جمیل علیزاده شایق، دبیر انجمن برنج ایران با تاکید بر اینکه شعار خودکفایی در تولید برنج در حد شعار است و عملی نیست، گفت: در حالی معاونت زراعت وزارت جهاد کشاورزی در دولت قبل، شعار خودکفایی در تولید برنج می‌داد که دولتمردان نباید با آمار اشتباه، مردم را گمراه کنند.
دبیر انجمن برنج ایران با بیان اینکه نمی‌توانیم بگوییم در تولید برنج خودکفا شده‌ایم، گفت: افزایش تولید برنج شعاری است که باید روی آن تاکید شود نه خودکفایی!
به گفته علیزاده شایق، به دلیل تنش آبی که داشتیم و داریم و خواهیم داشت، بحث خودکفایی در برنج و بسیاری دیگر از محصولات کشاورزی بحث فرعی و حاشیه‌ای است.
وی افزود: پتانسیل تولید برنج در کشور سال‌هاست با کمی افزایش یا کاهش همراه بوده است. تولید برنج در کشور ۲ میلیون و ۲۵۰ هزار تن به طور متوسط است که گاهی در یک سال کمتر از این میزان و یک سال بیشتر می‌شود؛ ولی براساس آمار ۵ ساله در کشور، میانگین تولید برنج ۲ میلیون و ۲۵۰ هزار تن و مصرف، ۳ میلیون تن است. بنابراین کسری برنج در کشور ۷۵۰ هزار تن است.
دبیر انجمن برنج ایران با بیان اینکه واردکنندگان تلاش می‌کنند میزان تولید برنج را کم و نیاز را بیشتر از میزان واقعی اعلام کنند، گفت: باید پرسید که آیا مصرف برنج کشور ظرف چند سال گذشته افزایش یافته است؟ آیا رفاه اقتصادی مردم بهبود یافته است و به سمت خرید بیشتر برنج روی آورده‌اند؟ آیا جوانان به جای خرید فست‌فود به سمت کته پلو کشیده شده‌اند؟
علیزاده شایق ادامه داد: اگر به مصرف برنج خود و اطرافیان‌تان نگاه کنید، متوجه می‌شوید که مصرف سرانه این محصول نه تنها افزایش نیافته، بلکه کاهش هم یافته است.
دبیر انجمن برنج ایران با بیان اینکه بررسی‌های این انجمن نشان می‌دهد که سرانه مصرف برنج در ایران حدود ۳۶ کیلوگرم برای هر نفر در سال است، گفت: گرچه گفته می‌شود در دو، سه سال اخیر سرانه مصرف برنج کاهش یافته؛ اما اگر فرض را بر همان سرانه مصرف ۳۶ کیلویی در سال برای هر نفر بگذاریم در آن صورت نیاز به ۳ میلیون تن برنج برای مصرف داریم که ۲ میلیون و ۲۵۰ هزار تن آن از طریق تولید، پاسخ داده می‌شود و ۷۵۰ هزار تن کسری وجود دارد.
علیزاده شایق با اشاره به اینکه واردات ۷۵۰ هزار تن برنج در سال پاسخگوی نیاز کشور است، گفت: واردات برنج در حال حاضر بیش از این میزان صورت میگیرد. اخیرا نیز انجمنی در حوزه برنج به رئیس‌جمهور نامه نوشته و درخواست واردات برنج در ۴ ماه ممنوعیت آن از اول مرداد تا پایان آبان ماه را داده؛ این در حالی است که این ۴ ماه، زمان برداشت برنج تولید داخلی است.
وی با تاکید بر اینکه سخت‌ترین کار کشاورزی، برنجکاری است، گفت: اگر این قانون لغو شود در وهله نخست، توهین به کارگران و کشاورزان است. همچنین در وهله دوم، توهین به مجلسی است که این قانون را تصویب کرده که از اول مرداد تا آخر آبان به مدت ۴ ماه برنج وارد نشود. البته واردکنندگان برنج به خاطر سود و منافع خود پا روی قانون می‌گذارند و درخواست رفع ممنوعیت واردات برنج را از رئیس‌جمهور کرده‌اند.
دبیر انجمن برنج ایران با بیان اینکه میزان تولید برنج طی سال جاری کمتر از سال گذشته نیست، گفت: البته نیاز کشور به برنج هم بیشتر از سال قبل نیست. پس حداکثر ۷۵۰ هزار تن برنج نیاز داریم که هیچ ایرانی بدون برنج نماند.
علیزاده شایق ادامه داد: برخی آقایان اعتقاد دارند که برنج وارداتی ارزان‌تر از برنج داخلی است. این در حالی است که محققان ایرانی ارقام پرمحصول برنج کیفی با قیمت تمام‌شده کمتر معرفی کرده‌اند تا دهک‌های پایین جامعه نیز قادر به خریداری آن باشند. بنابراین برنج یک محصول لاکچری نیست.
وی در مورد افزایش قیمت برنج در سال جاری نیز گفت: افزایش قیمت در کشور ما به صورت زنجیره‌ای است؛ به این معنا که وقتی تخم مرغ دانه‌ای ۶ هزار تومان و یا حتی بیشتر می‌شود تولیدکننده برنج یا زعفران یا سایر محصولات کشاورزی هم قیمت محصول خود را گران می‌کند. به عبارتی افزایش قیمت‌ها چشم و هم‌چشمی است. این در حالی است که نظارتی بر قیمت‌ها و کنترل قیمت‌ها وجود ندارد و سازمان‌های نظارتی در خوابند.
