به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صداوسیما از دهلی نو، طبق اعلام رسانه‌های هند، این کشور از امضای بیانیه مشترک نشست وزیران دفاع سازمان همکاری شانگهای (SCO) در چینگدائو چین خودداری کرد. این تصمیم، واکنشی آشکار به اشاره نشدن به حمله تروریستی پهلگام در سند نهایی نشست بود؛ حمله‌ای که منجر به کشته شدن ۲۶ غیرنظامی شد و مسئولیت آن را گروه «جبهه مقاومت» وابسته به لشکر طیبه بر عهده گرفت.
راجنات سینگ، وزیر دفاع هند، که در رأس هیئتی برای شرکت در این نشست به چین سفر کرده است، در سخنرانی خود با لحنی صریح، سازمان همکاری شانگهای را به اتخاذ موضعی جدی‌تر در قبال تروریسم فرامرزی فراخواند و تأکید کرد که بی‌تفاوتی در برابر چنین حملاتی، اعتماد عمومی به سازوکار‌های امنیت جمعی را تضعیف می‌کند.
در بیانیه‌ای که هند از امضای آن خودداری کرد، نه تنها اشاره‌ای به حمله پهلگام نشده بود، بلکه به‌طور ضمنی با بیان نام بلوچستان، اتهاماتی مبنی بر نقش‌آفرینی هند در بی‌ثباتی منطقه مطرح شده بود. مقامات هندی معتقدند که حذف پهلگام از متن بیانیه، تحت فشار پاکستان و با هماهنگی چین – رئیس کنونی سازمان – صورت گرفته است.
وزیر دفاع هند ضمن رد این اتهامات، گفت: «اسلام‌آباد باید به درون خود نگاه کند و به جای طرح ادعا‌های بی‌اساس، حمایت از تروریسم را متوقف کند.» وی با اشاره به الگوی آشنای حمله پهلگام، تصریح کرد که هند، با استفاده از حق مشروع خود برای دفاع، نشان داده است که مراکز پرورش تروریسم دیگر از مصونیت برخوردار نخواهند بود.
راجنات سینگ در بخش دیگری از سخنان خود، صلح، امنیت و اعتماد متقابل را مهم‌ترین چالش‌های پیش روی منطقه خواند و رادیکالیسم، افراط‌گرایی و تروریسم را ریشه اصلی این تهدیدات دانست.
وی با اشاره غیرمستقیم به پاکستان گفت: «صلح و رفاه نمی‌تواند با تروریسم و توسعه سلاح‌های کشتار جمعی در دست بازیگران غیردولتی همزیستی داشته باشد.» وزیر دفاع همچنین خواستار آن شد که عاملان، حامیان مالی، برنامه‌ریزان و پشتیبانان تروریسم به دست عدالت سپرده شوند و تأکید کرد که هیچ‌گونه استاندارد دوگانه‌ای نباید در مواجهه با تروریسم وجود داشته باشد. امتناع دهلی نو از پیوستن به بیانیه مشترک نشست چینگدائو، گامی در ادامه پیام هند پس از عملیات سیندور تلقی می‌شود؛ عملیاتی که با هدف مقابله با تهدیدات تروریستی از مبدا فرامرزی انجام شد. نشست وزیران دفاع سازمان همکاری شانگهای با حضور ۱۰ کشور عضو، از جمله روسیه، چین، ایران، پاکستان و هند، در حالی برگزار شد که اولویت اصلی آن، بررسی تحولات امنیتی منطقه‌ای و بین‌المللی بود. سازمان همکاری شانگهای، که در سال ۲۰۰۱ با هدف ارتقای ثبات منطقه‌ای تأسیس شد، اکنون در یکی از حساس‌ترین مقاطع سیاسی خود به‌سر می‌برد.
