در حالی که ایران و رژیم صهیونیستی پس از ۱۲ روز جنگ به نقطه‌ای از سکوت موقت رسیده‌اند، زمان آن فرا رسیده تا با نگاهی دقیق‌تر به «پشت‌صحنه درگیری» بنگریم؛ جایی که شاید مهم‌ترین تهدید، نه در آسمان و زمین، بلکه در درون مرزها قرار داشته باشد. تهدیدی که نامش «نفوذ» است؛ آرام، بی‌صدا، اما مؤثر.

اما چرا نفوذ نقشی قابل توجه در ماجرای تجاوز 12 روزه به ایران داشته است ؟ چه نشانه هایی در این مورد وجود دارد که نباید نادیده انگاشت.

نکته این است که در جریان این نبرد اطلاعاتی و نظامی، رخدادهایی ثبت شد که ذهن ناظران را به خود جلب کرد:

اطلاعات دقیق از برنامه‌ها و جابه‌جایی‌ها، ساعاتی پیش از عملیات‌ها، در رسانه‌های خارجی منتشر می‌شد. همزمان بسیاری از ترورها هم بر مبنای دانستن بسیاری از اطلاعات مهم و فوق محرمانه درباره محل اسکان و چگونگی تردد افراد به شهادت رسیده بوده است.

در لایه ای دیگر شبکه‌های مشخصی در فضای مجازی، هم‌زمان با تحرکات نظامی، خط تخریب روانی در داخل کشور را کلید زدند.

و در لایه انسانی برخی چهره‌ها با ژست دلسوزی، مردم را نسبت به دفاع کشور دلسرد و بی‌اعتماد می‌کردند.

حتی قبل تر از آن موج هماهنگ‌شده‌ای برای حمله به فرماندهان، و مفاهیم بنیادین دفاعی در پلتفرم‌های پرمخاطب و  برخی رسانه های برخی جریانات سیاسی به راه افتاد که همگی در آرشیو ها موجود است که همان زمان قبل از ترور هم با شک و تردید درباره انتشار آن ها مواجه شده بود.

این رخدادها اگرچه لزوماً نشانه نفوذ مستقیم نیستند، اما در مجموع، نشان از نوعی فعال‌سازی شبکه‌های نفوذ نرم و ترکیبی در درون جامعه و ساختارها دارد.

نکته قابل توجه این است که امروزه نفوذ صرفا به شکل کلاسیک جاسوسی نیست. عناصر نفوذی می‌توانند:

در قامت تحلیل‌گر سیاسی و رسانه‌ای ظاهر شوند

یا در سطح تصمیم‌سازی فرهنگی و اجتماعی، جهت تحولات را تغییر دهند

و حتی در بزنگاه‌های حساس، با تغییر روایت‌ها، افکار عمومی را منحرف کنند

این شکل از نفوذ خطرناک‌تر است، چرا که با چهره‌ای شبه‌قانونی و مشروع عمل می‌کند و به سختی قابل شناسایی است.

مساله اینجاست که جنگ جدید تنها با سلاح‌های مرسوم پیش نمی‌رود؛ بلکه نبرد روایت‌ها، اطلاعات، و اعتماد عمومی بخش مهمی از میدان جنگ است.

حالا بعد از دوازده روز اگرچه نیروهای امنیتی در سطح کلان وظایف‌شان را به‌خوبی انجام دادند، اما لایه دوم نفوذ هنوز فعال است که در صورت عدم توجه و مقابله فوری، این لایه می‌تواند آینده امنیت سیاسی و اجتماعی کشور را تهدید کند. 

مساله قابل توجه این است که اکنون که در سطح رسمی جنگ آرام شده، زمان بررسی منابع داخلی و روایت‌های تاثیرگذار فرا رسیده است.

جنگ ۱۲ روزه به پایان رسیده، اما زنجیر خطر هنوز قطع نشده است. اگر امروز نسبت به نفوذ درونی بی‌تفاوت باشیم، فردا دشمن از درون آغازگر میدان جدید خواهد بود.

نامه نیوز در گزارش ها و مصاحبه های آتی به بررسی نشانه های این نفوذ خواهد پرداخت.