به گزارش خبرآنلاین، بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل، پس‌فردا برای سومین بار از زمستان پارسال که دور دوم ریاست جمهور ترامپ آغاز شد به واشنگتن سفر می‌کند. مقام‌های دو طرف به صورت مشخص دستور کار دیدار نخست‌وزیر اسرائیل و رئیس جمهور آمریکا را اعلام نکرده‌اند، اما گمانه‌زنی‌هایی در این مورد وجود دارد. پایگاه تحلیلی ریسپانسیبل استیت‌کرفت، در گزارشی انگیزه‌ها و برنامه‌های دو طرف از برگزاری این دیدار را بررسی کرده‌است و به این سوال پاسخ می‌دهد که آیا این دیدار نتیجه‌ای عملی در پی خواهد داشت یا نه؟
در ادامه متن کامل ترجمه این گزارش را مطالعه می‌کنید.
هدف از این سفر همچنان نامشخص است و گمانه‌زنی‌ها فراوان است: آیا ترامپ و نتانیاهو آتش‌بس واقعی در غزه را اعلام خواهند کرد؟ آیا سوریه به پیمان ابراهیم خواهد پیوست؟ یا ممکن است ترامپ چراغ سبز برای اقدام گسترده‌تر اسرائیل علیه ایران را بدهد؟
پیش از سفر نتانیاهو، ترامپ در شبکه اجتماعی تروت سوشیال ضرب‌الاجلی منتشر کرد و ادعا کرد که اسرائیل با آتش‌بس ۶۰ روزه موافقت کرده است. او از حماس خواست که این شرایط را بپذیرد و تهدید کرد که اگر نپذیرد، «اوضاع صرفا بدتر خواهد شد». اگرچه ترامپ قصد داشت حماس را تحت فشار قرار دهد و روایت دیرینه‌ای را تکرار کند که این گروه را مانع صلح معرفی می‌کند، اما حماس مدت‌هاست که تأکید کرده است تنها در صورتی آتش‌بس را می‌پذیرد که بخشی از فرآیندی باشد که منجر به پایان دائمی جنگ اسرائیل و خروج کامل آن از این منطقه شود. نتانیاهو نیز به نوبه‌ی خود قاطعانه می‌گوید که جنگ باید تا زمان نابودی حماس ادامه یابد، هدفی که حتی ارتش اسرائیل نیز آن را از نظر نظامی غیرقابل دستیابی توصیف کرده است.
تا روز پنجشنبه، مفاد ادعایی توافق آتش‌بس پیشنهادی آمریکا در شبکه‌های اجتماعی به اشتراک گذاشته شد، اگرچه نه حماس و نه اسرائیل به طور علنی به آن متعهد نشده‌اند.
تئاتر دیپلماتیک ترامپ فراتر از آتش‌بس احتمالی غزه است. دونالد ترامپ به جای استفاده از کمک نظامی آمریکا برای پایان دادن به بمباران و محاصره انسانی نوار غزه توسط اسرائیل، اشاره کرد که ممکن است ادامه کمک امنیتی آمریکا را مشروط به توقف روند جاری فساد علیه نتانیاهو در اسرائیل کند. ترامپ در تروت سوشال نوشت: «ایالات متحده آمریکا سالانه میلیاردها دلار، بسیار بیشتر از هر کشور دیگری، برای محافظت و حمایت از اسرائیل هزینه می‌کند.» وی افزود: «ما این وضعیت را تحمل نخواهیم کرد.»
ترامپ با مرتبط کردن علنی حمایت نظامی آمریکا (شاهرگ حیاتی اسرائیل) به نبردهای حقوقی شخصی نتانیاهو، عملاً بر قوه‌ی قضائیه‌ی اسرائیل فشار وارد می‌کند، که این یک مداخله قابل توجه در امور داخلی آن به نفع نخست وزیر است. چنین اظهارات جسورانه‌ای نه تنها برای تأثیرگذاری بر تصمیمات نتانیاهو، بلکه برای جلب توجه عمومی و بین‌المللی به نتایج مورد نظر ترامپ صورت می‌گیرد.
در همین حال، بحران انسانی در غزه روز به روز بدتر می‌شود. بنیاد بشردوستانه‌ی غزه (GHF) که مورد حمایت اسرائیل و آمریکا قرار دارد و این هفته اعلام شد ۳۰ میلیون دلار به این گروه کمک می‌شود، با محکومیت شدید بین‌المللی روبرو است. روز پنجشنبه گزارش‌هایی منتشر شد مبنی بر اینکه پیمانکاران نظامی آمریکا به غیرنظامیان گرسنه تیراندازی کرده‌اند، که یادآور گزارش‌های قبلی سربازان ارتش اسرائیل است که به آن‌ها دستور داده شده بود به فلسطینی‌های ناامید در جستجوی کمک غذایی شلیک کنند.
بیش از ۱۷۰ سازمان غیردولتی بشردوستانه و حقوق بشری، از جمله سازمان‌های بین‌المللی بزرگ مانند آکسفام، نجات کودکان و پزشکان بدون مرز، خواستار تعطیلی فوری GHF شده‌اند و به مرگ بیش از ۶۰۰ غیرنظامی فلسطینی در نزدیکی مراکز توزیع کمک GHF از زمان آغاز فعالیت این گروه جنجالی با حمایت ارتش اسرائیل در اواخر ماه مه اشاره کرده‌اند. برای افزودن اعتبار به این انتقادات، دولت سوئیس اخیراً شعبه‌ی GHF در ژنو را به دلیل نقض‌های جدی عملیاتی و قانونی در بحبوحه گزارش‌های مداوم خشونت در مراکز GHF منحل کرد. این تحولات نشان‌دهنده‌ی سیاسی شدن غم‌انگیز و افزایش خطر مرتبط با امدادرسانی بشردوستانه در غزه است.
ترامپ همچنین مصمم به گسترش پیمان ابراهیم به نظر می‌رسد. کارولین لویت، سخنگوی کاخ سفید، به مطبوعات گفت که وقتی ترامپ ماه گذشته با احمد الشرع، رئیس جمهور جدید سوریه، در عربستان سعودی ملاقات کرد، از این شورشی سابق اسلام‌گرا خواست که روابط خود را با اسرائیل عادی کند و سپس برخی تحریم‌های هدفمند آمریکا علیه سوریه را لغو کرد. گیدئون سعر، وزیر امور خارجه اسرائیل نیز این احساس را تکرار کرد و علناً از گسترش پیمان ابراهیم برای شامل شدن سوریه و لبنان حمایت کرد، در حالی که قاطعانه بر ادعاهای اسرائیل بر بلندی‌های جولان تأکید مجدد نمود.
دمشق تأیید کرد که هم در مذاکرات مستقیم و هم در کانال‌های پشت پرده با میانجی‌گری امارات با تل‌آویو درگیر است. با این حال، همانند پیام‌های ترامپ در مورد آتش‌بس، مساله سوریه هم در خطر این است که در درجه‌ی اول یک تئاتر سیاسی باشد. گسترش پیمان ابراهیم بدون پیشرفت ملموس در حقوق فلسطینی‌ها یا پایان دادن به محاصره غزه، توخالی به نظر خواهد رسید و عمدتاً برای تقویت موقعیت‌های سیاسی داخلی ترامپ و نتانیاهو عمل خواهد کرد، در حالی که فقدان گام‌های معنادار به سمت صلح را پنهان می‌کند.
در حالی که بازیگران منطقه‌ای، به ویژه متحدان خلیج فارس آمریکا، با نگرانی آتش‌بس شکننده بین اسرائیل و ایران را زیر نظر دارند، رسانه‌های اسرائیلی گزارش می‌دهند که نتانیاهو قصد دارد حمایت ترامپ را برای حمله دیگری به ایران جلب کند. جنگ ۱۲ روزه اخیر با ایران نتانیاهو را از نظر سیاسی در داخل تقویت کرده است و به او اجازه داده تا به عنوان رهبر جسوری که با ایران مقابله کرد، ظاهر شود، نه نخست وزیر درگیر و مورد بی‌اعتمادی گسترده که در جلوگیری از حملات ۷ اکتبر حماس یا تأمین آزادی گروگان‌های اسرائیلی که هنوز در غزه نگهداری می‌شوند، ناکام ماند.
نتانیاهو پس از نجات یافتن از یک رأی عدم اعتماد در ۱۱ ژوئن که آسیب‌پذیری‌های سیاسی او را آشکار کرد، از درگیری حمله به ایران برای تحکیم قدرت خود استفاده کرد. برخی ناظران امیدوارند که این قدرت تازه یافته، نتانیاهو را تشویق کند تا بالاخره به جنگ غزه پایان دهد، با توجه به اینکه ممکن است کمتر مدیون افراطی‌ترین اعضای جناح راست ائتلافش باشد. با این حال، برخی دیگر می‌ترسند که اعتماد به نفس دوباره او ممکن است اقدامات منطقه‌ای تهاجمی‌تری را به دنبال داشته باشد و وضعیت بی‌ثبات کنونی را بیشتر متزلزل کند.
در نهایت، نشست روز دوشنبه ممکن است به تئاتر سیاسی خلاصه شود – یک نمایش با حاشیه‌ی بالا اما بی‌محتوا، در حالی که اسرائیل به استفاده از سلاح‌های آمریکایی برای محاصره و بمباران فلسطینی‌ها در غزه ادامه می‌دهد. بدون فشار واقعی آمریکا برای پایان دادن به تجاوزات نظامی غیرقانونی، توقف فجایع جاری، و پیگیری واقعی صلح و حقوق فلسطینی‌ها، دیپلماسی با بلندگو چیزی بیش از سر و صدا نخواهد بود، که به جای حل و فصل درگیری‌های ریشه‌دار، تنش‌ها را تشدید می‌کند.
۴۲/۴۲
