عصرایران ؛ علی نجومی - پاپ لئون چهاردهم وقتی پله های کاخ حواری را بالا می رود قطعا به عصر پر التهابی می اندیشد که در آن عهده دار مسئولیت رهبری واتیکان و کلیسای کاتولیک شده است.
در تمام ادوار تاریخ سوال علاقه مندان این بوده است که یک پاپ جدید چه نوع سیاستهایی را اتخاذ خواهد کرد و کلیسای کاتولیک را به چه مسیری رهنمون خواهد ساخت.
در مورد پاپ جدید شاید نامهای مستعار او در بین نزدیکانش در این زمینه بسیار روشنگر باشد.
او را هم « یانکی لاتین» خوانده اند و هم « سازنده پل» .
اولی را بدان جهت انتخاب کرده اند که پاپ لئون چهاردهم متولد آمریکا است ولی در عین حال به خاطر سالهای فعالیتش در مقام اسقفی در پرو شهروندی آن کشور را هم دارد پس به نوعی هم آمریکایی است هم لاتین. از طرفی تقریبا در کل دوران فعالیت خود در کلیسای کاتولیک مواضعی معتدل و مبتنی بر میانه روی داشته است و به نوعی بین دیدگاه های مختلف پلی برقرار کرده است.
او را دنباله روی پاپ فرانسیس خوانده اند چون در مورد تقریبا تمام موضوعات کلیدی دیدگاهی همانند سلف خود دارد. از طرفی مدافع فقرا و مهاجرین است اما از طرفی مخالف کشیش شدن زنان است.
و همجنس گرایی را خارج از دکترین کلیسا می داند.
البته او همیشه بخاطر منسوب کردن سه زن در کمیته معرفی نامزدهای مقام اسقفی به پاپ فرانسیس، مورد ستایش طرفداران حقوق زنان در کلیسای کاتولیک قرار گرفته است.
اما انتخاب او توسط کاردینالهای کاتولیک به اعتقاد بسیاری از صاحب نظران نمی تواند بی ارتباط به انتخاب دونالد ترامپ به عنوان رییس جمهور آمریکا باشد. این صاحبنظران بر این باورند سیاستهای تفرقه برانگیز و حداکثری ترامپ به خصوص در مورد مهاجرین نیاز به وجود فردی در مقام پاپ دارد که از طرفی با ساختار جامعه آمریکا آشنا باشد و از طرف دیگر اعتماد مقامات آمریکایی را هم پشتوانه خود داشته باشد شاید به همین علت باشد که ترامپ بلافاصله از انتخاب پاپ جدید استقبال کرد و عنوان کرد به انتخاب اولین پاپ آمریکایی افتخار می کند و بی صبرانه منتظر دیدار با اوست.
اما شاید این کارشناسان فراموش کرده اند که در اوایل ماه فوریه امسال وقتی جی دی ونس معاون ترامپ در توجیه اخراج مهاجرین از آمریکا گفت:« طبق آموزه های حضرت مسیح چراغی که به خانه رواست به مسجد حرام است.» رابرت پرووست یا همان پاپ لئون چهاردهم فعلی درنگ را جایز نشمرد و در شبکه های اجتماعی از این گفته ونس بشدت انتقاد کرد و گفت مسیح به ماد یاد داده است که ایمان و سخاوت یک مسیحی باید متعلق به کل جهان باشد و نه عده ای خاص.
اما نکته جالب دیگر نام جدید اوست یعنی پاپ لئون چهاردهم.
خب شاید بهتر است برای درک این موضوع به پاپ لئون قبلی یعنی لئون سیزدهم اشاره بکنیم که در فاصله سالهای ۱۸۷۸ تا ۱۹۰۳ پاپ بود و چهارمین رکورددار طولانی ترین دوره پاپی است.
این پاپ ایتالیایی تلاش فراوانی در احقاق حقوق کارگران و تشکیل اتحادیه های کارگری داشت و معتقد بود سرمایه داری نباید از کنترل خارج شود اما در عین حال انتقادات شدیدی هم به سوسیالیستها و جنبش های چپ داشت.
و این دقیقا همانند جهت گیری ها و نظرات پاپ جدید است که به میانه روی و دفاع از حقوق بخشهای ضعیف تر جامعه شهره است.
در پایان بد نیست به یک نکته تاریک در سابقه پاپ لئون چهاردهم اشاره کنیم که مربوط به دورانی است که در پرو یکی از اسقف های عالی رتبه بود.
داستان از این قرار است که در دهه گذشته میلادی چند دختر از کشیشی به نام واسکز گونزالس به خاطر سو استفاده جنسی شکایت کردند ولی رابرت پرووست « پاپ لئون چهاردهم فعلی» از پیگیری شکایت آن چند دختر و اجزای تحقیقات در این زمینه سرباز زد.
