علی نبیان، مدیرعامل سازمان ملی زمین و مسکن از ساخت بیش از ۵ هزار و ۴٠٠ هکتار زمین با ظرفیت ساخت نزدیک به ١۵٠ هزار واحد مسکونی برای کارگران و کارکنان بخش صنعت در قالب طرح صنعتشهرها خبر داده است این درحالی است که اجرایی کردن این طرح با، اما و اگر‌های بسیاری همراه است.
به گزارش سرویس اقتصادی تابناک، باوجودی که طرح صنعتشهرها، با هدف خانه‌دار کردن کارگران و کارکنان بخش صنعت در نظرگرفته شده است، اما به نظر می‌رسد قرار است شرایط این طرح به گونه‌ای تدوین شود که سازندگان وارد بنگاه داری ملکی شده و به جای آنکه کارگران را صاحب خانه کند به بهانه بازگشت سرمایه اولیه و نداشتن توان پرداختی کارگران امتیاز آن به افراد عادی و با قیمت بازار به فروش برسد.
ازسویی دیگر ، تأمین منابع مالی برای ساخت ۱۵۰ هزار واحد مسکونی نیازمند سرمایه‌گذاری هنگفتی است که مشخص نیست که این منابع چگونه و از کجا تأمین می شوند و آیا بودجه دولتی قرار است به این امر اختصاص پیدا کند یا خیر؟ ضمن اینکه اجرای این طرح نیازمند همکاری نزدیک سازمان ملی زمین و مسکن با وزارت صنعت، معدن و تجارت، استانداری‌ها، شهرداری‌ها و سایر نهاد‌های مرتبط است که هرگونه ناهماهنگی می‌تواند روند اجرا را کند یا با مشکل مواجه کند.
ابهام های طرح مسکن کارگران چیست؟
مساله دیگری که اجرای موفقیت آمیز این طرح را با سوال مواجه می‌کند جانمایی این صنعتشهرها است که باید به عواملی مانند نزدیکی به واحد‌های صنعتی، دسترسی به زیرساخت‌های لازم مانند آب، برق، گاز، راه و امکانات رفاهی برای ساکنان توجه شود که از آنجایی که به این موارد اشاره نشده است بر ابهام آن می‌افزاید.
از سویی دیگر، موفقیت این طرح به میزان استقبال کارگران و کارکنان بخش صنعت از سکونت در این صنعتشهرها بستگی به دوری از محل زندگی فعلی، قیمت و امکانات موجود در آن دارد که باتوجه به مبهم بودن این موارد به نظر می‌رسد استقبال زیادی ازسوی کارگران به این طرح نشود.
همچنین از آنجایی که قیمت تمام شده این واحد‌ها هنوز مشخص نیست ممکن است با توانایی کارگران در پرداخت اقساط یا اجاره‌بها آن همخوانی نداشته باشد که باید به فکر سازوکار‌هایی برای تسهیل دسترسی کارگران با درآمد‌های مختلف به این مسکن بود.
به گزارش تابناک، به نظرمی رسد تحقق کامل این طرح نیازمند برنامه‌ریزی دقیق، تأمین منابع پایدار، هماهنگی مؤثر بین دستگاه‌های ذیربط و در نظر گرفتن تمامی چالش‌های اجرایی، اقتصادی و اجتماعی پیش رو است و در صورتی که این چالش‌ها به درستی مدیریت نشوند به موفقیت طرح و استقبال کارگران نمی‌توان امیدوار بود.
