عصر ایران - گوجه فرنگی فراتر از طعم دلپذیر، سرشار از پتاسیم، ویتامین ث و آنتی اکسیدان ها است که از سلامت قلب حمایت کرده و ممکن است به کاهش خطر سرطان کمک کند. مشخصات تغذیه ای خاص آن می تواند بسته به نوع گوجه فرنگی و نحوه آماده سازی آن متفاوت باشد.
یک گوجه فرنگی متوسط حاوی تقریباً همان مقدار پتاسیم موجود در یک موز است.
پتاسیم و سدیم هر دو مواد حیاتی برای عملکرد قلب هستند. قلب شما به این الکترولیت ها نیاز دارد تا بتواند منقبض و منبسط شود، و پتاسیم برای شل شدن رگ های خونی ضروری است.
بیشتر افراد مبتلا به فشار خون بالا می توانند از سطوح بالای پتاسیم، فیبر و لیکوپن در گوجه فرنگی بهره مند شوند. این مواد مغذی همگی مهم هستند، اما چندین مطالعه، لیکوپن را با کاهش خطر و مرگ و میر ناشی از بیماری های قلبی مرتبط دانسته اند.
پتاسیم، سدیم، منیزیم و فلوراید موجود در گوجه فرنگی ممکن است به کاهش درد عضلانی و خستگی ناشی از ورزش پس از تمرین کمک کند.
منیزیم برای انقباض عضلات حیاتی است، از این رو مصرف گوجه فرنگی قبل یا بعد از تمرین می تواند به جبران آن کمک کند. محتوای آب موجود در گوجه فرنگی نیز به آبرسانی بیشتر بدن کمک می کند. این میوه به لطف ویتامین ث ضد التهاب نیز است که ممکن است به حمایت از ریکاوری پس از ورزش نیز کمک کند.
یک مطالعه نشان داد افرادی که پتاسیم بیشتری مصرف کرده و سدیم کمتری دریافت می کردند، عملکرد شناختی بهتری داشتند.
مطالعه دیگری به بررسی تأثیر کاروتنوئیدها، آنتی اکسیدان هایی که به سبزیجات رنگ می دهند، بر سلامت مغز در بلندمدت پرداخت. محققان دریافتند که افراد با سطوح بالاتر لوتئین و زآگزانتین در خون – که هر دو در گوجه فرنگی پخته موجود هستند – نرخ پایین تری از زوال عقل داشتند.
پختن گوجه فرنگی ممکن است محتوای ویتامین ث را کاهش دهد، اما در دسترس بودن چندین آنتی اکسیدان مهم را افزایش می دهد که ممکن است در برابر رشد سرطان محافظت کنند.
تصور می شود لیکوپن و سایر رنگدانه های گیاهی (کاروتنوئیدها) به دلیل خواص آنتی اکسیدانی خود در برابر رشد سرطان محافظت می کنند. آنتی اکسیدان ها می توانند به دفاع در برابر استرس فیزیولوژیکی ناشی از رادیکال های آزاد کمک کنند، که معمولاً در دود تنباکو، نور فرابنفش و غذاهای فوق فرآوری شده یافت می شوند.
چندین مطالعه نشان داده اند مردانی که گوجه فرنگی زیادی مصرف می کنند به دلیل مقدار کل لیکوپن جذب شده، که در گوجه فرنگی پخته بهینه می شود، با خطر کمتری برای ابتلا به سرطان پروستات مواجه هستند.
لیکوپن و سایر آنتی اکسیدان های موجود در گوجه فرنگی همچنین می توانند با بهبود تعداد و تحرک اسپرم، برای باروری مردان مفید باشند.
گوجه فرنگی شاخص گلیسمی پایینی دارد، از این رو می تواند یک میان وعده خوب برای جلوگیری از افزایش و افت ناگهانی قند خون باشد. محتوای فیبر در گوجه فرنگی نیز می تواند به تنظیم سطح گلوکز و حرکات روده کمک کند.
نارینجنین، پلی فنولی موجود در مرکبات و گوجه فرنگی، ممکن است خواص ضد دیابتی نیز داشته باشد. دانشمندان این موضوع را عمدتاً در حیوانات مطالعه کرده اند، اما تحقیقات بیشتر می تواند نشان دهد که ترکیبات موجود در گوجه فرنگی چگونه می توانند به مدیریت دیابت در انسان نیز کمک کنند.
گوجه فرنگی همچنین حاوی اسید کلروژنیک است، ترکیبی که می تواند به تحریک تولید کلاژن کمک کند. ویتامین های ث و آ که هر دو در گوجه فرنگی خام یافت می شوند، می توانند به روشن تر شدن ظاهر پوست، مو و ناخن ها کمک کنند.
یک گوجه فرنگی خام با اندازه متوسط تقریباً 22 کالری و کمتر از یک گرم چربی دارد. به طور طبیعی تنها با 6 میلی گرم سدیم و 4 گرم قند، سدیم و شاخص گلیسمی پایینی دارد. و یک گوجه فرنگی خام حاوی حدود نیم فنجان آب است که آن را به یک غذای عالی برای آبرسانی تبدیل می کند.
یک گوجه فرنگی اندازه متوسط همچنین شامل مواد مغذی زیر است:
پروتئین: 1.1 گرم
فیبر: 1.5 گرم
کلسیم: 12 میلی گرم
منیزیم: 13.5 میلی گرم
فسفر: 29.5 میلی گرم
پتاسیم: 292 میلی گرم
ویتامین ث: 17 میلی گرم
کولین: 8.2 میلی گرم
لیکوپن: 3.2 میلی گرم
برخی از آنتی اکسیدان ها، مانند لیکوپن، لوتئین و زآگزانتین، هنگامی که گوجه فرنگی پخته می شود، برای جذب توسط بدن بیشتر در دسترس هستند. آنتی اکسیدان ها می توانند به مبارزه با رادیکال های آزاد، مولکول های ناپایداری که به سلول های بدن آسیب می رسانند و می توانند منجر به سرطان شوند، کمک کنند.
مقادیر کمی از فلوراید، فولات، ویتامین آ، ویتامین کا و بتاکاروتن را می توان در گوجه فرنگی خام یافت.
