همشهری آنلاین_ تیم تهران به‌عنوان میزبان، با ۲ تیم در این رقابت‌ها حاضر شد؛ تیم اصلی تهران با ۲۴ کشتی‌گیر و تیم توابع تهران با ۱۱کشتی‌گیر .در مجموع، ۳۵کشتی‌گیر تهرانی در مسابقات شرکت داشتند، اما حتی یک فینالیست هم در بین آن‌ها نبود؛ آماری که نشان از ضعف عمیق فنی و ساختاری در کشتی پایه پایتخت دارد. این در حالی است که هیأت کشتی تهران نه‌تنها به‌واسطه میزبانی، دسترسی مستقیم به امکانات و ظرفیت‌های آماده در سالن مجهز شهدای هفتم‌تیر داشته، بلکه از درآمدی پایدار نیز بهره‌مند است که همه اینها با کمک فدراسیون کشتی تأمین شده است. سالن هفتم‌تیر نیز با حمایت فدراسیون بازسازی شده و اکنون به‌طور کامل در اختیار هیأت تهران است.
با وجود این ظرفیت‌ها، رئیس هیأت کشتی تهران، به جای تمرکز بر نتایج فنی، در اظهارنظری عجیب چنین عنوان کرده است: «الحمدالله مسابقات نونهالان آزاد و فرنگی قهرمانی کشور را به نحو احسن برگزار کردیم... همه استانها راغبند مسابقات اینجا برگزار شود.». او همچنین گفته: «در همه شهرها برای مسابقه و میزبانی، فرماندار و استاندار و شهردار پای کار می‌آیند، اما ما اینجا تنها هستیم و با ۳-۴ کارمند، کار را پیش می‌بریم... سالن هفتم‌تیر پتانسیل خوبی برای برگزاری مسابقه دارد.». درست است که میزبانی مسابقات نیازمند تلاش لجستیکی و برنامه‌ریزی مناسب است، اما موفقیت یک هیأت ورزشی نه در سالن و غذا و خوابگاه، بلکه در مدال‌ها، فینالیست‌ها و کشتی‌گیران آینده‌دارش سنجیده می‌شود.
وقتی با وجود بهترین امکانات و پشتیبانی فدراسیون، حتی یک فینالیست در ۳۵ کشتی‌گیر پیدا نمی‌شود، باید زنگ خطر را جدی گرفت.
