث می شود همه صداها برسد، در حالی که واقعا اینگونه نیست و هر یک از شما خبرنگاران به نحوی صدای مظلومیت ایران در این ایام بودید، من هم از همه شما تشکر و قدردانی می‌کنم.
از ملت شریف ایران هم حقیقتاً بایستی قدردان باشیم و با عملکرد و کارکردمان این قدردانی را نشان بدهیم نه در مقام حرف و شعار. امیدوارم ما در دولت بتوانیم خادمان درخور و شایسته‌ای برای این ملت و مردمان نازنین ایران از خلیج فارس تا خزر از شرق تا غرب ایران باشیم، و همچنین امیدوارم قدر این فرصت بی‌بدیلی که ایران برای همبستگی به دست آورده را آن‌چنان بدانیم که طلایی‌ترین دوران کشور با آن شروع شود. به نظر من ما در نقطه عزیمت تاریخی بسیار مهمی قرار داریم و به عنوان دولتمردان اگر با همه وجود و با همه عشق بتوانیم از این فرصت ایجاد شده استفاده کنیم و تهدید جنگ را به یک بلوغ عالی سیاسی تبدیل کنیم، گام بسیار عظیمی برای اعتلای ایران برداشته‌ایم و امیدوارم در ادامه این مسیر هم همچنان با همه وجود با همه ایمان در کنار هم باشیم برای ایران.
