به گزارش ایسنا، از ابتدای اکران نوروزی امسال ( ۸ اسفند سال ۱۴۰۳) تاکنون ۱۸ فیلم روی پرده سینماها اکران شده که در مجموع با حدود ۵ میلیون و ۵۰۰ هزار نفر تماشاگر ۴۳۰ میلیار تومان بلیت فروخته‌اند. اگرچه سبد اکران نسبت به سال گذشته با تنوع بیشتر و کیفیت بهتری مواجه است اما تعداد مخاطبان فروردین و اردیبهشت‌ماه امسال در مقایسه با مدت مشابه سال قبل به میزان حدود یک میلیون و چهارصد هزار نفر افت کرده است.
سال ۱۴۰۳ تعداد تماشاگران سینما در دو ماه فروردین و اردیبهشت پنج میلیون و ۶۶۰ هزار نفر بود و امسال در همین دو ماه به چهار میلیون و ۱۰۰ هزار نفر کاهش پیدا کرده است. همچنین در اردیبهشت سال قبل ۳ میلیون و ۳۰۰ هزار نفر تماشاگر، بلیت خریدند در حالی که این میزان تا ۳۰ اردیبهشت امسال ۲ میلیون بلیت بوده است.
این ضعف سینما است که یک بازیگر ۸ فیلم در سال و ۲ فیلم همزمان روی پرده دارد
امیرحسین علم‌الهدی در این زمینه در گفت‌وگویی با ایسنا بیان کرد:این افت مخاطب برای دست‌اندرکاران پخش سینمای ایران قابل پیش‌بینی بود و معلوم بود که سینمای ایران با شرایطی که پشت سر گذاشته و در آن به سر می‌برد، نمی‌توانست به یک ثبات اقتصادی رو به رشد دست پیدا کند. این مسئله دلایل مختلفی دارد از جمله اینکه وقتی دولت‌ها تغییر می‌کنند، سیاست‌ها نیز تغییر می‌کنند و ممکن است هر نوع سرمایه‌گذاری با چالش مواجه شود. البته الان فضا نسبت به دوره قبل بازتر شده ولی این قابل پیش‌بینی بود که تماشاگران تا جایی، با فیلم‌های کمدی همراهی می‌کنند.
او افزود: امسال پژمان جمشیدی که هنرپیشه خوبی هم است هشت فیلم دارد و این فیلم‌ها قطعاً دچار چالش می‌شوند. وقتی یک بازیگر دو فیلم به نام «دایناسور» و «کوکتل مولوتوف» روی پرده دارد این نشان از ضعف سینمای ایران است که به تعداد محدودی بازیگر رسیده است. اگرچه مردم این بازیگرها را دوست دارند اما یادمان باشد که آن‌ها به کسی چک سفید امضا برای حمایت همیشگی نمی‌دهند؛ بنابراین به مرور قابل درک بود که سینمای کمدی مخاطب را پس می‌زند. ما همین الان شاهد این موضوع هستیم و فیلم‌های کمدی‌ای که ممکن بود تا دو سه سال قبل فروش آنچنانی داشته باشند امسال با افت مخاطب حداقل ۵۰ تا ۶۰ درصدی مواجه شده‌اند. این موضوع ارتباطی هم به این دولت یا دولت دیگر ندارد.
کاهش حداقل ۱۰ میلیونی تماشاگر در ۱۴۰۴در صورت ادامه وضعیت فعلی
این کارشناس سینما ادامه داد: اگر سینمای ایران به تنوع مضامین متعهد نباشد و بازیگر جدید اضافه نکند و به سمت تولیدات جسورتر نرود نمی‌تواند به رشد پایدار برسد. علی رغم اینکه پارسال در مقایسه با دو دهه ۸۰ و ۹۰ از منظر تعداد مخاطب، سال خیلی خوبی بود (با حدود ۳۴ میلیون نفر) ولی اگر با همین دست فرمان جلو برویم به نظر می‌رسد که امسال به عدد حدود ۲۰ تا ۲۵ میلیون نفر برسیم که نسبت به آن ۳۴ میلیون با ۱۰ تا ۱۴ میلیون کاهش مواجه خواهیم شد.
علم‌الهدی بیان کرد: البته باید صبر کنیم که چند فیلم از سینمای اجتماعی مثل «پیر پسر»، «رکسانا» و «زن و بچه» و «غریزه » اکران شوند تا سینمای اجتماعی کمی رونق بگیرد چون فیلم‌های اجتماعی اکران شده‌ی امسال هنوز موفقیتی نداشته‌اند. در کنار این‌ها نباید فراموش کنیم که سینمای ایران بدون حضور فیلم خارجی نمی‌تواند به رشد پایدار برسد. این یک بحث شخصی و سلیقه‌ای نیست بلکه علمی است. ما سینمایی را در جهان سراغ ندارم که فقط متکی به سینمای بومی خودش باشد، حتی چین و امریکا هم همینطور هستند و حدود ۱۰ تا ۱۵ درصد، فیلم خارجی اکران می‌کنند. بنابراین سینمای ایران هم باید به سمت سینمای بین‌المللی برود و تولید مشترک را در دستور کار خود قرار دهد. البته این‌ها بحث‌هایی هستند که باید در سیاست کلی خارجی ایران درباره آن‌ها به جمع بندی رسید.
او با تاکید براینکه «سینما علم است و اگر نتوانیم مبانی و آداب علمی را برای سینمای ایران رعایت کنیم سینما دچار فراز و نشیب‌هایی خواهد شد» افزود: کاهش حدود یک میلیون و چهارصد هزار نفر مخاطب در دو ماه گذشته یعنی حدود ۱۱۰ میلیارد تومان کاهش در فروش داشته‌ایم و امیدوارم در ۱۰ ماه باقیمانده ، سینما بتواند یک رشد قابل قبول را، دست‌کم به اندازه سال قبل به دست آورد. در این خصوص باید منتظر باشیم و ببینیم تولیدات جدید سینما که بر اساس سیاست‌های دولت فعلی ساخته می‌شوند در جذب مخاطب چطور عمل می‌کنند. گرچه به نظر می‌رسد دولت چهاردهم به سمت تنوع و افزایش حضور سینماگران و تعامل بیشتر پیش رفته و این اتفاق خوبی است اما اگر فکر جدی نکنیم و همه چیز را به قضا و قدر بسپاریم ممکن است سینمای ایران امسال با یک کاهش بیش از ۱۰ میلیون مخاطبی مواجه شود و این یعنی حدود یک هزار میلیارد تومان ضرر برای سینما در سال ۱۴۰۴.
باید فیلم‌هایی اکران شوند که فیلم‌بین‌ها پاگیر سینما شوند
علم‌الهدی درباره اینکه آیا این منطقی است که برای رونق کلی سینما چشم انتظار اکران یکی دو فیلم همچون «پیر پسر» باشیم؟ گفت: به نظرم «پیر پسر» فقط می‌تواند به وضعیت اکران کمک کند و این اشتباه است که تمام بار توسعه و فروش سینما را روی دوش این فیلم قرار دهیم. بله، این فیلم شاخص است و حتما مخاطب آن را همراهی می‌کند، هرچند بخاطر زمان طولانی فیلم ممکن است در سئانس‌دهی سینماها دچار مشکلاتی شود ولی به هر حال فیلم مهمی است که امیدوارم در کنار فیلم پرویز شهبازی و سعید روستایی بتواند سینمای اجتماعی را رونق دهد. با این حال سینمای اجتماعی به تنهایی نمی‌تواند باعث رونق شود بلکه صرفا می‌تواند تنوع را بالا ببرد و فیلم‌بین‌ها را پاگیر سینما کند چون ما یک جامعه یک تا دو میلیون نفری فیلم‌بین داریم که حضور آن‌ها می‌تواند سینما را با ثبات فروش مواجه کند.
سینمای ایران به بازیگرهای جدید نیاز دارد
او در بخشی دیگر با ابراز امیدواری از اینکه اکران یکسری فیلم‌های پربحث و پرحاشیه بتواند به رونق سینما کمک کند، افزود: در کنار این فیلم‌ها و ضرورت تنوع موضوعی، ما به نیروی انسانی جدید در سینما بخصوص در حوزه بازیگری نیاز داریم. باید کسانی که روی پرده دیده می‌شوند متنوع‌تر باشند. در وضعیت فعلی، شبکه نمایش خانگی بی‌تأثیر نیست چون روز به روز سهم بیشتری از بازار را می‌گیرد و اگر سینمای ایران نتواند سیاست‌های خود را با بازار نمایش خانگی بازتعریف کند و به سمتی نرود که با تنوع بیشتر و جلوتر از سریال‌های نمایش خانگی حرکت کند، نمی‌تواند موفق باشد. یک مثال برای درک بهتر این شرایط همین است که به یادآوریم ما در سینما شاهد تولید انبوهی از فیلم‌های جنگی فاقد مخاطب هستیم و آیا بهتر نیست به جای این همه فیلم، یک فیلم جنگی خوب و پرمخاطب ساخته شود؟ چرا الان «صیاد» و «اسفند» باید این مقدار بلیت بفروشند؟ چرا ما با اسطوره‌هایمان چنین کاری می‌کنیم؟ چرا مخاطب باید برای دیدن اسطوره‌ها بر پرده سینما بی‌انگیزه باشد؟ این‌ها نشان از هدف‌گذاری اشتباه متولیان سینما در حوزه دفاع مقدس است که در حوزه‌های دیگر هم قابل بررسی و تعمیم است.
