از برانکو دلخورم ولی نمی‌توانم کاری بکنم؛ به استقلال مدیونم!

خبرورزشی پنج شنبه 12 تیر 1404 - 03:39
ستاره اسبق استقلال و تیم ملی ۱۴ سال قبل ناگفته‌های بسیاری را به ما گفت.

به گزارش خبر ورزشی، ایمان مبعلی یکی از تکنیکی‌ترین هافبک‌های فوتبال ایران طی ۲۵ سال اخیر محسوب می‌شود. بازیکنی که به افتخارات بسیاری رسید اما در حسرت رفتن به جام جهانی ماند.

ایمان ۱۲ تیر سال ۱۳۹۰ هنگامی که بازیکن استقلال بود، مصاحبه‌ای مفصل و خواندنی با خبر ورزشی انجام داد که بد نیست دوباره به خلاصه  آن نگاه بیندازیم:

- وقتی فوتبال را شروع کردم خیلی‌ها به خاطر جثه ریز و قد کوتاهم متلک می‌گفتند. یادم میاد که می‌گفتند این بچه اندازه خود توپ هم نیست و در فوتبال هیچی نمی‌شود اما همان زمان در رویاهایم، خودم را مشهور و ملی‌پوش می‌دیدم.

- آنقدر ریزه میزه بودم که در ۱۳ سالگی مسوولان به من اجازه بازی کنار بزرگسالان در تیم پرسپولیس ایذه را نمی‌دادند ولی سرمربی تیم آمد و ضمانت کتبی داد که رضایت والدینم را بگیرد.

-اولین بار مهدی مناجاتی من را به تیم ملی جوانان دعوت کرد.

-همه ماجراها در تابستان سال ۱۳۸۴ با تکلی که در جدال سوپرجام میان فولاد و صبا روی پای علی دایی رفتم، شروع شد. ما چهار گل از صبا خورده بودیم و میرزاپور هم مصدوم شده بود. وقتی در موقعیت با علی دایی قرار گرفتم، بدون نیت قبلی آن تکل را زدم و بعدش هم که ماجرا رسانه‌ای شد. اصلاً عمد و غرضی در کار نداشتم ولی خداوکیلی اگر آن تکل روی پای کسی غیر از علی دایی زده می‌شد، آیا بازهم اینهمه جنجال به راه می‌افتاد؟

-علی دایی بعد از بازی مصاحبه کرد و اصلاً از من انتظار آن تکل را نداشت. اگر مصاحبه‌ها و حواشی پس از مسابقه به وجود نمی‌آمد، حتماً یک دسته گل می‌گرفتم و برای عذرخواهی سراغش می‌رفتم.

- علی دایی مانع دعوتم به تیم ملی نشد ولی اگر برانکو به عنوان سرمربی وقت این تیم به واسطه دهن بینی و از روی عمد من را به جام جهانی ۲۰۰۶ نبرده باشد، از او دلخورم ولی حالا دیگر کاری از دستم بر نمی‌آید.

-فوتبالیست‌ها به نوعی حسود هستند و دوست ندارند بازیکنان جوان هنگامی که تیم صاحب ضربه کاشته می‌شود، پشت توپ قرار بگیرند ولی سال ۱۳۸۲ هنگامی که بازیکن تیم امید بودم، در اوج آمادگی قرار داشتم و محمد مایلی کهن سرمربی وقت این تیم هم بارها از من و ضربات کاشته ام تعریف کرد. خودتان هم می‌دانید که دادکان و فرکی رابطه گرمی با حاجی مایلی نداشتند.

- هنگام برگزاری جام جهانی ۲۰۰۶ بازی‌های ایران را ندیدم. فقط ۲۰ دقیقه از بازی آنگولا را دیدم.

-سال ۸۹ به استقلال پیوستم و با پیراهن این تیم به تیم ملی هم رسیدم. من مدیون استقلال هستم.

- سال ۸۹ از ۵ تیم پیشنهاد داشتم و میان آنها استقلال را پسندیدم. البته از طرف پرسپولیس هم یکی دو تلفن به من شد ولی نفهمیدم از طرف کیست؟ اگر یک باشگاه واقعاً آدم را می‌خواهد، مدیرش زنگ می‌زند و مذاکره می‌کند.

-در تیم ملی هرگز به حق خودم نرسیدم چون هیچ مربی به من اعتماد نکرد.

- برانکو در تیم ملی زورش به علی دایی، وحید هاشمیان،جواد نکونام، مهدی مهدوی کیا و.. نمی‌رسید به همین خاطر من را تعویض می‌کرد.

- افشین قطبی در یکچهارم نهایی جام ملتهای ۲۰۱۱ مقابل کره جنوبی که بزرگترین بازی عمرش در دوران سرمربیگری او بود، بزرگترین اشتباه ممکن را کرد تا ایران حذف شود. او می‌توانست با یک تصمیم ما را به نیمه نهایی برساند ولی مقابل این تیم ترسید و خیلی هم ترسید.

- در نیم فصل اول لیگ نهم شرایط بدی داشتم ولی دور برگشت همه چیز در استقلال عالی شد. پرویز مظلومی به من اعتماد کرد و روزهای خیلی خوبی داشتم اما حالا پیشنهاد شارجه امارات آمده و با توجه به موقعیت ایجاد شده و اینکه خودم زندگی در امارات را دوست دارم، تصمیم گرفتم از استقلال جدا شوم.

- دلم می‌خواهد بعد از پایان دوران فوتبال وارد عرصه مربیگری شوم و یک روز سرمربی تیم ملی ایران خواهم شد.

بیشتر بخوانید:سه گزینه نهایی امید روانخواه برای مربی دروازه بانی تیم ملی!/ رقابت میرزاپور با یک آبادانی و یک استقلالی!

از برانکو دلخورم ولی نمی‌توانم کاری بکنم؛ به استقلال مدیونم!

منبع خبر "خبرورزشی" است و موتور جستجوگر خبر تیترآنلاین در قبال محتوای آن هیچ مسئولیتی ندارد. (ادامه)
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت تیترآنلاین مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویری است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هرگونه محتوای خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.