سرویس جهان مشرق - در حال حاضر، نیروی دریایی ایالات متحده یک ناو هواپیمابر هسته‌ای دارد، یو اس اس نیمیتزِ مورد احترام، که در اطراف اقیانوس آرام در گردش است-در حالی که نیروی دریایی ارتش آزادی‌بخش خلق چین اطمینان داده است که تعادل قدرت در منطقه، حداقل در حال حاضر، به طور قاطعانه به نفع آن‌ها است. این فقط به این دلیل نیست که احتمال درگرفتن جنگ در حیاط‌خلوت چین قابل‌ملاحظه است. همچنین به این دلیل است که ایالات متحده منابع نظامی محدود خود را به خاورمیانه و اروپا اختصاص داده است.
وبگاه خبری-تحلیلی نشنال اینترست گزارش می دهد که این الگو به آرامی شروع به تغییر کرده است.
با استفاده‌ی نیروی دریایی ایالات متحده از سیستم ممانعت از کشتی‌های جنگی اعزامی(NMESIS) از ورود به تنگه لوزون که فیلیپین را با جنوبی‌ترین منطقه‌ی تایوان متصل می کند، چین به شدت خشمگین است. در وسط جنگ تجاری عظیم با ایالات متحده، پکن ممکن است در تعامل آمریکا به بن‌بست برسد. و اگر این اتفاق بیفتد، چینی‌ها هر لحظه ممکن است علیه تایوان دست به هر اقدام خطرناکی بزنند.
نیروی دریایی چین همین حالا هم ناوگروه «شاندونگ» خود را به معبر تنگه لوزون اعزام کرده، جایی که تفنگداران دریایی آمریکا، در حال ایجاد پلتفرم ضدکشتی NMESIS در آن‌جا بوده‌اند. در حال حاضر، ناوگروه شاندونگ در شرق فیلیپین در حال حرکت است. نیمیتز که از سن دیگو در کالیفرنیا راه افتاده در حال حرکت در حاشیه منطقه اقیانوس هند و اقیانوس آرام است.
اگر جنگ بین این دو کشور شروع شود، احتمالا شاندونگ و نیمیتز اول از همه با هم برخورد می کنند.
مدافع: هواپیمابر شاندونگ چین
ناو هواپیمابر شاندونگ (نوع ۰۰۲) چین، ناو هواپیمابر ساخت داخل چین است که در ۱۷ دسامبر ۲۰۱۹ عملیاتی شد. این ناو ۶۶۰۰۰ تا ۷۰۰۰۰ تن (در حالت تمام‌ظرفیت خود) را جابجا می کند. شاندونگ با دو توربین بخار معمولی کار می کند که سرعت کروز ۳۱ گره (۳۶ مایل) در ساعت را فراهم می کند. این ناو هواپیمابر می تواند تا ۴۴ هواگرد از جمله بالگردهای j-۱۵ نسل چهارم+، Z-۹ و Z-۱۸ و همچنین هواپیماهای هشدار زودهنگام KJ-۶۰۰ را که هنوز در حال تکمیل ساخت است، حمل کند.
این ناو هواپیمابر بر اساس طراحی قدیمی کلاس کوزنتسوف شوروی است، با برخی پیشرفت‌ها نسبت به اولین ناو هواپیمابر ساخت چین، Liaoning نوع ۰۰۱. این ناو به ویژه دارای یک سیستم استوبار-یک سکوی پرش اسکی -برای تیک-آف هواپیما است.
شاندونگ با سیستم تسلیحاتی نزدیک نوع ۱۱۳۰ (CIWS)، موشک‌های زمین به هوای HQ-۱۰ و پرتابگرهای راکت‌های ضد-زیردریایی مسلح است. این شناور بین ۱۰۰۰ تا ۱۵۰۰ خدمه دارد. نیروی دریایی چین کمتر از ۱۳ سال تجربه در عملیات ناو هواپیمابر، در درجه اول در زمینه‌ی آموزش و اِعمال قدرت منطقه‌ای، بدون تجربه رزم واقعی دارد.
رقیب: هواپیمابر سالخورده‌ی نیمیتز آمریکا
نیمیتز یک سطل قدیمی پر از پیچ و مهره است، اما یک دارایی نمادین است. سال ۱۹۷۵ راه اندازی شد و از آن زمان به طور مداوم ارتقا یافت. نیمیتز نام کلاس این ناو است. این هواپیمابر کمتر از ۱۰۰۰۰۰ تن را جابجا می کند و توسط دو راکتور هسته ای A۴W تغذیه می شود که تقریبا محدوده‌ی حرکت نامحدود و عملیات پایدار را برای آن امکان پذیر می کند.
یک سیستم موسوم به (CATOBAR) با کمک منجنیق، هواپیماهای جنگی کشتی را به هوا پرتاب و هنگام فرود نیز بازیابی می کند. این سیستم-بسیار برتر از پرش اسکی شاندونگ—دارای چهار کاتاپولت با نیروی بخار است که امکان پرتاب سریع و همزمان هواپیماهای مسلح را فراهم می کنند.
در مورد نیروی هوایی مستقر در نیمیتز، این هواپیمابر تا ۹۰ هواگرد را حمل می کند، از جمله F/A-۱۸e/F Super Hornets، F-۳۵c Lighting IIs، E-۲d Hawkeye awacs، Ea-۱۸g Growlers برای جنگ الکترونیک و البته بالگردها. بال هوایی این ناو با هواگردهای پیشرفته و مهمات دقیق هدایت‌شونده که به شدت مرگبار هستند، واقعا چندمنظوره است.
نیمیتز توسط یک سیستم دفاعی چند لایه که شامل موشک‌های دریایی ارتقاءیافته اسپارو RIM-۱۶۲، موشک‌های Rim-۱۱۶ Rolling Airframe، و سامانه‌های PHALANX CIWS است، محافظت می شود. این قایق‌ها همچنین می توانند توسط ناوچه‌ها، ناوشکن‌ها و زیردریایی‌ها محافظت شوند. بین ۵۰۰۰ تا ۶۰۰۰ نفر (از جمله پرسنل بال هوایی).در این ناو خدمت می کنند.
آیا نبرد ناو هواپیمابر به نفع طرف آمریکایی است؟
آمریکایی‌ها دهه‌هاست که این نوع ناوها را اداره می کنند. این عملیات نظامی پیچیده کار ضعیف‌ها یا بی‌تجربه‌ها نیست. در یک نبرد رو در رو بین نیمیتز و شاندونگ، شکی نیست که نیمیتز شاندونگ را نابود خواهد کرد.
اما مشکل این‌جاست: از آن‌جا که نبرد به طور اجتناب‌ناپذیر در نزدیکی سواحل چین یا مناطقی انجام می شود که توسط سیستم‌های ضد دسترسی/بستن منطقه (A۲/AD) تجهیز شده‌اند، نیمیتز در وضعیت نامطلوبی قرار دارد.
هواپیمابرهای چین، در حالی که قصد دارند قدرت و ظرفیت مانور نیروی دریایی چین را در آب‌های آزاد بالا ببرند، هنوز خود به ظرفیت لازم نرسیده‌اند. در عوض، این ناوها در کنار سیستم‌های A۲/AD چین، سلاح‌های فرا-صوت آن‌ها و انبوه پرنده‌های بدون سرنشین که در طول سال‌ها تولید کرده‌اند، استفاده می شوند.
علاوه بر این، هر حمله‌ای که چین به نیروهای آمریکایی در هند و اقیانوس آرام انجام دهد، تقریبا به طور قطع با حمله گسترده‌ای-حمله ای از نوع پرل هاربر—به ماهواره‌های آمریکا، همراه با اختلال گسترده در فضای سایبری و در سراسر طیف الکترومغناطیس (EM)، همراه خواهد بود
نیروهای فضایی چین احتمالا در برابر توانایی نیروهای دریایی آمریکا برای هماهنگی دفاع در برابر هر حمله‌ای که چین برنامه‌ریزی می کرد، مانع ایجاد می کند. اختلال در پهنه‌ی سایبری و طیف EM نتایج مشابهی خواهد داشت. تهدید تعداد زیادی از پرنده‌های بدون سرنشین، موشک‌ها و سلاح‌های فراصوت احتمالا نیمیتز را از صحنه دور نگه خواهد داشت، یعنی در جایی که هواپیماهای مستقر در این ناوها صرفا می توانند آسیب محدودی به ارتش چین وارد کنند.
و اگر نیمیتز در محدوده سیستم‌های A۲/AD چینی گرفتار شود و سعی کند بر شاندونگ غلبه کند، تعداد هواپیمابرهای آمریکایی هنوز کمتر خواهد بود و باید، با پشتیبان محدود، با تعداد بیشتری از نیروهای چینی مقابله کنند.
و با کمک‌های نظامی بالقوه ایالات متحده که بر سایر نقاط جهان متمرکز شده است، و توانایی چین برای این که نیروهای ایالات متحده را در اقیانوس هند و اقیانوس آرام کر، احمق و کور نگه دارد-و احتمالا دفاع این نیروها را با تاکتیک‌های اشباع‌کننده{استفاده از تعداد بالای راکت‌ها، پهپادها و...} درگیر می کند—نیمیتز به احتمال زیاد بازنده خواهد بود.
