به گزارش ایسنا، تعداد استقرار هواپیمای سوخت رسان مدل KC-۱۳۵ و KC-۴۶ نیروی هوایی آمریکا در سراسر اقیانوس اطلس رو به افزایش است و آخرین مورد آن به ۱۵ ژوئن (۲۵ خرداد) برمی‌گردد که ۳۰ هواپیمای سوخت رسان در آن منطقه مستقر شده است.
به نوشته مجله میلیتاری واچ، گزارش شده است که هواپیماهای سوخت‌رسان چندین کشور غربی در حمایت از تلاش‌های سوخت‌گیری هوایی نیروی هوایی رژیم صهیونیستی شرکت می‌کنند و این احتمال وجود دارد که این هواپیماهای تازه مستقر شده هم برای سوخت‌گیری مشابه در نظر گرفته شوند.
احتمال قابل توجه دیگر این است که این هواپیماهای سوخت‌رسان برای سوخت رسانی به جنگنده‌ها و بمب‌افکن‌های نیروی هوایی و دریایی ایالات متحده در نظر گرفته شده است.
واشنگتن در حال حاضر با سیستم‌های پدافند هوایی تاد و موشک‌های AEGIS در حمایت از تلاش‌ها برای سرنگونی موشک‌های بالستیک ایران که به سمت اهداف رژیم صهیونیستی شلیک می‌شوند، در جنگ مداخله دارد.
اگرچه جنگنده‌های اف-۱۵ نیروی هوایی رژیم صهیونیستی می‌توانند بدون سوخت‌گیری در هوا به خاک ایران برسند، اکثریت بزرگ ناوگان هوایی این رژیم را جنگنده‌های اف-۱۶ تشکیل می‌دهند که برد مورد نیاز برای حمله به اهداف ایرانی را حتی در صورت حمل مخازن سوخت خارجی و استفاده از موشک‌های کروز یا بالستیک با برد زیاد، در اختیار ندارند.
جنگنده‌های غربی به طور متوسط برد بسیار کوتاهتری نسبت به جنگنده‌های چینی یا روسی دارند که منجر به اتکای بسیار زیادی به سوخت‌گیری هوایی برای عملیات شده است.
به عنوان مثال، جنگنده‌های اف-۳۵ دارای شعاع رزمی تقریبا ۱۰۰۰ کیلومتر است، در حالی که برای جی-۲۰ چینی یا روسی Su-۳۴ تقریبا ۲۰۰۰ کیلومتر است.
زرادخانه تسلیحاتی ایران سطوح بالایی از دقت و توانایی نفوذ به حریم هوایی با دفاع بسیار متراکم را نشان داده است که آن را به یک عامل بازدارنده به ویژه در برابر افزایش تنش تبدیل می‌کند.
