حجت‌الاسلام احسان ترکاشوند در گفت‌وگو با خبرنگار مهر در تبیین جایگاه ولایت فقیه اظهار کرد: با استناد به مبانی فقهی و عقیدتی مکتب تشیع، تنها حکومت مشروع در عصر غیبت امام معصوم (عج)، حکومتی است که در رأس آن فقیهی جامع‌الشرایط قرار داشته باشد.
عضو هیئت علمی و مسئول نهاد رهبری در دانشگاه ملایر افزود: این حاکم فقیه نه‌تنها وظیفه اداره جامعه را برعهده دارد، بلکه به‌موجب نیابت عامه از سوی معصوم، ولایت و سرپرستی بر جان و مال مردم را نیز داراست؛ بنابراین، اختیاراتی هم‌سنگ امام معصوم به او تفویض می‌شود.
وی با بیان اینکه تحلیل‌گران دینی بر این باورند که حکمی که از سوی ولی فقیه صادر شود، از نظر اعتبار و شرع، همانند حکم امام معصوم تلقی می‌شود افزود: مصادیق تاریخی مانند فتوای مشهور مرحوم میرزای شیرازی مبنی بر تحریم تنباکو، نمونه‌ای از نفوذ کلام فقیه در بطن جامعه حتی در سطح خانواده سلطنتی است که نمونه آن شکستن قلیان در خانه ناصر الدین شاه توسط همسر وی بعد از حکم تحریم توسط میزرای شیرازی است.
ترکاشوند با بیان اینکه ولایت فقیه پدیده‌ای نوظهور نیست بلکه ریشه در تاریخ هزار و چهارصد ساله مکتب تشیع دارد، تصریح کرد: فقهایی همچون شیخ مفید، محقق کرکی، علامه حلی و صاحب جواهر در آثار خود به‌صورت گسترده به این مسئله پرداخته‌اند.
وی اضافه کرد: از نگاه ایشان، ولایت فقیه امری اصیل و اجماعی در فقه شیعه است، گرچه در برخی حدود اختیارات ولی فقیه، دیدگاه‌های فقهی متفاوتی وجود دارد، مانند جواز جهاد ابتدای، اما در اصل ولایت اختلافی نیست.
امام جمعه موقت ملایر با اشاره به اینکه در روزهای اخیر نیز علمای برجسته‌ای همچون آیت‌الله مکارم شیرازی، آیت‌الله نوری همدانی، آیت‌الله سبحانی، آیت‌الله سیستانی، آیت‌الله وحید خراسانی و دیگر بزرگان حوزه با صدور بیانیه‌هایی تأکید کردند که هرگونه اقدام تهدیدآمیز نسبت به مراجع یا رهبر شیعه، در حکم محاربه با امام زمان (عج) تلقی شده و احکام خاصی همچون جهاد، ارتداد و اعدام بر آن مترتب می‌شود خاطرنشان کرد: این مواضع ناشی از ریشه‌داری باور مردم به ولایت فقیه به‌عنوان جانشین معصوم در عصر غیبت است.
وی یادآور شد: در نگاهی کل‌نگر، ولایت فقیه تنها حکمی فقهی نیست بلکه بنیانی اعتقادی و کلامی دارد که جنبه معنوی و الهی آن، نقش کلیدی در انسجام اجتماعی و هدایت جامعه ایفا می‌کند. از این‌رو، تبعیت از حکم ولی فقیه نه‌تنها وظیفه‌ای شرعی بلکه عاملی برای قرب به خداوند و کسب ثواب اخروی تلقی می‌شود.
