آنچه از روی سنگ نگاره شکار شیر فتحعلیشاه می‌توان دید بخشی از دم شیری است که روی سنگ حکاکی شده است.علیرضا کورش لی، محقق و ری پژوه، می‌گوید: «اینکه چرا این سنگ نگاره به این شکل درآمده و در بخشی از کارخانه سیمان جا خوش کرده است به سال‌ها قبل برمی‌گردد. اثرباستانی که از آن صحبت می‌کنیم در قسمت شمال شرقی ری باستان بر روی سینه کوه حکاکی شده بود. تاریخ اولیه حکاکی این سنگ نگاره به دوران ساسانی برمی‌گردد. از آنجایی که ری همیشه تفرجگاه مورد علاقه ایل قاجار بود، فتحعلی شاه درگشت وگذار خود درری این سنگ نگاره را می‌بیند و بی‌درنگ دستور می‌دهد نقش روی آن صاف‌شده و تصویری از او حکاکی شود. این کار به عبدالله خان معمار که نقاش‌باشی دربار بود و همچنین محمدقاسم حجار باشی سپرده شد و تصویری از شکار شیر فتحعلی شاه در آن نقش بست.»
این نقش برجسته شکار شیر یکی از آخرین نقش برجسته‌هایی بود که در ایران تحت تأثیر آثار دوره ساسانی حجاری شد و تنها نقش برجسته مستندی بود که تصویری واضح از فتحعلی شاه و مراسم شکار شاهی نشان می‌داد. متأسفانه این بخش بزرگی از این سنگ‌نگاره از بین رفت و تکه کوچکی از آن باقی ماند و به کارخانه سیمان منتقل شد.»
حسن فراهانی از کارشناسان موزه کارخانه سیمان ری، می‌گوید: «در کتاب «مهندس مسلمان» خاطرات مهندس منوچهر سالور که از مدیران بنام کارخانه سیمان بود، درباره سنگ نگاره شکار شیر فتحعلی شاه خواندم که نوشته بود: «به آقای صفار گفتم ۳۰۰ ریال بگیر و این تصویر را رنگ کن تا بهتر دیده شود. این تصویر فتحعلی شاه ترک خورده و به زودی خرد خواهد شد.» فراهانی می‌گوید: «این اثر یک سنگ یک تکه بود و بر روی کوه سرسره قرار داشت و نمی‌توانستند به‌طور کامل آن را از کوه جدا کنند. گویا آقای سالور سال ۱۳۲۶ این موضوع را با میراث فرهنگی وقت هم مطرح می‌کند و به نتیجه‌ای نمی‌رسد.»
منبع: همشهری آنلاین
