در پی حملات سایبری به زیرساخت های کشور طی جنگ ۱۲ روزه، فرامرز رستگار، دبیر و نایب رئیس هیات مدیره سندیکای صنعت مخابرات، در گفت‌وگو با خبرنگار سیتنا، به نبود سیاست‌های حمایتی مؤثر از تولید داخل در حوزه تجهیزات امنیتی کشور انتقاد کرد.

 

به گزارش سیتنا، رستگار با اشاره به پیشینه‌ای از اقدامات مؤثر در بومی‌سازی تجهیزات عمومی مخابراتی و فناوری اطلاعات، گفت: در بخش تجهیزات عادی مخابراتی، نتایج مطلوبی از بومی‌سازی حاصل شده، اما متأسفانه در حوزه سامانه‌های امنیتی که اهمیت بسیار بالاتری دارند، شاهد پیشرفت چندانی نبوده‌ایم.

 

او تأکید کرد که طبق اسناد بالادستی، از سال ۱۴۰۰ تا پایان ۱۴۰۴ قرار بود ۱۰۰ درصد تجهیزات سامانه‌های امنیتی شبکه ملی اطلاعات بومی‌سازی شوند، اما تحقق این هدف به دلیل موانع متعدد، در هاله‌ای از ابهام باقی مانده است.

 

به گفته رستگار، دستگاه‌های مسئول در حوزه امنیت سایبری با سخت‌گیری‌های غیرمنطقی و گاه متناقض، عملاً مسیر را برای تولیدکننده داخلی دشوار کرده‌اند، در حالی که واردات تجهیزات خارجی - حتی کالاهای دست‌دوم، مشکوک یا بدون اصالت نرم‌افزاری - با کمترین نظارت و تنها با یک تعهدنامه کتبی از گمرک، آزادانه انجام می‌شود.

 

وی هشدار داد: نتیجه این سیاست‌ها چیزی نیست جز افزایش آسیب‌پذیری سایبری. امروز باید بررسی شود که چه تجهیزات و از کجا وارد شده‌اند، چه کسانی وارد کرده‌اند و آیا اکنون حاضرند پاسخگوی خسارات حملات اخیر باشند یا خیر؟!

 

رستگار در بخش دیگری از گفت‌وگوی خود، نسبت به خطرات استفاده از تجهیزات چینی یا بی‌نام‌ونشان در نهادهای حیاتی هشدار داد و گفت: هر دستگاهی که دارای سیستم عامل و اتصال به شبکه باشد، از دوربین مداربسته گرفته تا تجهیزات پسیو و سخت‌افزارهای شبکه، می‌تواند ابزار نفوذ باشد. تمرکز بر گوشی‌های موبایل کافی نیست؛ باید نگاه جامع‌تری به امنیت الکترونیک داشت.

 

دبیر سندیکای صنعت مخابرات ایران همچنین خطاب به خریداران و مجریان پروژه‌های امنیتی کشور، گفت: نباید انتظار داشت شرکت تولیدکننده داخلی به تنهایی محصول صد درصد آماده ارائه کند؛ نهادهای دولتی و حاکمیتی هم باید وارد فرآیند توسعه، آزمایش و پشتیبانی شوند. امروز زمان آن است که باور به تولید داخلی جایگزین اعتماد صرف به برندهای خارجی شود.

 

رستگار در پایان ابراز امیدواری کرد که حملات اخیر، هشداری جدی برای بازنگری در سیاست‌گذاری‌ها، اصلاح رویه‌ها و تقویت باور ملی به تولیدات داخلی در حوزه امنیت سایبری باشد.