به گزارش همشهری آنلاین؛ اعلام نتایج انتخابات شهرداریها و شوراهای شهر لبنان نشان از پایگاه اجتماعی قدرتمند حزبالله در این کشور دارد. موضوعی که دقیقاً خلاف خواست جریان غربگرا و نزدیک به صهیونیسم است.
مرحله سوم انتخابات شهرداریها و شوراهای شهر لبنان در بیروت، بعلبک و البقاع به پایان رسید و روند شمارش آرا از شب گذشته آغاز شده و قرار است وزارت کشور لبنان، نتایج اولیه را اعلام کند.
مطابق گزارشهای منتشره، لیست حزبالله و جنبش امل موسوم به «توسعه و وفاداری» با اختلاف بیش از ۴ هزار رأی در برابر لیست رقیب خود در شهر بعلبک پیشتاز است. تمام ۱۵ اعضای این لیست در منطقه سحمر، در بقاع غربی نیز توانستند آرای لازم را به دست آورند. همچنین، تمام اعضای لیست تحت حمایت حزبالله و جنبش امل در منطقه مشغره در بقاع غربی نیز آرای لازم را به دست آوردهاند.
همچنین رسانههای لبنانی گزارش دادهاند که تمام نشانهها بیانگر پیروزی قاطع لیستهای ائتلاف امل و حزبالله در مشغره، سحمر، یحمر و لبایا در بقاع غربی و شواغیر در هرمل است.
مطابق نتایج مرحله اول انتخابات که نزدیک به دو هفته پیش اعلام شد، لیست توسعه و وفاداری، در تمامی مناطقی که نامزد معرفی کرده بودند، از جمله در الغبیری، حارة حریک، الجیه، جون، الوردانیه، حجولا، رأس أسطا، عین الغویبه، بشتلیده، فدار و المغیریه پیروزی قاطع به دست آوردند و تمامی کرسیهای شوراهای شهرداری را تصاحب کردند.
نکته مهم درباره پیروزی قاطع حزبالله و امل در انتخابات شهرداریها و شوراهای شهر لبنان این است که نیروهای معارض شیعه عمدتاً با پشتیبانی مالی و رسانهای قدرتهای منطقهای وارد رقابت شده بودند اما شکست آنها نشان داد که سرمایه اجتماعی قابل اغماضی در جامعه لبنانی دارند.
استراتژی انتخاباتی حزبالله و امل
پس از نتایج انتخابات، در این بخش لازم است مدل مشارکتی حزبالله و امل را مورد بررسی قرار دهیم. حزبالله و امل در تمام استانهای لبنان فعال هستند اما مدل مشارکت آنها در هر استان متفاوت است.
برای نمونه در جنوب لبنان و نبطیه، چنانچه پیشبینی میشد، حزبالله و امل حضور قویتری در انتخابات دارند و انتظار میرود پیروزیهای بیشتری کسب کنند.
در بیروت و شمال لبنان، حزبالله و امل ممکن است با ائتلافهای محلی، مثل جریان آزاد ملی مسیحی، همکاری کنند تا کرسیها را تقسیم کنند.
پیام سیاسی انتخابات شهرداریها
شهرداریها و شوراهای شهر در لبنان، اختیارات گستردهای در مدیریت محلی از جمله بودجههای عمرانی، خدمات شهری و حتی تأثیرگذاری بر امنیت منطقه دارند. با این تفاسیر، انتخابات در لبنان، آزمونی برای سنجش محبوبیت احزاب مختلف خاصه پس از بحران حاصل از تجاوزهای مکرر رژیم صهیونیستی به خاک این کشور است.
آمریکا و رژیم صهیونیستی پس از ترور سیدحسن نصرالله، دبیرکل پیشین حزبالله و سایر لایه های مدیریت این جنبش/حزب، سعی بسیاری کردند تا ثابت کنند کار حزبالله تمام شده و باید «لبنان نوین» را بدون حزبالله ساخت. این در شرایطی است که حزبالله واجد چنان سرمایه اجتماعی نیرومند و ریشهدار در جامعه متکثر و متنوع لبنان است که اساساً نمیتوان آینده لبنان را بدون این جنبش/حزب تصور کرد. به این سرمایه اجتماعی قدرتمند، لازم است نفوذ بالای حزبالله در دولت و پارلمان لبنان را نیز اضافه کنیم.
تلاش بیفرجام جریان اقلیت
با توجه به انتشار آمار مربوط به انتخابات شهرداریها و شوراهای شهر در لبنان که نشان از پیروزی قاطع جریان حزبالله و امل دارند، اکنون این پرسش مهم مطرح میشود که نیروهایی که از اقبال مردمی برخوردار نیستند، چگونه میخواهند درباره سلاح کسانی تصمیم بگیرند که بیشترین پشتوانه مردمی را دارند.
آمریکاییها و صهیونیستها بر اساس ایده متوهمانه «پایان حزبالله پس از نصرالله»، ماههاست پروژه خلع سلاح حزبالله را کلید زدهاند. مطابق این پروژه جوزف عون، رئیسجمهور لبنان که نزدیک به آمریکا محسوب میشود، در آغاز دوره ریاستجمهوری خود در ماه ژانویه ۲۰۲۵ وعده داده بود که «انحصار کنترل سلاح» را به دولت لبنان بازگرداند. به همین واسطه، جنبش حزبالله لبنان تحتفشار شدید دولت و قدرتهای فرامنطقهای برای خلع سلاح قرار دارد. البته عون با آگاهی از قدرت حزبالله، تاکنون رویکردی نسبتاً محتاطانه اتخاذ کرده و از ورود به جنگ داخلی اجتناب ورزیده است.
با وجود فشارهای بیشائبه جریان غربی-عبری برای واداشتن حزبالله به کنارنهادن سلاحهایش، آخرین موضع شیخ نعیم قاسم، دبیرکل حزبالله، تکلیف را یکسره کرد. یک ماه پیش، شیخ نعیم قاسم در یک موضعگیری صریح با بیان اینکه «ما هیچ مشکلی با ارتش لبنان نداریم و مشکل ما فقط با اسرائیل است» تاکید کرد: «تحت هیچ شرایطی اجازه خلع سلاح حزب الله را نخواهیم داد. کسانی که چنین فکری در سر دارند این فکر را از سر خود بیرون کنند».