به گزارش خبرورزشی، ستاره افسانه‌ای فوتبال ایتالیا، روبرتو باجو، در گفت‌وگوی اختصاصی با نشریه اتلتیک به مرور خاطرات جام جهانی ۱۹۹۴ و زندگی پس از بازنشستگی پرداخت.

مهاجم سابق یوونتوس و میلان که با ۲۷ گل در ۵۶ بازی ملی یکی از برجسته‌ترین بازیکنان تاریخ آتزوری محسوب می‌شود، درباره پنالتی معروفش در فینال مقابل برزیل گفت: "آن لحظه تا همیشه با من خواهد ماند"

پیش از باجو، فرانکو بارزی و دانیله ماسارو نیز ضربات خود را از دست داده بودند، در حالی‌که برزیل هنوز یک پنالتی دیگر در اختیار داشت. با این حال، آن ضربه از دست‌رفته ضربه روحی شدیدی به باجو وارد کرد.

او گفت:«اگر آن لحظه چاقو داشتم، خودم را می‌زدم! اگر اسلحه داشتم، به خودم شلیک می‌کردم. در آن لحظه، واقعاً می‌خواستم بمیرم. واقعاً همین‌طور بود. تمام جام جهانی، نه فقط بازی‌های ما، تحت تأثیر گرما قرار گرفته بود. شرایط واقعاً گیج‌کننده بود.

برای این‌که بتوانیم بازی کنیم، باید از مرز توان انسانی عبور می‌کردیم اما با وجود همه‌چیز، انگیزه‌ ما شور و اشتیاق و عطش رسیدن به نتیجه بود. خیلی از ایتالیایی‌هایی که در آن‌جا به عنوان مهاجر زندگی می‌کردند به ما افتخار می‌کردند. ما این حس را در تیم احساس می‌کردیم این افتخار برایمان نیروی مضاعفی بود تا از موانع عبور کنیم.»

بیشتر بخوانید: روزنامه کوریره| باجو و توتی را فرا می‌خوانم