به گزارش خبرآنلاین، کتابخانه مرکزی شیراز در تاریخ ۶ اردیبهشت ۱۴۰۲ طی مراسمی رسمی با حضور مسئولان استانی و کشوری کلنگ‌زنی شد. در آن زمان، این طرح به‌عنوان یکی از مطالبات دیرینه فرهنگی شهر شیراز معرفی شد که قرار بود ضمن تقویت زیرساخت‌های دانشی و اجتماعی، به نمادی از توسعه فرهنگی در جنوب کشور تبدیل شود.

مطابق اعلام قبلی، این پروژه در زمینی به مساحت ۲هزار و ۵۰۰ متر مربع در ضلع غربی میدان ولیعصر (عج) و مجاورت مرکز کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان احداث خواهد شد.

این موقعیت مکانی از منظر دسترسی عمومی، انتخابی مناسب تلقی می‌شد. همچنین در آبان ۱۴۰۲ با موافقت رئیس‌جمهور شهید، اعتبار اولیه ۴۰۰ میلیارد تومانی برای این پروژه در نظر گرفته شد.

با این حال، علی‌رغم اختصاص زمین و تعیین اعتبار اولیه، پروژه وارد مرحله اجرا نشده و بنا بر اظهارات اخیر مسئولان، همچنان در مرحله دوم طراحی نقشه‌ها قرار دارد.

محمدحسین فیروزی، مدیرکل کتابخانه‌های عمومی فارس، در دیدار اخیر خود با معاون گردشگری استانداری فارس عنوان کرد که نقشه این پروژه در حال تکمیل است و هماهنگی با مشاوران و طراحان برای نهایی‌سازی آن ادامه دارد.

او همچنین با اشاره به جایگاه تاریخی و فرهنگی شیراز تأکید کرد که طراحی و ساخت کتابخانه مرکزی باید در شأن این شهر و متناسب با معماری فاخر آن باشد. به گفته فیروزی، این پروژه باید هم‌زمان یک فضای فرهنگی مدرن و یک نماد تاریخی برای شیراز باشد و از ظرفیت‌های گردشگری استان برای اجرای آن استفاده شود.

در همان دیدار، مهدی پارسایی، معاون هماهنگی امور گردشگری و زیارت استانداری فارس نیز با تأکید بر تسریع در اجرای پروژه، از دستور استاندار فارس برای آغاز عملیات اجرایی خبر داد و افزود: با همکاری نهادهای مرتبط و رفع موانع موجود، باید هر چه سریع‌تر فاز عملیاتی این پروژه آغاز شود.

او همچنین رایزنی با اداره‌کل راه و شهرسازی استان را برای قطعی شدن نقشه‌های پروژه ضروری دانست و گفت: کتابخانه مرکزی شیراز باید نمایانگر ویژگی‌های فرهنگی و معماری اصیل این شهر باشد.

در کنار پیگیری وضعیت کتابخانه مرکزی، مدیرکل کتابخانه‌های عمومی فارس همچنین از برخی مشکلات در کتابخانه‌های فعال در مناطق میراثی مانند حافظیه و عبدالله خفیف یاد کرد و خواستار همکاری بیشتر نهادهای متولی در حل این مسائل شد.

با وجود تأکید مسئولان بر تداوم پیگیری و عزم برای ساخت این پروژه، شواهد موجود نشان می‌دهد که کتابخانه مرکزی شیراز همچنان روی کاغذ مانده است. کندی در پیشرفت فنی، پیچیدگی‌های اجرایی و نبود تصمیم‌گیری‌های قاطع، از مهم‌ترین عواملی است که روند ساخت این پروژه را با تأخیر مواجه کرده است.

بر اساس وعده اولیه، بهره‌برداری از این کتابخانه طی پنج سال برنامه‌ریزی شده بود. با این حال، عبور از دومین سال و توقف در مراحل طراحی، این نگرانی را ایجاد کرده که روند پیشرفت پروژه از زمان‌بندی اعلام‌شده عقب بماند.

46