1. باید بپذیریم که در ساعات اولیه این درگیری، دچار یک شوک اطلاعاتی-امنیتی شدیم که حتماً لازم است برای ادامه مسیر به‌طور جدی آسیب‌شناسی شود. بدیهی است همان‌قدر که این آسیب‌شناسی ضروری است، طرح این اشکالات در فضای رسانه‌ای به‌شدت مضر و خطرناک خواهد بود.
2. روشن است که این جنگ ادامه‌دار خواهد بود. رژیم صهیونیستی با هر تحلیلی که این درگیری را آغاز کرده باشد (چه در نتیجه ضربه اطلاعاتی ایران و دستیابی به اسناد فوق‌محرمانه، چه به‌دلیل نیاز انتخاباتی نتانیاهو و...) خود را برای یک رویارویی طولانی‌مدت آماده کرده است. بنابراین ما نیز باید در تدبیر، تحلیل و برنامه‌ریزی‌های خود این طولانی شدن را به‌عنوان یک اصل قطعی در نظر بگیریم.
3. اسرائیلی‌ها در دو نقطه مهم دچار اشتباه شدند: نخست آنکه به‌شدت روی اعتراضات داخلی ایران حساب کرده بودند و تصور داشتند با آغاز حملات، گروهی از مردم ایران به استقبال آنان آمده و به خیابان‌ها خواهند ریخت؛ بارها نیز این خواسته را از مردم ایران مطرح کرده بودند. اما واکنش مردم افتخارآفرین بود؛ بخش عمده مردم ایران در برابر این رژیم صف‌آرایی کردند و معدود افراد همراه با دشمن نیز مورد تخطئه و انزجار عمومی قرار گرفتند. این واکنش محاسبات آنان را کاملاً به‌هم ریخت و برخلاف انتظارشان، به نقطه اتکای اصلی ایران در این نبرد تبدیل شد.
4. دومین اشتباه بزرگ رژیم صهیونیستی این بود که تصور می‌کرد ضربه اولیه به پدافند ایران و شهادت برخی فرماندهان، توان پاسخ‌گویی مؤثر نظامی ایران را از بین خواهد برد. اما حملات گسترده موشکی ایران که با عبور از سامانه‌های پدافندی رژیم صهیونیستی به اهداف حساس در سرزمین‌های اشغالی اصابت کرد، و همچنین احیای نسبی پدافند ایران به‌ویژه در تهران، نشان داد که این بازی برخلاف تصور آن‌ها، بسیار دشوار و پیچیده است.
موج نخست حملات موشکی ایران چنان موفق و مؤثر بود که دشمن هنوز در شوک آن قرار دارد و در حال بازیابی و برنامه‌ریزی مجدد است. به احتمال زیاد تمرکز بعدی رژیم بر ترور مسئولان غیرنظامی و حمله به زیرساخت‌های حیاتی ایران خواهد بود. پیش‌بینی می‌شود ورود به این حوزه سطح درگیری را به آمریکا و برخی کشورهای منطقه گسترش دهد.
شاید برخی در اسرائیل پیشنهاد کرده‌اند که آمریکا را پیش از آسیب بیشتر مستقیماً وارد میدان کنند، اما سیاست نظام جمهوری اسلامی این بود که سطح درگیری گسترش نیابد و کلید این بازی خطرناک در دستان اسرائیل باقی بماند، تا هم افکار عمومی داخلی و هم جهانی، ایران را آغازگر این ماجرا ندانند. به‌عبارت دیگر، نظام همراهی مردم و جامعه جهانی را به هزینه‌های سنگین‌تر ترجیح داده است.
5. روشن است که این درگیری، سختی‌های زیادی برای مردم به‌ویژه در حوزه انرژی مانند برق و گاز به همراه خواهد داشت. در این شرایط نقش همراهی مردم بسیار تعیین‌کننده می‌شود. از این‌رو دلسوزان اصرار دارند که مسئولان سیاسی از طرح "شرایط عادی" خودداری کرده و مردم را برای پذیرش واقعیت‌های سخت پیش‌رو آماده کنند، تا تاب‌آوری و تحمل جامعه افزایش یابد.
6. به‌نظر می‌رسد رژیم صهیونیستی که اکنون با بحران موجودیت روبه‌رو شده و جامعه ساکن در سرزمین‌های اشغالی را نیز برای وضعیت جنگی آماده کرده است، به‌راحتی مهر پایان بر این درگیری نخواهد زد. از سوی دیگر، ایران نیز تا زمانی که انتقام خود را با تحمیل شکست به این رژیم نگیرد، از تداوم حملات دست نخواهد کشید.
به‌عبارت دیگر، طرفین وارد بازی با حاصل‌جمع صفر شده‌اند که یک طرف باید کاملاً بازنده و طرف دیگر پیروز باشد. شکست طرف ایرانی، با توجه به پشتیبانی مردمی، قدرت آفندی قوی و احیای نسبی پدافند کشور، منتفی به‌نظر می‌رسد. بنابراین مسیر کوتاه مدت که جنگ پایان یابد دخالت آمریکا و مهار نتانیاهوست. آمریکا نیز فقط زمانی این کار را خواهد کرد که منافعش به‌طور جدی به خطر افتد. گسترش جنگ به پایگاه‌های آمریکا در منطقه و هدف قرار گرفتن کشورهای همسایه، منجر به افزایش شدید قیمت نفت خواهد شد. ترامپ به‌شدت نسبت به افزایش بلندمدت قیمت نفت که می‌تواند موج جدیدی از تورم و گرانی به وضعیت اقتصادی آمریکا اضافه کند، آسیب‌پذیر است. پیش‌بینی می‌شود این فشار اقتصادی، به‌علاوه نگرانی کشورهای منطقه مانند عربستان و امارات از ناامنی‌های منطقه، سرانجام آمریکا را ناگزیر کند که بر اسرائیل فشار آورده و نتانیاهو را به پذیرش شکست وادار کند؛ شکستی که به احتمال زیاد به پایان نخست‌وزیری نتانیاهو نیز خواهد انجامید.
۷. اگر اسرائیل به این جمع‌بندی برسد که قادر به حمله به تأسیسات زیرساختی و مقامات سیاسی ایران نیست، یا اگر آمریکا به آن‌ها اجازه چنین اقدامی ندهد، درگیری به‌صورت فرسایشی ادامه خواهد یافت؛در‌این حالت پایان جنگ طولانی مدت خواهد بود جنگی که در آن، قدرت پدافندی ایران به‌تدریج تقویت و آسیب‌پذیری کشور کاهش خواهد یافت. این جنگ طولانی، به حول و قوه الهی، می‌تواند در نهایت با سقوط دولت نتانیاهو و شکست رژیم صهیونیستی پایان یابد.
