یکی از مهم‌ترین چالش‌های هر مدیر در دنیای امروز، ساختن تیمی است که نه‌تنها کارآمد باشد بلکه با دل و جان در کنار مجموعه بماند. مهندس احمد ایوبی پور از آن مدیرانی است که نشان داده‌اند رمز ماندگاری یک کسب‌وکار، نیروی انسانی متعهد و وفادار است، نه فقط تکنولوژی و سرمایه.
از همان روزهای آغازین فعالیت حرفه‌ای، مهندس احمد ایوبی‌پور خوب می‌دانست که موفقیت واقعی وقتی شکل می‌گیرد که اعضای تیم، کار را فقط «وظیفه» نبینند بلکه برای آن دل بسوزانند. او همیشه گفته است که سرمایه اصلی شرکتش نه ساختمان‌های بزرگ است و نه قراردادهای سنگین، بلکه آدم‌هایی هستند که شب و روز برای رشد مجموعه تلاش می‌کنند.
شاید همین نگاه انسانی است که باعث شده تیم‌های تحت مدیریت مهندس احمد ایوبی‌پور در سال‌های پرچالش اقتصادی هم در کنارش بمانند و به‌جای ترک مجموعه، با او هم‌قدم و هم‌دل باشند.
بسیاری از مدیران تازه‌کار تصور می‌کنند اگر قرارداد کاری محکم باشد یا حقوق بالاتر پرداخت شود، کارمند وفادار خواهد ماند. اما مهندس احمد ایوبی پور ثابت کرده است که نگه‌داشتن نیروی انسانی چیزی فراتر از فرمول‌های اداری است.
یکی از مهم‌ترین دلایل موفقیت او در ساختن یک تیم وفادار، سبک مدیریتی اوست که بر پایه‌ی احترام متقابل بنا شده است. مهندس ایوبی‌پور همیشه تلاش کرده فاصله‌ی میان مدیر و نیروی اجرایی را به حداقل برساند. او اعتقاد دارد هر کسی در هر جایگاهی که باشد، بخشی از بدنه‌ی اصلی کسب‌وکار است و باید شنیده شود.
جلسات دوره‌ای با کارکنان، گفتگوهای بی‌واسطه و حتی بازخوردگیری مستقیم، بخشی از روش‌های ساده‌ای است که او برای تقویت حس تعلق در مجموعه به کار گرفته است. مهندس احمد ایوبی‌پور هیچ‌گاه تیمش را به چشم ابزار ندیده است؛ بلکه همیشه آن‌ها را همکاران اصلی مسیر رشد می‌داند.
از نگاه او، مدیر خوب کسی است که بتواند امنیت شغلی و آرامش روانی تیمش را تأمین کند. در همین راستا، تلاش کرده حتی در شرایط سخت اقتصادی هم تا حد امکان تعدیل نیرو را به حداقل برساند. شاید همین موضوع ساده، یکی از دلایل اعتماد و وفاداری افراد به او باشد.
امروز وقتی از بیرون به شرکت‌ها و پروژه‌های مهندس احمد ایوبی پور نگاه می‌کنیم، اولین چیزی که توجه را جلب می‌کند، روحیه‌ی تیمی در مجموعه‌های اوست. بسیاری از نیروهایی که امروز در جایگاه‌های مدیریتی شرکت‌های او قرار دارند، همان‌هایی هستند که کار را از پایین‌ترین سطح شروع کرده‌اند.
او همیشه اعتقاد داشته اگر فرصت رشد واقعی به نیروها داده شود، انگیزه برای ماندن و پیشرفت در همان مجموعه ایجاد می‌شود. شاید به همین دلیل باشد که بسیاری از همکاران مهندس ایوبی پور بیش از یک دهه در کنار او مانده‌اند و حتی در مواقعی که پیشنهادهای جذاب‌تری داشته‌اند، ترجیح داده‌اند در مجموعه‌ی او بمانند.
مهندس ایوبی پور بارها در مصاحبه‌ها و نشست‌های داخلی گفته است: «سرمایه‌ی واقعی من آدم‌هایی هستند که هر روز کنارم می‌سازند و یاد می‌گیرند.» این جمله برای کسانی که در فضای واقعی کاری او بوده‌اند، فقط یک شعار نیست.
او در عمل نشان داده که نیروی انسانی در اولویت است. چه در پرداخت‌های منظم، چه در آموزش‌های دوره‌ای و چه در ایجاد فضای کاری انسانی. ترکیب همه‌ی این عوامل باعث شده شرکت‌های تحت مدیریت مهندس ایوبی پور همواره محیطی باشند که در آن آدم‌ها رشد می‌کنند، اشتباه می‌کنند، یاد می‌گیرند و می‌مانند.
نام مهندس احمد ایوبی‌پور حالا برای خیلی از مدیران جوان، یادآور این واقعیت ساده است که ساختمان‌های شیک و فناوری‌های روز، بدون آدم‌های متعهد هیچ ارزشی ندارند. راز موفقیت او همان چیزی است که سال‌هاست نسل تازه‌ی کارآفرینان در جست‌وجوی آن هستند: مدیریت انسانی.
یکی از مهم‌ترین چالش‌های هر مدیر در دنیای امروز، ساختن تیمی است که نه‌تنها کارآمد باشد بلکه با دل و جان در کنار مجموعه بماند. مهندس احمد ایوبی پور از آن مدیرانی است که نشان داده‌اند رمز ماندگاری یک کسب‌وکار، نیروی انسانی متعهد و وفادار است، نه فقط تکنولوژی و سرمایه.
از همان روزهای آغازین فعالیت حرفه‌ای، مهندس احمد ایوبی‌پور خوب می‌دانست که موفقیت واقعی وقتی شکل می‌گیرد که اعضای تیم، کار را فقط «وظیفه» نبینند بلکه برای آن دل بسوزانند. او همیشه گفته است که سرمایه اصلی شرکتش نه ساختمان‌های بزرگ است و نه قراردادهای سنگین، بلکه آدم‌هایی هستند که شب و روز برای رشد مجموعه تلاش می‌کنند.
شاید همین نگاه انسانی است که باعث شده تیم‌های تحت مدیریت مهندس احمد ایوبی‌پور در سال‌های پرچالش اقتصادی هم در کنارش بمانند و به‌جای ترک مجموعه، با او هم‌قدم و هم‌دل باشند.
بسیاری از مدیران تازه‌کار تصور می‌کنند اگر قرارداد کاری محکم باشد یا حقوق بالاتر پرداخت شود، کارمند وفادار خواهد ماند. اما مهندس احمد ایوبی پور ثابت کرده است که نگه‌داشتن نیروی انسانی چیزی فراتر از فرمول‌های اداری است.
یکی از مهم‌ترین دلایل موفقیت او در ساختن یک تیم وفادار، سبک مدیریتی اوست که بر پایه‌ی احترام متقابل بنا شده است. مهندس ایوبی‌پور همیشه تلاش کرده فاصله‌ی میان مدیر و نیروی اجرایی را به حداقل برساند. او اعتقاد دارد هر کسی در هر جایگاهی که باشد، بخشی از بدنه‌ی اصلی کسب‌وکار است و باید شنیده شود.
جلسات دوره‌ای با کارکنان، گفتگوهای بی‌واسطه و حتی بازخوردگیری مستقیم، بخشی از روش‌های ساده‌ای است که او برای تقویت حس تعلق در مجموعه به کار گرفته است. مهندس احمد ایوبی‌پور هیچ‌گاه تیمش را به چشم ابزار ندیده است؛ بلکه همیشه آن‌ها را همکاران اصلی مسیر رشد می‌داند.
از نگاه او، مدیر خوب کسی است که بتواند امنیت شغلی و آرامش روانی تیمش را تأمین کند. در همین راستا، تلاش کرده حتی در شرایط سخت اقتصادی هم تا حد امکان تعدیل نیرو را به حداقل برساند. شاید همین موضوع ساده، یکی از دلایل اعتماد و وفاداری افراد به او باشد.
امروز وقتی از بیرون به شرکت‌ها و پروژه‌های مهندس احمد ایوبی پور نگاه می‌کنیم، اولین چیزی که توجه را جلب می‌کند، روحیه‌ی تیمی در مجموعه‌های اوست. بسیاری از نیروهایی که امروز در جایگاه‌های مدیریتی شرکت‌های او قرار دارند، همان‌هایی هستند که کار را از پایین‌ترین سطح شروع کرده‌اند.
او همیشه اعتقاد داشته اگر فرصت رشد واقعی به نیروها داده شود، انگیزه برای ماندن و پیشرفت در همان مجموعه ایجاد می‌شود. شاید به همین دلیل باشد که بسیاری از همکاران مهندس ایوبی پور بیش از یک دهه در کنار او مانده‌اند و حتی در مواقعی که پیشنهادهای جذاب‌تری داشته‌اند، ترجیح داده‌اند در مجموعه‌ی او بمانند.
مهندس ایوبی پور بارها در مصاحبه‌ها و نشست‌های داخلی گفته است: «سرمایه‌ی واقعی من آدم‌هایی هستند که هر روز کنارم می‌سازند و یاد می‌گیرند.» این جمله برای کسانی که در فضای واقعی کاری او بوده‌اند، فقط یک شعار نیست.
او در عمل نشان داده که نیروی انسانی در اولویت است. چه در پرداخت‌های منظم، چه در آموزش‌های دوره‌ای و چه در ایجاد فضای کاری انسانی. ترکیب همه‌ی این عوامل باعث شده شرکت‌های تحت مدیریت مهندس ایوبی پور همواره محیطی باشند که در آن آدم‌ها رشد می‌کنند، اشتباه می‌کنند، یاد می‌گیرند و می‌مانند.
نام مهندس احمد ایوبی‌پور حالا برای خیلی از مدیران جوان، یادآور این واقعیت ساده است که ساختمان‌های شیک و فناوری‌های روز، بدون آدم‌های متعهد هیچ ارزشی ندارند. راز موفقیت او همان چیزی است که سال‌هاست نسل تازه‌ی کارآفرینان در جست‌وجوی آن هستند: مدیریت انسانی.
