فیلم اسب خشمگین در حال حمله به مردم
به گزارش رکنا، سندرم تخمدان پلی کیستیک (Polycystic ovary syndrome) یکی از شایع‌ترین اختلالات هورمونی در میان زنان در سنین باروری به حساب می‌آید. گرچه این بیماری یکی از دلایل عمده ناباروری محسوب می‌شود، اما همچنان اطلاعات محدودی درباره علت بروز آن و روش‌های درمانی موثر در دست است.
این اختلال می‌تواند منجر به قاعدگی‌های نامنظم یا حتی قطع قاعدگی، رشد موی بیش از حد در بدن، و اضافه وزن شود. همچنین، زنان مبتلا در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به دیابت نوع ۲، فشار خون بالا، مشکلات قلبی، و سرطان آندومتر قرار می‌گیرند.
در مطالعه‌ای که توسط دانشگاه ژیانگ چین انجام شد، وضعیت ۲۲۰ زن از ۴۴ شهر این کشور مورد بررسی قرار گرفت. نیمی از این زنان به سندرم تخمدان پلی کیستیک مبتلا بودند و همگی کمتر از ۳۵ سال داشتند. نمونه خون، مدفوع و بافت داخلی رحم این افراد برای بررسی در اختیار پژوهشگران قرار داده شد.
بر اساس یافته‌های این مطالعه، گرچه نرخ بارداری بین زنان مبتلا و غیرمبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک مشابه بود، اما زنان مبتلا دو برابر بیشتر در معرض خطراتی مانند سقط جنین، زایمان زودرس و دیابت بارداری قرار داشتند. همچنین مشخص شد که زنان مبتلا حدود نصف مقدار نوعی باکتری مهم روده به نام Parabacteroides Merdae را در روده خود دارند.
این باکتری نقش کلیدی در تبدیل ماده‌ای مغذی به نام ایزولوسین (isoleucine) به ترکیبات مفیدی به نام اسیدهای چرب زنجیره کوتاه دارد که برای سلامت باروری حائز اهمیت هستند. کمبود این باکتری در زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک منجر به تجمع ایزولوسین در خون و رحم آن‌ها می‌شود. این امر به دلیل نبود باکتری‌های کافی برای تبدیل این ماده به ترکیبات مفید رخ می‌دهد.
بر اساس گزارش ایندیپندنت، زمانی که متخصصان مقدار بیشتری ایزولوسین به سلول‌های رحم این زنان افزودند، مشاهده شد که این ماده باعث پیری زودرس و اختلال در عملکرد طبیعی سلول‌های مزبور می‌شود.
این پژوهش نشان می‌دهد که کمبود باکتری روده‌ای پارا باکتروئیدها مرده آ باعث افزایش ایزولوسین و در نتیجه آسیب به سلول‌های تولیدمثل می‌شود و این موضوع می‌تواند فرایند بارداری را دشوارتر کند.
با این حال، برخی پزشکان درباره این یافته‌ها تردید دارند. به عنوان مثال، آندریا دانایف از دانشکده پزشکی آیکان در مانت سینای نیویورک اظهار داشته است که تحقیقات او حاکی از بهبود باروری زنان مبتلا به این سندرم در دهه ۳۰ زندگی است، که این مسئله با نتایج پژوهش جدید، یعنی پیری زودرس سلول‌های تولیدمثل، مغایرت دارد.
با وجود این تضادها، یافته‌های جدید ممکن است به کشف روش‌های درمانی بهتر برای این بیماری منجر شوند. دکتر دانایف تأکید می‌کند: میکروبیوم روده جزء عواملی است که می‌توان از طریق پروبیوتیک‌ها و تغییر ترکیب باکتری‌های آن تغییر داد. به همین دلیل، این موضوع به عنوان یک هدف بالقوه درمانی قابل توجه است، زیرا در حال حاضر درمان مشخص و موثری برای سندرم تخمدان پلی کیستیک وجود ندارد.
