به گزارش همشهری آنلاین مطالعه‌ای که در مجله علوم روانشناسی منتشر شده است نشان می‌دهد که روان گویی کلامی که به معنای توانایی شما در بازیابی و فهرست کردن سریع کلمات از یک دسته خاص است، طول عمر افراد مسن را بهتر از حافظه، سرعت تفکر یا دانش واژگان پیش‌بینی می‌کند.

به نقل از اس‌اف، سالمندانی که روان‌گویی کلامی قوی دارند تقریبا ۹ سال بیشتر از کسانی که در یافتن کلمه مشکل داشتند، عمر کردند. این تفاوت جذاب از ردیابی داده‌های مربوط به ۵۱۶ فرد مسن تا ۱۸ سال به دست آمد.

شرکت‌کنندگان، که همگی ۷۰ سال یا بیشتر سن داشتند و میانگین سنی آنها ۸۵ سال بود، هنگام شروع مطالعه، چندین آزمون تفکر انجام دادند. برای قابل اطمینان بودن آمار، محققان نمونه را بر اساس سن و جنسیت طبقه‌بندی کردند و گروه‌های مساوی را در ۶ محدوده سنی با تعداد متعادلی از مردان و زنان دسته‌بندی کردند.

شرکت‌کنندگان در ۸ دوره ارزیابی از سال ۱۹۹۰ تا ۲۰۰۹ تحت آزمایش شناختی جامع قرار گرفتند. هر فرد ۹ وظیفه شناختی مختلف را که چهار توانایی ذهنی را اندازه‌گیری می‌کرد، انجام داد که شامل موارد زیر بود.

• سرعت ادراک: آزمایش‌ها شامل تطبیق نمادها با ارقام، مرتبط کردن ارقام با حروف و شناسایی سریع تصاویر یکسان بود.
• حافظه اپیزودیک: شرکت‌کنندگان جفت‌های کلمات را به خاطر می‌سپردند و جزئیات داستان‌های کوتاه را به خاطر می‌آوردند.
• روان‌گویی کلامی: در دو چالش ۹۰ ثانیه‌ای جداگانه، شرکت‌کنندگان تا حد امکان حیوانات مختلف را نام بردند و کلماتی را که با حرف «S» شروع می‌شدند، فهرست کردند.
• دانش کلامی: آزمایش‌ها واژگان و توانایی شناسایی کلمات واقعی در بین کلمات بی‌معنی را اندازه‌گیری کردند.

محققان همچنین نمره هوش عمومی را بر اساس هر ۹ آزمایش ترکیبی محاسبه کردند.

دانشمندان دریافتند که هر حیوان اضافی که یک فرد مسن می‌توانست در آزمایش زمان‌بندی شده نام ببرد، با ۵.۶ درصد احتمال مرگ کمتر مرتبط بود. به طور مشابه، هر کلمه اضافی که با «S» شروع می‌شد، خطر مرگ و میر را ۳.۷ درصد کاهش می‌داد.

در حالی که پزشکان معمولا بر از دست دادن حافظه به عنوان نشانه هشدار دهنده زوال شناختی تمرکز می‌کنند، این مطالعه به روان‌گویی کلامی به عنوان عامل بالقوه حیاتی‌تری برای پیش‌بینی طول عمر اشاره می‌کند.

روان‌گویی کلامی در جایگاهی منحصر به فرد بین هوش سیال که با افزایش سن کاهش می‌یابد و هوش متبلور که نسبتا پایدار می‌ماند، قرار دارد. این وظایف هم به تفکر سریع و هم به دسترسی به دانش ذخیره شده در مغز نیاز دارند.

مهمتر از آن، روان‌گویی کلامی به ارتباطات سالم بین مناطق مختلف مغز، به ویژه قشر جلوی مغز و سایر نواحی مغز بستگی دارد. این مسیرهای عصبی اغلب در شرایطی مانند زوال عقل و بیماری پارکینسون رو به زوال می‌روند.

چرا روان‌گویی کلامی برای طول عمر اهمیت دارد

محققان توضیح می‌دهند که روان‌گویی کلامی ممکن است به دلیل «ماهیت ترکیبی» خود منحصر به فرد باشد. همانطور که در مقاله آمده است، روان‌گویی نیاز به توانایی‌های سیال گسترده یعنی بازیابی سریع اطلاعات و توانایی‌های متبلور یعنی ساختار دانش معنایی دارند و در نتیجه ممکن است از نظر دشواری متوسط ‌باشند.

برخلاف آزمون‌های حافظه یا واژگان به تنهایی، این تمرین‌ها نیاز به تلاش هماهنگ از سوی چندین سیستم مغزی دارند. به گفته محققان، این مطالعه نشان می‌دهد که آزمون‌های روان‌گویی کلامی به نقص‌های پیش‌پیشانی و پیش‌پیشانی-زیرقشری و همچنین بیماری‌هایی مانند زوال عقل، اختلال شناختی خفیف و بیماری پارکینسون حساس هستند. این حساسیت به مشکلات مختلف مغزی ممکن است توضیح دهد که چرا روان‌گویی کلامی مرگ و میر را پیش‌بینی می‌کند.

بررسی چیزی فراتر از حافظه: بازنگری سلامت مغز در پیری

به طرز شگفت‌آوری، سایر توانایی‌های ذهنی که معمولا در پیری بسیار مهم تلقی می‌شوند، از جمله سرعت پردازش، حافظه و دانش واژگان پس از در نظر گرفتن روان‌گویی کلامی، خطر مرگ و میر را پیش‌بینی نکردند. حتی نمرات هوش عمومی نیز هنگام تجزیه و تحلیل در کنار روان‌گویی کلامی، قدرت پیش‌بینی خود را از دست دادند.

محققان از روش‌های آماری پیشرفته‌ای استفاده کرد که همزمان تغییرات شناختی و میزان بقا را ارزیابی می‌کردند. این رویکرد نتایج دقیق‌تری نسبت به روش‌های سنتی که این عوامل را به طور جداگانه تجزیه و تحلیل می‌کردند، به دست آورد.

این یافته‌ها می‌تواند نحوه ارزیابی سلامت شناختی در افراد مسن توسط پزشکان را تغییر دهد. در حالی که اکثر ارزیابی‌های بالینی بر آزمایش‌های حافظه تاکید دارند، آزمایش‌های روان‌گویی کلامی ممکن است دریچه‌ی روشن‌تری به سلامت کلی مغز و خطر مرگ و میر ارائه دهند.

برای افراد عادی، این بدان معناست که تمرین‌های ساده‌ی تولید کلمه می‌توانند به عنوان شاخص‌های ارزشمندی از سلامت مغز عمل کنند. پزشکان ممکن است شروع به گنجاندن ارزیابی‌های روان‌گویی کلامی بیشتری در معاینات منظم سالمندان کنند.