عصر ایران - گریه کردن بدون دلیل مشخص می تواند ناشی از تغییرات هورمونی مانند بارداری یا دوره قاعدگی، یا به دلیل استرس و کمبود خواب باشد. همچنین ممکن است نشانه ای از افسردگی، اختلال دوقطبی، یا دیگر مشکلات سلامت روان باشد. در موارد کمتر، دلایل جسمانی مانند آسیب مغزی تروماتیک یا سکته مغزی می توانند دلیل این نوع گریه باشند.
برای دسترسی به مقاله علمی مرتبط با هر بخش می توانید روی کلمه های آبی رنگ این متن کلیک کنید.
افسردگی می تواند باعث بروز علائم متعددی شود، از جمله:
مشکلات خواب
تغییرات اشتها
مشکلات تمرکز
خستگی
از دست دادن علاقه به فعالیت ها
احساس پوچی
درد و کوفتگی بدن
ناامیدی
افکار خودکشی
افسردگی شایع است و علائم آن می تواند در افراد مختلف، متفاوت باشد. برخی افراد ممکن است دوره هایی از گریه ظاهراً بی دلیل را تجربه کنند. برخی دیگر ممکن است بیش از حد معمول گریه کنند.
غم و افسردگی
غم و اندوه به اشکال مختلفی بروز می کند و گریه کردن مکرر اغلب یکی از ویژگی های مرتبط با آن است. افرادی که عزیزی را از دست داده اند ممکن است علائمی شبیه به افسردگی داشته باشند، اما معمولاً شامل افکار خودکشی یا احساس ناامیدی نمی شود. با این حال، غم و اندوه پیچیده می تواند مشابه افسردگی باشد، و همچنین غمی که با تشخیص زمینه ای افسردگی همراه است.
اضطراب حالتی پیچیده است که با نگرانی شدید، وحشت، و ترس در پیش بینی خطر درک شده مشخص می شود. این حالت اغلب با سایر علائم فیزیکی و شناختی همراه است.
طبق گفته مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری های آمریکا، افراد مبتلا به افسردگی بیشتر در معرض ابتلا به بیماری های دیگر، مانند اختلالات اضطرابی، هستند.
افراد مبتلا به اضطراب ممکن است احساس افزایش فشار روانی داشته باشند و بیشتر احتمال دارد به خاطر مسائل ظاهراً پیش پا افتاده گریه کنند.
افراد مبتلا به اختلال دوقطبی دوره های اوج و فرودهای شدید خلقی را تجربه می کنند. همراه با این نوسانات خلقی غیرقابل پیش بینی، ممکن است فوران های احساسی، از جمله گریه، رخ دهد.
دو نوع اصلی اختلال دوقطبی وجود دارد:
دوقطبی نوع 1: شامل دوره های شیدایی حداقل یک هفته ای است و ممکن است با دوره های جداگانه افسردگی همراه باشد. برخی افراد مبتلا به این نوع دوقطبی، علائم شیدایی و افسردگی را به طور همزمان نیز تجربه می کنند.
دوقطبی نوع 2: شامل دوره های افسردگی و هیپومانیا (نیمه شیدایی) است، که در آن اوج ها به شدت دوقطبی نوع 1 نیستند.
همه افراد مبتلا به اختلال دوقطبی نسبت یکسانی از اوج و فرودها را تجربه نمی کنند. برخی افراد ممکن است علائم اختلال دوقطبی را داشته باشند اما به طور کامل در این دسته بندی ها قرار نگیرند.
اشک های شما فقط از آب و نمک تشکیل نشده اند. شواهدی وجود دارند که اشک های عاطفی (برخلاف اشک هایی که در پاسخ به چیزهایی مانند خمیازه کشیدن تشکیل می شوند) حاوی موادی مانند هورمون ها و پرولاکتین هستند.
تغییرات هورمونی ممکن است توضیح دهد که چرا برخی افراد ظاهراً بی دلیل گریه می کنند. گاهی اوقات، تغییرات هورمونی مورد انتظار هستند. به عنوان نمونه، افراد باردار ممکن است راحت تر گریه کنند. هجوم هورمون ها به دلیل بارداری و همچنین تغییرات پس از زایمان طبیعی است.
در مواقع دیگر، تغییرات هورمونی که منجر به گریه می شوند، بخشی از یک بیماری زمینه ای مانند اختلال نارسایی پیش از قاعدگی هستند. این اختلال می تواند موجب موارد زیر شود:
گریه ناگهانی و بی دلیل
گریه بیش از حد
بدخلقی، افسردگی و اضطراب
تغییرات اشتها
نفخ، گرفتگی عضلات
سردرد و بدن درد
آغاز این اختلال معمولاً حدود یک هفته یا بیشتر پیش از قاعدگی رخ می دهد. علائم معمولاً در طول قاعدگی فروکش می کنند. برخی افراد نیز ممکن است در طول قاعدگی به دلیل تغییرات هورمونی احساساتی تر شوند.
بیماری های عصبی نیز می توانند باعث گریه بی دلیل شوند. هنگامی که گریه ناشی از یک اختلال مغزی است، به دلیل وضعیت جسمی است و هیچ دلیل دیگری ندارد.
اختلال عاطفی کاذب نشانه بسیاری از بیماری های عصبی است، از جمله:
آسیب مغزی
تومور مغزی
زوال عقل
بیماری ام اس
بیماری پارکینسون
سکته مغزی
افراد مبتلا به اختلال عاطفی کاذب می توانند فوران های احساسی تصادفی دیگری، از جمله خشم، را نیز تجربه کنند. تغییرات سریع در احساسات نیز امکان پذیر است.
دیابت و دوره های گریه
افراد مبتلا به دیابت نیز ممکن است فوران های ناگهانی احساسی، از جمله گریه، را تجربه کنند. این دوره ها به دلیل سطح قند خون رخ می دهند و با تثبیت آن بهبود می یابند.
برخی داروها می توانند منجر به گریه به عنوان یک عارضه جانبی شوند. به عنوان نمونه، تجربه بی قراری ناشی از بیدار شدن از بیهوشی در افرادی که تحت بیهوشی قرار گرفته اند، شایع است. گریه یک احساس رایج در کودکان و بزرگسالان است.
تحقیقات جدیدتر روی پاسخ های احساسی به داروهای آگونیست گیرنده جی ال پی-1 (GLP-1) متمرکز شده اند که اغلب برای مدیریت قند خون و وزن استفاده می شوند.
عوارض جانبی همچنین می توانند زمانی رخ دهند که مصرف یک دارو را قطع می کنید. ممکن است هنگام قطع مصرف مهارکننده های بازجذب سروتونین، مانند پروزاک (فلوکستین)، دوره هایی از گریه را تجربه کنید.
با پزشک خود در مورد گریه و عوارض جانبی احتمالی داروهایتان صحبت کنید.
برخی افراد ممکن است وقتی با سطوح بالاتری از استرس در زندگی خود روبرو می شوند، راحت تر گریه کنند، اما مشخص نیست که چرا این اتفاق می افتد. بار زیاد و کمبود خواب ممکن است بخشی از مشکل باشد.
مطالعه ای در سال 2020 بررسی کرد که آیا گریه به افراد در مقابله با استرس کمک می کند یا خیر. در افرادی که گریه می کردند در مقایسه با آنهایی که گریه نمی کردند، ضربان قلب کندتر و تنفس آرام تری مشاهده شد. این ممکن است به عنوان یک پاسخ خودآرام بخش عمل کند. با این حال، تفاوتی در سطح هورمون کورتیزول مرتبط با استرس یا توانایی آنها برای ادامه یک کار استرس زا وجود نداشت.
محققان طی مطالعه ای در سال 2022، دلایل گریه را به پنج دسته اصلی تقسیم کردند و دریافتند که بیشتر موراد گریه می توانند به طور قابل اعتمادی در یکی از این انواع قرار گیرند. آنها شامل موارد زیر بودند:
تنهایی
ناتوانی (احساس ناامیدی و ناتوانی)
بار اضافی (استرس، سرزنش خود، فشار بیش از حد)
هارمونی (احساسات مثبت)
رسانه (فیلم، آهنگ، کتاب)
تحقیقات بیشتری برای درک گریه مورد نیاز است، اما ممکن است هنگام گریه کردن و ندانستن دلیل آن، بررسی این احتمالات کمک کننده باشد.
اگر فکر می کنید ابراز احساسات شما غیرعادی یا بیش از حد است، باید با یک متخصص پزشکی یا سلامت روان صحبت کنید. درمان های افسردگی، اختلالات اضطرابی و سایر مشکلات سلامت روان ممکن است شامل موارد زیر باشد:
درمان شناختی رفتاری یا دیگر روش های گفتار درمانی
دارودرمانی
گروه های حمایتی
درمان های عصبی (نوروتراپی)
درمان های مکمل، شامل ذهن آگاهی و ورزش
اغلب، متخصصان پزشکی ترکیبی از روش های درمانی را برای بیشینه تأثیر توصیه می کنند.
در صورت بحران کمک بگیرید
اگر افکاری برای آسیب رساندن به خود یا دیگران دارید، فوراً کمک بگیرید. با یک عزیز، یا دوست تماس بگیرید، یا (شماره های) اورژانس اجتماعی یا مشاورین تلفنی تماس بگیرید و با یک مشاور آموزش دیده صحبت کنید. اگر شما یا یکی از عزیزانتان در خطر فوری هستید، با شماره تلفن 115 یا 110 تماس بگیرید.
چندین راه برای کنار آمدن با دوره های گریه وجود دارد. اگر یک وضعیت سلامت روان عامل آن باشد، ممکن است بخواهید به یک گروه حمایتی بپیوندید یا یک روش جایگزین مانند یوگا را امتحان کنید.
اگر اختلال عاطفی کاذب دارید، ممکن است برای مقابله با علائم خود دچار مشکل شوید. انجمن سکته مغزی آمریکا مکانیسم های مقابله ای زیر را پیشنهاد می کند:
ارتباط باز: صحبت کردن با دیگران در مورد اختلال عاطفی کاذب به کاهش سردرگمی در طول یک دوره کمک می کند.
حواس پرتی: اگر یک دوره قریب الوقوع به نظر می رسد، حواس پرتی ممکن است به کاهش علائم کمک کند.
تغییر وضعیت: تغییر حالت یا وضعیت بدن ممکن است به کنترل دوره ها کمک کند.
تنفس عمیق: تمرینات تنفس نیز ممکن است به شما در گذراندن یک دوره کمک کند.
اگر به دلیل احساس خستگی و فشار زیاد گریه می کنید، اتخاذ راهبردهای مدیریت زمان مهم است. اگر می توانید، بخشی از کار خود را به همکارانتان واگذار کنید، و اگر احساس می کنید نمی توانید پروژه های جدید را بر عهده بگیرید، از «نه» گفتن به آنها نترسید.
