به گزارش ایرنا از بی‌بی‌سی انگلیسی آلن ریچاردسون هنرمند نقاشی که اکنون از شهرداری گلاسکو از شغل رفته‌گری بازنشسته شده است در شرح سرنوشت خود چنین می‌گوید: تمام چیزی که می‌خواستم انجام دهم، هنرمند شدن بود. اما پدرم به من می گفت می‌توانی هنرت را دنبال کنی، ولی باید شغلی داشته باشی که هزینه های زندگی ات را تامین کند.

آلن که می‌خواست به مدرسه هنر برود، یک روز که از مدرسه به خانه بازگشت، متوجه شد پدرش برایش یک مصاحبه کاری در امور نظافت شهر ترتیب داده است. او به مصاحبه رفت و دوشنبه‌ هفته بعد، به عنوان رفتگر کارش را شروع کرد؛ در خیابان‌ها می‌گشت و سطل‌های زباله را خالی می‌کرد.

نقاشی جایگاه کمتری در زندگی‌اش داشت و او در مشاغل مختلف شورای شهر مشغول به کار شد، تا اینکه در نهایت به جارو کردن خیابان‌های غرب گلاسگو روی آورد. آلن به مدت ۳۰ سال، تا زمان بازنشستگی خیابان‌ها را جارو می کرد، اما همیشه پالت رنگ و دفترچه طراحی‌اش در جیبش بود. او تقریباً هر روز در طول استراحت وقت نهار، دفتر طراحی دست‌سازش را روی گاری‌اش قرار می داد و شروع به نقاشی مناظر شهری مقابلش می‌کرد.

در نقاشی های آلن که اکنون ۶۰ سال دارد می تواند تغییرات فضای شهری را در گلاسکو مشاهده کرد. قصابی‌ها و جواهرفروشی‌های قدیمی که در نقاشی های آلن است اکنون جای خود را به رستوران‌های زنجیره‌ای و کافی‌شاپ‌ها داده‌اند.

آلن در حالی که خیابان‌ها را جارو می‌کرد، نقشه‌ای در ذهنش می‌کشید و صدها ساختمان را در غرب شهر، از کوچه‌پس‌کوچه‌های سنگ‌فرش شده و پاتوق‌های محبوب دانشجویی گرفته تا کاخ کیبل در باغ‌های گیاه‌شناسی و برج نمادین ساختمان گیلبرت اسکات دانشگاه گلاسگو، نقاشی کرده است.

آلن گفت: یکی از دلایل ماندگاری‌اش در این شغل، افرادی بودند که هر روز با آنها ملاقات و صحبت می‌کرد. برای بعضی افراد مسن‌تر این منطقه، گپ زدن با من روزشان را می‌سازد، چون ممکن است چند روز با کسی صحبت نکنند.

یکی از افرادی که آلن با او صحبت می‌کرد و دوستی نزدیکی پیدا کرد، نویسنده و هنرمند مشهور اسکاتلندی، آلاسدیر گری، بود.آلن اصلاً نمی‌دانست گری کیست، یک روز از او دعوت کرد تا نگاهی به کارش بیندازد اما هرگز خودش را معرفی نکرد.

آلن گفت: من به آپارتمانش رفتم و او از من نقاشی کشید. چند سال بعد از بازسازی ایستگاه متروی هیل‌هد، تصویر من روی نقاشی دیواری جدید مترو قرار گرفت و حالا می‌توانم به مترو بروم و خودم را ببینم که آنجا ایستاده‌ام و قلم‌مویم در دستانم است.

گری که بیشتر به خاطر اولین رمانش «لانارک» شناخته می‌شود، در سال ۲۰۱۹ درگذشت. نقاشی دیواری او در متروی هیل‌هد، نمایی پانوراما و دقیق از انتهای غربی شهر، از جاده بایرز تا شرق و مرکز گلاسگو را نشان می‌دهد. این اثر، خیابان‌هایی را نشان می‌دهد که آلن به مدت ۳۰ سال جارو کرده و نقاشی کرده است.

آلن که اکنون بازنشسته شده، می‌گوید وقت آن رسیده که به جلو حرکت کند و چیزهای جدیدی یاد بگیر. امیدوار است کلاس‌های هنری بیشتری برگزار و مکان‌های جدیدی را در شهر با گروه طراحان شهری گلاسگو کشف کند.